Alayına Karşı

Alayına Karşı|14

Hello yavrular,
Ben geldim.

Nasılsınız bakalım, neler olup bitiyor hayatınızda, keyfiniz yerinizde mi, burada biraz sohbet edebiliriz.

Boş bol yorum yapmayı-özellikle de satır arası- ve oy vermeyi unutmayın.

Keyifli okumalar,
Sınır: 340 oy 1,2K yorum

⛓🗝
Alayına Karşı|14

"Ben de Karahan."dedi ve sözlerine devam etti. "İlerde çok iyi anlaşacağımızı düşünüyorum, İzmir. "

"Ya," Dedim şüpheyle. "Bu kanıya bir yerden varmış olman gerekiyor değil mi?"

"Hakkında çok met edildiğini duydum." Dedi Karahan gözlerini gözlerimden bir an olsun çekmezken.

"İnanır mısınız, bizde sizin çok iyi anlaşacağınızı düşünüyoruz." Dedi Rüya kıkırdayarak. Göz devirmemek için yumruğumu sıktım.  Ulan Rüya, dün milletin erkeklerini stolkladığını Burhan'a söylemez miyim ben.

"Babam birinin taşınacağını haber vermemişti." Dedim Karahan'ın elini bırakırken. "Şaşırdım açıkçası biraz. Beklemiyordum da."

"Malkoç bey bir kızı olduğunu söylemişti. Benim tanışmam da çok ani oldu. Dün geldim Türkiye'ye ve şimdi buradayım."

Malkoç bey dediği kişi benim babam oluyordu. Ev boşalınca veya yeni birileri falan taşınınca ilk ona haber gider o hallederdi ve bana haber verirdi.

Babamın işleri yoğun olmalıydı. Yoksa bana Eve birinin taşınacağını haber verirdi. O ev dört-beş aydır boştu. Ondan önce de çok tatlı, yaşlı bir çift oturuyordu onlarda köylerine gitmişlerdi.

"Hoşgeldin." Dedim arkadaşça Karahan'a bakarken. "Biraz yorgunum da ben," Nezaketen tebessüm ettim. "Bugün beni mazur görseniz?"

"Hiç önemli değil," dedi Karahan gayet rahat bir şekilde. "Ama daha sonra beraber bi kahve içip tanışmak isterim. Türkiye'de pek yakınım olduğu söylenemez." Gülümseyip başımla onu onayladım ve onun yanından geçip eve ilerledim. Yorgun falan olduğum yoktu. Aksine gayet iyiydim. Sadece tuhaf hissetmiştim. Karahan da çok yakışıklıydı. Simsiyah dalgalı saçlarına mavi gözleri eşlik ediyordu ve üzerine siyah bir hoodie siyah deri ceket ve yine siyah bi kot pantalon giyinmişti.

Denizhan'a çok benziyordu. Tek fark Denizhan'ın daha serseri ve sert bir havası vardı ve kıvırcık saçlıydı.

İkisinin en büyük noktası ise aynı renk gözleri ve karanlık tipleriydi.

Elimi saçımdan geçirdim. Saçmalama İzmir. Saçmalama.

Eve kendimi atar atmaz ilk yaptığım şey üzerimi değiştirmek olmuştu. Üzerime bir tayt ve onun üzerine de oversize bir sweat giyinmiştim.

Odadan çıkıp merdivenler indim ve salona geçtim. 

"Aha geldi!" Dedi Selen heyecanla. Onun sesiyle diğer kızlarda hızla bana döndüler. "Gel lan buraya çabuk?!" Bu sefer konuşan Rüya'ydı.

Hızla arkamı dönüp merdivenleri çıkmaya başladım. "Size hiç bir şey anlatmayacağım!"

"Anlatacaksın seni pislik! Bizi uyutup evden Denizhan'a kaçmışsın!" Rüya'nın peşimden bağırmasıyla kahkahalar atarak yukarıya çıktım ama peşimden gelen adım seslerini duyuyordum. Odama giremeden Rüya ve Arya kolumdan tutup beni geriye çekiştirdiler. "Ya bırakın beni!" Dedim onlardan kurtulmaya çalışırken. Onların sorgusuna maruz kalmak ölüm gibiydi.