Ben geldim!
Biraz uzun zaman oldu, ama işte buradayım!
Bu bölümün nasıl olduğu hakkında pek bir fikrim yok. İçime çok aşırı sinmedi ama yine de sizi bekletmek istemedim.
Bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın aşklarım. Tüm yorumlarınızı okuyorum ve inanın çok da keyifle okuyor, mutlu oluyorum.
Şöyle güzel güzel satır arası yorumlar yaparsanız çok mutlu edersiniz beni!
Keyifli okumalar,
Sınır: 850 Oy 5.5K yorum
⛓🗝
Alayına Karşı|47
"Kimin kafasını alıp bir yerlere yollasam ve bedenini koleksiyonuma eklesem acaba?" Diye zevkle konuşurken Denizhan onun üzerine saldıracak oldu ama Karahan'la Burhan hızla Denizhan'ı geriye çektiler.
Adamın gözleri beni buldu. Denizhan da bunu fark edip durakladı.
"Şu, Denizhan'ın yanındaki hatun da çıtır duruyor."
"Ecdadını sikerim senin!" Denizhan'ın öfke dolu sesi etrafta yankılandı.
Önümüzdeki şerefsiz bunu hiç umursamadı ve pis pis gülüp gözlerini vücudumda gezdirdi.
"Yeni kurbanım, neden o olmasın ki?" Dedi. "Merak etme Denizhan, kızın başını sana gönderirim."
Denizhan adama doğru atıldığında hızla onun bileğini tuttum.
"İzmir bırak!" Dedi Denizhan bana karşılık. Başımı kulağına yaklaştırdım. Denizhan'ın çok büyük bir zaafıydım. Karşımdaki adamın bana karşı bir tehlike unsuru olduğunu görmek Denizhan'ı deli etmişti. Anlıyordum lakin, o adam bana hiç bir şey yapamazdı ve mantıklı düşünmek zorundaydık.
Üstelik cidden bir şey yapamazdı. Siker atardım belasını, o kadar da yapılı değildi. Kolaylıkla yere sererdim. Denizhan'da bunu biliyor olmalıydı.
"O bana hiç bir şey yapamaz." Dedim kesin bir dille ona fısıldarken. Arkasında hafif çaprazında kalıyordum. Denizhan hâlâ buz mavisi ve keskin bakan gözlerini adamdan çekmezken sessiz kaldı. Beni dinliyordu. "Sen onun içinden bile geçersin. Bunu biliyoruz ve onun istediği senin sinirin Denizhan, bana bir şey yapmaya götü yemez. Amacı senin sinirlenmem ve korkman." Tehlikeli bir gülümseme yüzümde can buldu.
"Ona istediğini mi vereceksin sevgilim?"
"Asla," dedi Denizhan. Ardından da bir el hareketi yaptığında bir anda etrafta duran arabalarla kaşlarımı çattım.
Benim gibi herkes şaşkınlıkla daha da artan siyah arabalara baktı.
"Bir tek sen mi pusu kurabilirsin sandın şerefsiz," dedi Denizhan keyifle. Elimden kurtulup adama ilerlerdi. Kaşlarımı çatıp neler olduğunu kavramaya çalışırken yeni gelen siyah arabaların içinden yine bir ton adam çıkıp bu kez silahları çetenin adamlarına doğrultular.
Bunların Denizhan'ın adamları olduğunu ilk anda anlamıştım ve bu beni rahatlatmıştı.
Denizhan beni tehdit eden -aklınca- adamı tutup tekte yere yatırdı ve yumruklamaya başladı. Safir Denizhan'a doğru gitmeye çalışıp havlamaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alayına Karşı
General Fiction"Unutma fırtınam," Dedi kolumdan tutup beni kendine çekerken. Dengemi kaybedip yere düşmemek için onun omuzlarına tutundum. Denizhan, elini belime yasladı. Başımı kaldırıp onun esen rüzgardan dolayı hareketlenen siyah saçlarına ardından da buz mavis...
