Alayına Karşı

Alayına Karşı|27

Ben geldim! Hola😜✌🏻

Herkes önceki bölümden dolayı çok meraklıydı. Ve ben gerçekten yorumlarınızı merakla bekliyorum.

Keyifli okumalar,
Sınır:460 oy 2,6K yorum

⛓🗝
Alayına Karşı|27

"Çünkü beni seviyorsun İzmir!"

Sesi kulaklarımda yankılandı. Beynim algılamak istemedi kalbim darmaduman oldu.

Çünkü beni seviyorsun İzmir...

Elimde olsa seni sever miydim diye sordun mu hiç Denizhan? Elimde olsa seni bu zamana kadar tarihe gömmez miydim ben?

Şimdi her şeyin sorumlusu benim ona olan sevgim miydi? Onunla aramda bir türlü koparamadığım bağ mıydı?

"Bundan mı vuruyorsun beni," Diye fısıldadım. Sesimi bulamıyordum ki. Ona bağırıp çağıramıyordum. Diyemiyordum ben seni çok severek bunları haketmedim diyemiyordum. Ben seni sevmek istiyorum, acı çekmek değil diyemiyordum.

Diyemediklerimiz hep içimizde birikirdi. Ama taş gibi falan değil. Kırık bir cam parçası gibi birikirdi. Doldukça can yakardı içten içe keser kanatırdı ve o kan durmazdı.

"Kendinden uzaklaştırmak için bundan vuruyorsun değil mi?" Denizhan sorduğum soruya hiç bir cevap vermedi önce. Sonra ise saçlarını karıştırıp gözlerini kısa bir an gökyüzüne dikip daha sonra da bana baktı. "İzmir,"

"Yok." Dedim sinirle örtmeye çalıştığım ama aslında kırgın ses tonumla. "Artık İzmir falan yok senin hayatında."

"Bana şöyle bakma!" Diye bağırdı gözlerime bakarken. Kaşları çatıktı ve gözlerini kısmıştı.

Nasıl baktığımı biliyordum. Aynada çoğu kez kendi kırgın bakışlarıma tanık olmuştum. Gerçekten insanın canını sıkan bir bakıştı. Resmen göz bebekleri konuşurdu. Aynada çok görmüştüm ya, dışarı da Ne zaman bir kız görsem ilk gözlerine bakardım. Kırgın mı diye. Herkesin de kendine kırgınlığı vardı ama kimsenin bakışları benimki kadar acı çekmiyordu.

Bir insanın bakışları bile mi acı çekerdi. Benim çekiyordu.

"Bir daha seni etrafımda görmeyeceğim." Dedim sinirle. "Ölüm döşeğinde de olsam gelmeyeceksin yanıma."

Ölüm döşeğinde olsam alacağım son nefesin senin kokun olmasını isterdim.

"Beni gebertip bir kenara atsalar ölüme bile dokunmayacaksın."

Ölüm bile hissederdi senin teninin sıcaklığını ve o büyülü şifasını.

Bir insanın elleri şifa verirken dili nasıl acı çektirirdi? Denizhan yapıyordu.

Aklıma o altı piçin bana tecavüz etme çalışmaları geldi. O çırpınışlarım bağrışlarım ve Denizhan'ın hepsinin arasından beni çekip çıkarması.

O zamandan beri biliyordum üzüleceğimi. Ama bu kadar beklemiyordum. Ona olan sevgimi bile bile neden bana bunları yapıyordu? Hani kıyamıyordu bana?

Gözlerinin dolduğunu gördüm ama bu hiç umurumda olmadı.Benim içimdeki bahçelere kuraklık gelmişti. Topraklar çatlamıştı. Çiçeklerim solmuştu. Kelebeklerimin ömürleri dolmuştu.

İçim artık bomboştu. O bahar bahçe halinden eser yoktu şimdi. Kupkuru bir çölden ibarettim.

"Hani kıyamıyordun bana?" Diye sordum.