Hola Bebes!
Nasılsınız bakalım görüşmeyeli?
Sınır dolmamasına rağmen size upuzun, bol olaylı ve dolu dolu bir bölümle geldim.
Bu bölümde biraz Yetişkin içerik mevcut aşklar. Haberiniz olsun. Daha çok bölümün ortalarına doğru var. Ama çok ileri gitmemeye çalıştım.
Tekrardan söylüyorum sınır dolmamış. Gerçekten çok üzüldüm. Tek isteğim sizin minik bir dokunmanız. Hayalet okuyucu olarak kalmak istiyorsanız merak etmeyin, oy verenlerin adı genelde çok gözükmüyor. Sadece 18 kişi-20 kişi oy verdi diye bildirimler geliyor toplu bir şekilde. Eğer bundan çekiniyorsanız söyleyeyim. Benim daha çok yorum yapanlar aklımda kalıyor.
Lütfen yıldıza dokunun ve bol bol yorum yapmayı unutmayın çünkü uzun zamandır bu kadar uzun bir bölüm yazmamıştım. Benim konuşmalarımı saymazsak bölüm 9000 kelime.
Artık bu konuda daha dikkatli olacağınıza güvenmek istiyorum bebeklerim.
Keyifli okumalar,
Sınır: 840 Oy 5.4K yorum
⛓🗝
Alayına Karşı|46
"O fotoğrafın çekildiği yer babamın İzmir'de yıllar önce kapatılan oteli. O adam baban ve," İç çekti. "O karşısındaki kadın annen İzmir. Sana hamileyken uyuşturucu bağımlısıymış. Baban ve babamın en gözde müşterisiymiş ve baban ona aşık olmuş..."
Denizhan'ın dudakları arasından dökülen kelimelerle tüm kanımın donduğunu hissettim.
"Ne?"
"Baban ve babam uyuşturucu da çok büyük baronlarmış İzmir," diyerek anlatmaya başladı ama diğer bir yandan da tepkimi de ölçmeye çalışıyordu.
"Bir gün Annen, İzel Altundağ onları buluyor. Uyuşturucu almaya başlıyor. Babanla dillere destan yasaklı bir birliktelikleri, aynı zamanda da benim babamın işine yarayan büyük bir ortaklıkları olur ve bu esnada sen annenin rahminde can buluyorsun sevgilim." Dedi her şeyi özetleyerek.
Başımın döndüğünü hissettim. Her şey yalandı...Bana anlatılan her şey yalandı.
İzel Altundağ...
"Sen," dedim yutkunmaya çalıştım. Yüreğim taş olmuşta boğazıma oturmuş gibiydi. Sesim bir fısıltıdan farksızdı ve yutkunamıyordum da. Gerçekten darmadağın edilmiştim. Ben bunları haketmiyordum ama ne biyolojik annem ne de babam, hiç biri de beni haketmiyordu.
"Ne zamandan beri biliyorsun bunları?" Dedim. Sesim duyduklarımın etkisiyle buz gibi çıkıyordu. İsteyerek yaptığım bir şey değildi, duyduklarımı sindirmeye çalışıyordum.
Annem-biyolojik olan-bana hamileyken uyuşturucu bağımlısıydı ve karnındaki beni umursamadan kullanmaya devam etmiş, babamda buna engel olmak yerine tıpkı fotoğraftaki gibi aşk(!) dolu bir şekilde onu izlemişti.
Bir haberde duymuştum, hatta bir çok haberde... Bağımlı annelerin bebeklerinin çoğu da dünyaya bağımlı olarak geliyordu.
Ne yani şimdi ben?
Hayır İzmir, saçmalama. Canın yandığı için saçmalıyorsun. Sakin ol.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alayına Karşı
General Fiction"Unutma fırtınam," Dedi kolumdan tutup beni kendine çekerken. Dengemi kaybedip yere düşmemek için onun omuzlarına tutundum. Denizhan, elini belime yasladı. Başımı kaldırıp onun esen rüzgardan dolayı hareketlenen siyah saçlarına ardından da buz mavis...
