Alayına Karşı

Alayına Karşı|51

Hola aşklarım!

Uzun zamandır beraber değildik ama geldim. Bir daha bu denli uzun kalmayacağız merak etmeyin.

Çok uzatmayacağım, hemen bölüme geçiyorum. Siz bu bölümü okurken muhtemelen ben hemen uyuyakalmış olacağım çünkü uykusuzluktan geberiyorum. 

Lütfen ben bu denli çabalarken siz de bol bol yorum yapıp oy verin ki hikayemiz büyüsün.

Keyifli okumalar.
Sınır: 860 oy 5.6K yorum

⛓🗝
Alayına Karşı|51

"İzmir'im," Denizhan yanıma gelip yattığım koltuğun önüne çömeldi ve dudaklarını alnıma bastırdı. Derin bir nefes alıp kokusunu içime çektim.

"Efendim?"

"Canın bir şey istiyor mu?" Diye sordu bu kez de saçlarımı okşarken. "Ne hazırlayayım sevgilime?"

Gözlerimi onun gözlerine dikip boş boş baktım. Hayır bir tane vuracaktım, ondan da sinirimi çıkaracaktım ama gözümü açıp kapamaya bile halim yoktu.

Umarım bu gerizekalı maviş dana ona olan şu boş bakışlarımdan ne demeye çalıştığımı ve ona nasıl sövdüğümü anlardı.

Şaka falan yapıyordu herhalde ya da gerçekten sabrımı deniyordu. Tamam reis evlenme teklifi ettin, evet falan dedik de benim hiç sağım solum belli olmaz yani, sinir hastasıyım oğlum ben. Oynama benimle kafam eser yüzüğü atarım kafana!

"Sana sövmem için bilerek mi yapıyorsun Deni?" Dedim soğuk bir sesle.

Sakin İzmo reis.

"Sarhoş gibiyim hatta daha beter. Ölmüşüm resmen ve bu senin yüzünden. Bir de gelmiş bana ne istersin diye soruyorsun ya?! Amacın bir iğne daha yapmak mı?!" Sinirli çıkması gereken ama aslında kendine bile bir hayrı olmayan sesimle konuşup çok bi etki yaratmadığını düşünüyordum ama dilim yine her zaman olduğu gibi sivriydi işte.

Denizhan göz devirdi. "He amına koyayım," dedi sinirli sesiyle. "Çok hoşuma gidiyor çünkü benim seni böyle görmek. O iğneyi derine saplamak falan."

Ofladım.

Elimle onu ittirip gözlerimi televizyona diktim. Daha fazla uzatıp başımı ağrıtmayacaktım. "Çık önümden. Başka bir şey istemiyorum."

Gözlerimi televizyondaki Denizhan'ın klipiniz arka plan hazırlık süreci falan filanın anlatıldığı Ve muhtemelen evde izlesem -normal bir şekilde asla sakinleştirici etkisiyle değil- gülümseyip, gülebileceğim, Denizhan'ın aralarda saçmalamalarına aşkla bakabileceğim bir video açıktı ve dakikalardır boş gözlerle seyrediyordum.

Duvarı da seyretsem televizyonu da seyretsem aynı tepkideydim.

"Ben buraya neden geldim ki?" Dedim ona bakıp. "Eve neden bırakmadın beni?"

Denizhan'ın evindeydik. Baş başaydık ve çok şaşılası ki libidomuz da en alt seviyedeydi. O etrafta dolanıyordu ben de saatlerdir boş boş koltukta uzanıyordum.

"Keyfim, kahyası ve ben böyle istedik çünkü." Dedi bana karşılık. "Var mı bir diyeceğin?"

Keyfini de kahyasını da sikeyim Denizhan.

"Defol." Dedim kendi kendime mırıldanıp Ve uzanıp kumandayı aldım Ve videoyu kapattım. "Bu da sıktı artık, yeter."

"Ne?!" Denizhan'ın hayret dolu sesini duydum. Bakışlarım onu buldu. "Ne ne?"