Hadi Kalbim Yeniden Sev (İngiliz Çiçekleri 2. Kitap) *Tamamlandı*

-18-

5. BÖLÜM

"Bilmiyorum, belki de hayata karşı çok inatçıyım ama beni sevdiğini düşündüğüm kadının ihanetine uğradıktan sonra başka bir kadının, kalbimi elleri arasına almasına hemen izin veremezdim... Ben buna izin vermek istemesem de, güzeller güzeli karımın beni dinlediği söylenemezdi... O beni her şeyimle beraber istiyordu... Aldatılmışlığımla, İskoç oluşumla, katı ve zalim oluşumla, alaycı halimle kabulleniyordu beni... Her şeyimle beraber o küçücük elleri arasında soğuk kalbimi tutmak istiyordu..."

Lord Eric McVerht Not Defteri

*

Bir Hafta Sonra...

"Gülümsemeyi dene Bella!"

"Kılıcımı kalbime saplarken gülümsememe ne dersin?"

Eric onun öfkesinden beslenen arzusunu içinde en ücra köşelere itti. Bir anda ayaklanan duygularına yön vermeye çalışırken dibe batmış olan hayatını ve önünde duran güçsüz halkını unutmak istemiyordu. Örgülü uzun saçını sırtına savurdu ve gözlerini kale kapısından içeri girmekte olan küçük orduya diktiği sırada Bella'yı sinirden kavuracak olan sözleri de söylemeden edememişti.

"Gözlerin aksini iddia ediyor leydi Bella. Senin tutarlı ve güçlü bir kadın olduğunu sanıyordum," dedi gülümseyerek ve kralı izlemeye devam etti. Merak ettiği kralın ona ne gibi sorunlar getirmiş olduğu değildi. Merak ettiği tek şey Bella'nın ona daha ne kadar direnebileceğiydi. Öpüşmelerinin ardından bir hafta geçmişti ve Eric bu süre içinde ona bir kez olsun dokunmamıştı ama her an Bella'nın içini ısıtan sesine ve varlığına ihtiyaç duymuştu.

"Bedenim size karşı koyamıyor olsa da aklım hâlâ size duyduğum öfkeyle yanıp tutuşuyor lordum, ölmek istiyor olabilirim ama önce sizi Tanrı'nın yanına uğurlamalıyım, buda ne kadar güçlü ve tutarlı olduğumu gösterir," dedi ve kralın onlara yaklaşan mide bulandırıcı varlığını görmezden gelmek istedi. Hislerinin tam aksini gösteren bir gülücükle kralının önünde reverans yaptıktan sonra Eric'in bir adım gerisine sığındı. Şimdi iki horozun birbirini gagalayışını, kralın giden topraklarının ve gücünün acısını çıkarışını izleyecekti.

"Soysuz Eric, sonunda bir ev bulabildi demek ki?"

Bella kocaman açtığı gözlerini önce kralın üstünde sonra Eric'in sinirle titreyen bedeni üstünde gezdirdi. Kocasının yüzünü göremese de kralın çok yanlış bir noktaya değindiğini ve bunu bilerek yaptığını sırıtışından anlayabiliyordu. Kendisini Eric'e dokunmak zorundaymış gibi hissederek yumruk yaptığı ellerine dokundu. Ona kızgın olsada kralın karşısında daima Eric'in yanında duracaktı.

"Ev bulmakla kalmamış ayrıca bir kalbi de fethetmişsin! Yaşadığın onca şeyden sonra bir kadının sana dokunmasına nasıl izin verebiliyorsun anlamıyorum dostum!"

Dostum mu? Tanrı korusun!

Eric başını geriye atıp güneşin aydınlattığı günü karartan bir kahkaha attığında herkes bir adım geri çekilmek zorundaymış gibi hissetmişti kendisini ama Bella onun elini bırakmamış aksine tek omzundan beline doğru uzanan ekose kumaşı üzerinden farkında olmadan Eric'in sırtına güven verici öpücükler kondurmaya, onu sakinleştirici sözler söylemeye başlamıştı.

Eric kralın aşağılamalarına karşılık verip her şeyi berbat edeceğini düşündüğü sırada elini tutan el ve sırtına konan öpücüklerle Eider'e verdiği sözleri hatırladı. Yutkunup gözlerini yumdu. Kralın mide bulandırıcı yüzünü görmek istemese de yavaşça araladı gözlerini, kral ona hiçbir şey söylememiş gibi arkasında duran ufak çaplı ordusunun üzerinde gezdirdi. Ardından yumrum yaptığı ellerini açarak Bella'nın elini tutup saygıyla Edward'ın önünde eğildi. Öfkesine rağmen her ayrıntıyı aklına kazımıştı.

"Hoş geldiniz Kral Edward!"

Sesi sert ve hissiz olmasına rağmen iradesine hâkim olup kralı öldürmediği için kendiyle gurur duyuyordu. Ama Bella'nın elini neden tutmuş olduğunu kendisine bile itiraf edemiyordu. Hem kralın önünde hem de İngiliz halkı önünde büyük bir adım atmıştı. Tabii ki Bella'nın kalbine neler yaptığının farkında bile değildi.

Edward kısık gözleri arasından ona ve çevresinde duran insanlara bakarak bir yılan gibi dilini dışarı çıkarmış, dudaklarını yalamış çenesini ovuşturarak geri alacağı topraklara aç gözlerle bakmaya başlamıştı.