do you remember? || proch

prolog.

Ciepły kwietniowy wieczór, dwa tygodnie po zakończeniu sezonu. Dwóch mężczyzn leży na łóżku. Starszy - Polak, obejmuje ramieniem młodszego. Młodszy - Słoweniec wtula się w jego ramiona i kreśli palcem wzory na torsie swojego partnera. Oglądają wspólnie telewizję, na jednym z kanałów trafiają na film pt.: "50 pierwszych randek". Wpatrują się w ekran telewizora, uśmiechają się, czasem ich śmiech zagłusza dialogi w filmie. Pojawiają się napisy końcowe. Słoweniec podnosi się lekko, opiera łokieć o poduszkę, a głowę kładzie na otwartej dłoni.

- Kamil, co byś zrobił, gdybym kiedyś stracił pamięć? - pyta.

Polak siada na łóżku i spogląda mu głęboko w oczy.

- Pero, skąd to pytanie, przecież do niczego takiego nie dojdzie. Chyba, że na starość dostaniesz Alzheimera, wtedy to inna sprawa - mówi i uśmiecha się szeroko.

Słoweniec trąca go pięścią w ramię.

- Weź nie żartuj, no powiedz co byś zrobił. Przecież wszystko może się zdarzyć.

Starszy mężczyzna spojrzał na obraz zawieszony na ścianie. Kupił go trzy lata temu, na początku miłe panie nie chciały go sprzedać, ale po usłyszeniu, że każda kwota wchodzi w grę, od razu zmieniły zdanie. Kupił go dla swojego wtedy jeszcze "udawanego" chłopaka, początek ich związku nie był najwspanialszy. Było ciężko, ale dotarli do miejsca, w którym właśnie się znajdowali. Mieli siebie, ale co gdyby jeden z nich o tym wszystkim zapomniał. Wszystko zaczęłoby się od nowa.

- Oczywiście, że próbowałbym ci o wszystkim przypomnieć. Dobrze wiesz, że cię kocham i nie dałbym ci tak łatwo o tym zapomnieć - odpowiada.

Słoweniec siada na skraju łóżka i krzyżuje ręce na piersi.

- Tak tylko gadasz - mówi naburmuszony.

Polak wstaje z łóżka i podchodzi do niego, klęka na podłodze i chwyta go za podbródek. Kieruje jego twarz tak, żeby mogli spojrzeć sobie w oczy, czubki ich nosów niemal się dotykają.

- Pero, nie bądź jak baba. Jesteś dla mnie wszystkim i nie wyobrażam sobie życia bez twojego wspaniałego uśmiechu. Walczyłbym o ciebie, bo jesteś dla mnie jedyną osobą na tym chorym świecie, o którą warto walczyć.