Possessive Nights (Completed)

CH.4 Brandnew Husband

~•Seeing people change isn’t what hurts. What hurts is remembering who they used to be.•~

-Anonymous

*ANGELA'S POV*

Plak! Plak! Plak!

"Aaah!!!! I want more, babe...faster pleeeease!!!"

"Yeah!"

"Ahhh!!! Oooooh! This is so damn good."

"You want more?"

"Ahhh! Yes! Oooooh!"

"I can't hear you. Say it louder."

"I WANT MORE!!!"

"Say please."

"AHHH, PLEASE!!!"

"Aaaaaaaaaaahhh."

"Yeah, ahh!"

"Ooooooooh, Bryle!!!"

"Uh....shit!!!"

"I'm almost there, babe."

"I'm here. Uh!"

Umaagos ang aking mga luha habang paulit-ulit na pumapasok sa pandinig ko ang mga kababuyang ginagawa ni Bryle at ng babae niya. Bakit sa dinami-rami ng lugar bakit dito pa? Meron namang motel at hotel diyan sa tabi-tabi pero bakit dito pa? Bakit dito pa sa bahay naming dalawa?

Gusto ko silang sugurin, gusto ko silang saktan, gusto kong magwala sa harap ng pagmumukha nilang dalawa pero ano ba'ng karapatan ko?

Asawa niya lang naman ako?

Asawa lang ako.

At wala ako sa posisyon para gawin ang lahat ng gusto ko gawin dahil asawa lang ako.

Sobra akong nasaktan nang makita ko kung pa'no hinalikan ni Bryle ang babae niya pero mas nadurog ang puso ko sa kadahilanang mayroon pa palang mas lalala sa halik na 'yon.

Nakasandal ako sa pader na katabi ng pintuan ng dati naming kwarto, umiiyak, nasasaktan at ang higit na mas masakit, wala akong ibang magawa kundi ang pakingan ang palitan ng kanilang mga ungol na siyang nagdudulot sa'kin ng labis na sakit.

Mayroon akong baril ngunit wala naman akong bala upang paganahin ito. Dumaan ang ilang sandali, minabuti ko na umalis nalang sa lugar na 'yon, siniguro ko na hindi ako gagawa ng kahit anong ingay dahil ayokong maka-istorbo sa kung anuman ang ginagawa nila.

Mas masasaktan lang ako kung hindi pa ako aalis do'n.

Bumaba ako sa kusina at inihanda ang linuto kong pagkain sa lamesa, baka kasi gutumin siya at yung dalahira niyang fucking buddy.

Ilang sandali pa, nakarinig ako ng mga yapak papunta dito sa kusina at alam kong si Bryle 'yon kaya pinunasan ko ang mukha ko na may ilang bakas pa ng luha.

Ayokong ipakita sakanya na umiiyak ako dahil baka isipin niya na nag-iinarte ako.

"Nagugutom kami." liningon ko siya at ganun na lamang ang pagkadismaya ko nang makita ko ang babae niya na nakalingkis sakanya.