Possessive Nights (Completed)

CH.26 Letting Go

~•A friend is one of the nicest things you can have, and one of the best things you can be.•~

-Douglas Pagels

*BRYLE'S POV*

Linukot ko ang diyaryo na hawak ko matapos ko mabasa ang balita. "Bobo siya, napaka-tanga niya. Hindi siya marunong mag-ingat, 'yan tuloy ang napala niya." linamukos ko ang mukha ko sa inis.

Hindi ako makapaniwala na napatay siya ng mga pulis ng ganun kadali. Nakakapagtaka naman yata, malakas ang kapit ni Caji sa mga pulis dahil malaking sindikato ang may hawak sakanya kaya imposibleng mga pulis ang pumatay sakanya.

Kung hindi ang mga pulis, sino?

Biglang sumakit ang ulo ko dahil sa nabalitaan ko. Magiging mahaba ang araw na ito kaya kailangan kong alisin lahat ng gumugulo sa isip ko, matagal kong pinaghandaan ang araw na 'to, araw kung saan sa unang pagkakataon ay makakaharap ko ang nag-iisang anak ni Mr.Moller. This is not about for the sake of our company but it's all about me.

The manager of the establishment accommodate me to the area kung nasaan naroroon si Xavier. Hindi ako pamilyar sa lugar na 'to dahil katatayo pa lamang nito noong nakaraang buwan, kung hindi ako nagkakamali ay pag-aari din ng mga Moller ang lugar na ito.

"Mr.Oxford!!!" An emphatic built of a man wearing a big smile greeted me. "Happy to finally meet you." he said while offering his hand.

"Nice to finally meet you too. I've been waiting for this for a long time." I replied then we make a warm welcome shake.

Linibot ko ang tingin ko sa paligid. Isa palang handgun shooting simulator ang establishment na'to. Matagal-tagal narin ako hindi nakakahawak ng baril simula nang magkaroon kami ng misunderstanding ng mga barkada ko. I admit somehow I missed them but It can change the fact that they provoked me.

"And now, we finally here haha. So how ya doin?" iniabot niya sa'kin ang isang baril.

Pinagmasdan ko ito. "Kimber Micro 9MM SS Crimson Trace Carry Pistol. Nice!" sabi ko.

"Magaling ka pala sa mga baril." siya.

"Hindi naman, medyo lang." ako.

"Mabalik tayo sa tanong ko, how's life!?" tanong niya habang naglalagay ng mga bala sa magazine, nagsuot narin ako ng mga protective gear.

"Well, been busy handling my company. I guess you're busy too for your incoming birthday. A lot of people are excited. It's been the talk of the town." I answered. I hold the gun firmly with my proper grip then I align my sights on the target.

"Haha. Sila lang naman ang excited but I'm not. Siguradong magiging business congress lang ang magiging kalabasan ng party ko, talking about dad." he started to place the gun measuring its alignment to the target.

"Parehas lang pala tayo, ganyan din ang dad ko. Sakit talaga sila sa ulo." ako.

"Definitely a headache, haha." he said while laughing. "I think you're ready, shall we start now!?" he said while giving me a smile of anticipation.