Possessive Nights (Completed)

CH.29 The Visitor

~•The only way to truly know a person is to argue with them. For when they argue in full swing, then they reveal their true character.•~

-Anne Frank

*ANGELA'S POV*

Balot ng galit ang mukha ni Bryle mula nang umalis kami sa restaurant, malamang dahil iyon sa ginawa ko kanina. Hindi ko rin alam kung ano ang naisipan ko kung bakit ko ginawa ang kababuyan na 'yon. Hindi ko alam basta para akong sinaniban ng malaswang espiritu, o baka sadyang nadala lang talaga ako ng gutom pero kung anuman ang dahilan siguradong hindi palalampasin ni Bryle ang ginawa ko.

Ngayo'y pauwi na kami sa bahay niya at siguradong doon na naman magsisimula ang kalbaryo ko.

I so stupid! I keep on doing stupid and impetuous things, and letting my emotion pervade me instead of thought. Because of that, I have to suffer as indemnity for what I have done.

"I'm really really sorry, Bryle. Patawarin mo na'ko, hindi ko nam-----"

He refuses.

"Hanggang ngayon hindi mo parin naiintindihan 'no?" He said temperately but filled with anger. "Hindi ako tumatanggap ng sorry, it's just word. Wala naman akong mapapala sa sorry mo."

Natauhan ako sa sinabi niya. Ilang ulit na nga ba ako humingi ng sorry sakanya? Ilang beses na nga ba ako nagmakaawa? Lumuhod at umiyak ng paulit-ulit sakanya pero hanggang ngayo'y iyon parin ang hinihingi ko sakanya. Isang salita na babanggitin niya nalang pero hindi niya pa magawa, siguro nga'y mahirap ibigay 'yon.

"You know what I have learned this past few years, It's good to be though atleast no one could ever break you easily. Forgiveness is just a channel for making sins again and again, they need to be learned nor to be forgiven."

Ganito na ba talaga katigas ang Bryle na nakilala ko? Kapag kausap ko siya para akong nakikipag-usap sa ibang tao. Hindi kagandahan ang sinasabi niya pero alam mong may laman.

"Alam mo naman na siguro kung ano ang mangyayari kaya kung ako sayo maghanda ka na dahil pagdating natin sa bahay I will surely make you pay for the messed you have done and as a requital, you have to make yourself ready for being sexually broken."

My heart started to pound heavely for what he stated and my tears began to fall. Natatakot ako, kinakabahan. Mas matimbang ang galit niya ngayon, ginalit ko siya ng sobra kaya siguradong dobleng pagpapahirap ang ipararanas niya sa'kin.

Pumikit ako upang ikubli ang mga luha na gusto nang kumawala sa mga mata ko. Kailangan ko ireserba ang mga luha na 'to para mamaya.

Nang makarating kami sa bahay, mabilis siyang bumaba sa kotse at padabog na binuksan ang pinto sa side ko. "Heto na!" sabi ko sa sarili ko.

"Get out of my car." He said bent out of shape.

Malinaw sa'kin ang utos niya pero hindi parin ako gumalaw sa puwesto ko, nakayuko lang ako habang tahimik na umiiyak.

Suminghal ito. Halatang naiinis na siya sa'kin.

"Can't you hear me!? Sabi ko BABA!?" bulyaw niya sa'kin, senyales na nasa sukdulan na siya ng kanyang galit pero nananatili parin ako sa aking kinauupuan. Ayaw kumilos ng katawan ko dala ng takot na masaktan muli na siyang siguradong mangyayari.

Kahit anong sabihin ko na sanay na ako sa mga sampal at suntok niya, hindi ko parin maikakaila sa sarili ko na natatakot parin ako.

"Hindi ka talaga nakakaintindi 'no!?" buong lakas niyang hinablot ang kamay ko dahilan upang sumubsob ako sa labas ng kotse.