Geçen bölüme gelen yorumlar efsaneydi, hepinizin yorumlarını okuyorum. Eğer isterseniz satır arası yorum bırakabilirsiniz, yorumlarınızı okumak çok eğlenceli. Öpüyoruum ^^
Ed: Bazen nefes aldığın yaşadığın anlamına gelmez.
Ed: Etrafına bakarsın olayları kavrarsın ama sadece orada öyle durursun.
Ed: Hareket etmek dahi istemezsin.
Ed: Bakarsın ve ecelini görürsün.
Ed: Onu herkes görür ama hiç kimse ruhunu öldürenin o olduğunu anlamaz.
Ed: O da bilmiyordur zaten.
Ed: Sen orada her nefes alışta ölürken ecelin gözlerinin içine kadar gülümser ve bir sikiğe sarılır.
Ed: Adeline ben adi bir piçim. Seni hakketmiyorum ama o da hakketmiyor.
Ed: Ve sen bunu öğreneceksin ama şimdi değil.
Ed: Sen bana geliceksin.
Ed: Sen bana soracaksın.
Ed: Ve sonra bende o oruspu çocuğunun yıkılışını seyredeceğim.
Ed: Ama biliyor musun
Ed: Bunun hemen gelmesini istemiyorum.
Ed: Onunla birlikte sende yıkılacaksın ve sen ikinci defa o şekilde yıkılmaya dayanamazsın.
Ed: Bu o kadar sikik bir durumki ne yapacağımı bile bilemiyorum.
Ed: O zamanlar gelirse şunu bilmeni istiyorum.
Ed: Seni delilerce seviyorum.
Ed: Ben her nefes aldığımda beni öldüren sensen her nefesi içime çekişimde yaşamama sebep olanda sensin.
Mesajları okurken gözlerimden akan bağımsız yaşların durmasını engeleyemedim. Ben bu kadar kötü olamazdım. Her aynaya baktığımda gördüğüm o sıradan kişinin başkasına bu kadar acı yaşatan bir kişi olmasına olanak yoktu. O kadar iğrenç biriydim ki belki her gün gözlerimin önünde acıdan kıvranan o kişiyi görmezden geliyordum.
Ve sonra belki çok saçma, uçuk, akıl dışı olacaktı ama aklıma Harry geldi. Bu öğlen bana doğru olan bakışları... O çok kötü gözüküyordu. Her zaman haylazlıkla parlayan yeşil gözleri bu sefer dolmasıyla parlıyordu. Ayakta bile zor duruyordu ve ben onu o şekilde gördüğümde yanına bile gitmemiştim. Tanrı'm, bu çok sürtükçeydi. Birisinin belkide en acı dolu halini görmüştüm ve onunla ilgilenmemiştim. Bir insan böyle bir durumdayken geçmişin ne anlamı vardı ki? Ed'in kim olup nasıl acı içinde olduğunu göremiyordum ama Harry' nin ne kadar acı dolu olduğunu biliyordum. Bu yüzden bende bu an için eski Adeline olup, geçmişi bir anlık unutarak Ed'in sağlamış olduğu duygusalıkla yarın ne olacağını umuramadan Harry'e mesaj attım.
Adeline: İyi misin?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suddenly || Styles
FanfictionBilinmeyen Numara: Sana bakmak güneşe bakmak gibi, can yakıcı ama göz kamaştırıcı.