The Player's Target (32)

37 3 0
                                    

Chapter 32 Failed

Precious Pov

"ONE! TWO! THEN, POSE!" sigaw nung Choreo namin.

Sinunod ko naman siya at ginawa lahat ng best ko.  Kanina pa kami nagpapractice at sobrang nakakapagod.

"VERY GOOD!" Sigaw niya sabay thumbs niya.

Alanganin naman akong ngumiti at nagwater break. Tinignan ko yung phone ko, at hoping na nagtext si Brent. Susunduin raw niya ako.

"MR. SANTOS! ITS YOUR TURN NOW!" sigaw nung choreo. Agad ring sumunod si Dave at ginawa yung best niya.

"Very good, Mr. Santos. And Ms. Go, come here" sabi niya sabay pumalakpak.

Anyway he's a gay.

"Both of you did a great job. Sana maiapply niyo talaga yan next week. Stop muna sa mga possible distractions okay? Iset aside niyo muna. And about sa talent portion niyo, may naisip na ba kayo?" Tanong niya at sabay kaming nagkatinginan at tumango ni Dave.

"Great! Then tomorrow will be the last practice. And lastly, you may now go home. Its already dim." Sabi niya at saglit na tinignan yung relo niya.

"Thank you" sabay na sabi namin ni Dave.

Agad kong kinuha yung bag ko at hindi na nag abala sa pag aayos ng sarili. Pagod ako at tsaka uuwi na rin.

Lumabas agad ako ng Rehearsal room at nakasabay ko na rin si Dave.

"Im glad na tayo pa rin ang partner sa contest" sabi niya at nilingon ako.

"Well, me too" tamad kong sagot.

Sobrang ramdam na ramdam ko yung pagod na kahit pagsasalita ay wala na talaga akong gana.

"Sayang at konting panahon na lang, gagraduate na tayo" may panghihinayang sa tono na sabi niya.

"Yeah. Wala tayong magagawa. Hindi natin hawak yung oras" sabi ko at nilingon siya at seryosong tinignan ako.

"Kung hawak ko lang sana yung oras, handa akong balikan lahat yung oras na masaya pa tayo" sabi niya na ikinagulat ko.

Tahimik lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating sa parking lot. At umasang nandito na si Brent para sunduin ako, pero wala.

"Gusto mo bang sumabay muna sakin mukhang wala kan--'

"No. Im fine, parating na siya. Thanks for initiating" sabi ko at tipid siyang nginitian.

Pansin ko rin na medyo bumubuti na yung pakikitungo ko kay Dave. Dahil nga siguro na nakamove on na ako.

"O-okay. Ingat na lang" sabi niya at sumakay sa kotse niya at agad ring umalis.

Ako naman ay chineck ang phone and trying to call my boyriend, but he did not answering my call.

And I texted him na sunduin ako at hihintayin siya.

And almost half hour na akong naghihintay at walang text o anino ni Brent ang nagpaparamdam sakin. I looked at my watch and its already 8 pm.

"Baka, busy lang siya Precious." Paniwala ko sa sarili ko. Pero naalala kong nagpromise siyang susunduin ako.

Nagstart na rin akong maglakad lakad. Ayokong umasa na naman. And besides, gustong gusto ko na talagang magpahinga. Edi sana, sumabay na ako kay Dave.

Nasa kalagitnaan na ako ng daan nung biglang may bumusina sa gilid ko dahilan na mapatalon ako sa gulat.

Agad akong lumingon at umasang si Brent pero hindi.

The Player's TargetTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon