KURALSIZ

69.BÖLÜM: "Söz"

"Ada!!! Ada çabuk bir şeyler yap. Onu senden başka kimse durduramaz!!!"

"..."

"Ada!!! Ada hemen kendine gelmelisin."

"..."

"Ada ona bir bak. Çocuğu öldürücek neredeyse!!!"

Bakışlarımı Bora'ya doğru çevirdim ve içinde bulunduğum olay eksenini farkettim.

Tekrar Mert'e baktım.
Biri onu durdurmalıydı. Öfkeden deliye dönmüştü ve biri onu gerçekten durdurmalıydı.

Mert'e doğru ilerledim ve kalabalığı aşarak tam önünde durdum.
Şimdi maviliğindeki dedinlik benim derinliğimdeydi. Şimdi bütün dikkati bendeydi.

"Mert, Mert lütfen dur. Seni seviyorum ve korkuyorum. Sevgilim dur lütfen!!!"diye yalvardım.

Bakışları farklılaştı. Şimdi bir başka bakıyordu mavilikleri.
Kollarını tutanlardan kurtulmak için kollarını silkeledi ve "Bırakın!!!"diye bağırdı.

Şimdi üstündeki güçten kurtulmuştu, özgürdü artık. Serbest bırakılmış kollarıyla beni kendine çekti ve elleriyle yüzümü kavradı. Ve ardından dudaklarından küçük fısıltılar dökülmeye başladı.
"Seni benden kimse alamaz küçük kız. Beni anladın mı? Seni benden kimse alamaz."

Gülümsedim ve parmak ucumda yükselerek dudaklarımı kulağına yaklaştırdım. Ardından fısıldadım.
"Merak etme, benim bi yere gittiğim yok. Ben seninim. Sadece seninim."

Ardından tepkisini görmek için çekildim ve yüzüne baktım. Evet işe yaramıştı, o yumuşamıştı. Artık gözlerindeki öfke biraz olsun dinmişti.

Bakışlarını az önce hırpaladığı çocuğa kaydırdı ve ardından bana baktı. Elimden tutup çekti ve "Gidelim!!!"dedi. Ve ben neler olduğunu anlayamadan beni motora doğru çekmeye başladı.

Sinirliydi ve motorun yanına geldiğimizde durup beyaz kaskı aldı. Ardından kaskı kafama geçirip kaskın kemerini çenemin altında bağladı. Sonra aceleyle motorun etrafından dolandı ve motora atladı. Kaskını taktı ve ben motora bindiğimde büyük bir güçle gaza bastı.
Motor aniden çalıştı ve Mert bütün gözler bizi takip ederken, herkesin dikkati bizim üzerimizdeyken motoruyla kalabalığı yarıp geçti.

***

Şimdi Mert motoruyla beni evimin önüne bırakmıştı. Motor yavaşça bahçe kapısının önünde durdu ve Mert hızlıca motordan indi. Ardından evin giriş basamaklarına doğru ilerledi ve mermer zemine oturdu.
Onun ardından motordan indim ve yaptığı gibi evin girişindeki mermer basamaklara oturdum. Oturduktan sonra kaskımın altındaki sıkma kemerini gevşetip kaskı çıkarmaya çalıştım. Kemeri sertçe çekiştirmeye başladım. Fakat bir türlü çıkaramıyordum. Onun yaptığı gibi bir çırpıda olmuyordu.

Mert bakışlarını bana çevirdi ve yüzüne küçük bir sırıtış takındı. Güzel dişlerini ortaya çıkaracak kadar gülümsedi ve ardından "Ben hallederim."dedi.

Hafifçe gülümsedim ve "Tamam."dedikten sonra ona doğru döndüm.
Ellerini çenemdeki kemere getirdi ve yine yine yine ustalıkla açmayı başardı. Bir saniye bile sürmemişti.
Kaskı kafamdan yukarı doğru çekip çıkardıktan sonra mermer zemine koydum. Ardından ellerimi dizlerimin üstünde birleştirdim ve "İyi misin?"diye sordum.

Derin bir nefes aldı ve uzun parmaklarını saçlarına geçirip onları hafifçe geriye doğru çekiştirdi. Ardından ileriye bakarak "O herif yüzünden kötü olucak değilim Ada."dedi.

"Ben... ben yani o...o çocuk..."

Mert sözümü kesti ve bana dikkatlice bakarak "Bak Ada, onun hakkında tek bir kelime dahi etme artık. Lütfen!!! Eğer bir yerlerde olurda karşına çıkarsa falan, sana musallat olursa ki olucaktır. Senden istediğim şey onunla tek kelime dahi konuşmaman olucaktır!!!"