Kidnapped By Him

Hoofdstuk 5

POV Kate
Logan is een tijdje geleden al weg gegaan en ik zit nu op het bed voor me uit te staren. Ik verveel me kapot hier. Ik wil gewoon naar huis. Ik krijg al tranen in mijn ogen als ik aan thuis denk.

Er komt een jongen binnen die ik niet ken. Automatisch duw ik mezelf verder het bed op, weg van hem. "Hallo schoonheid, laat me mezelf voorstellen: ik ben Nathan. De andere jongens doen je niks meer, want je bent van mij en alleen van mij, begrepen?" legt hij uit.

Wacht...wat? Ik ken hem niet eens! "Nee, ik ken je niet eens," zeg ik tegen hem met een duhh-ondertoon. Is hij gek ofzo? "Laat me gewoon gaan!" Roep ik, nu gefrustreerd. "Ik wist wel dat je pittig ging zijn, Kate, dat is ook een van de redenen dat ik je uitgekozen heb, maar je moet wel echt weten wanneer je je mond moet houden. Bovendien ken ik jou wel," zegt hij kalm, waarna hij grijnst. "Hoezo ken je mij wel?" Vraag ik hem extreem verward.

"Dat zijn jou zaken niet schoonheid," zegt hij simpel waarna hij zijn schouder ophaalt. "JE KAN ME NIET GEWOON HIER HOUDEN TEGEN MIJN ZIN IN!" roep ik gefrustreerd terwijl ik mijn wenkbrauwen samentrek.

"NOU GA JIJ EENS GOED LUISTEREN, IK KAN JE HIER ZO LANG HOUDEN ALS IK MAAR WIL. JE BENT PITTIG DAAR HOU IK VAN, MAAR MIJ WIL JE NIET KWAAD MAKEN SCHOONHEID," roept hij dreigend in mijn gezicht.

Ik kruip bang wat verder naar achter op het bed. Hij ziet het en grijnst onoverwinnelijk. "Dus schoonheid, wat wil je doen?" Vraagt hij me. Ik haal ongeïnteresseerd mijn schouders op. "Ik weet wel iets leuks," zegt hij grijnzend terwijl zijn hongerige ogen over mijn lichaam gaan.

Voordat ik het weet heeft hij me al vastgepakt en duwt hij me ruw tegen de muur. Hij probeert me te zoenen, maar ik hou hem tegen door met mijn handen tegen zijn gespierde borst te duwen.

Hij pakt mijn handen en pint ze boven mijn hoofd. Hij zoent me zonder genade op mijn mond. "Nee, hou op. Alsjeblieft," smeek ik hem. Hij grijnst tegen mijn lippen aan en zoent me nog ruwer. Hij vraagt om toestemming die ik hem natuurlijk niet geef.

"Schoonheid, kom op. Werk eens mee," zegt hij geïrriteerd. Ik schud wild mijn hoofd en kijk hem vurig aan. Hij duwt zijn lippen weer op de mijne en vraagt weer om toestemming. Net zoals de eerste keer geef ik het niet. Als gevolg  grijpt hij boos mijn arm met één hand, terwijl zijn andere hand nog steeds mijn polsen vast heeft, en knijpt erin terwijl hij me blijft zoenen. Een pijnlijke piep verlaat mijn mond, waardoor die open gaat.

Hij duwt zijn tong in mijn mond en begint me nog heviger te zoenen. Oh god, waar ben ik toch in beland? Een traan glijdt over mijn wang. De traan nodigt zijn vrienden uit en voordat ik het weet kan ik de volgende tranen die uit mijn ogen vloeien niet meer stoppen. Nathan lijkt het niet door te hebben en blijft me ongestoord doorzoenen.

Ik hoor de deur opengaan en zie vanuit mijn ooghoek Grace in de opening staan. "Kate help er zit een jongen achter me a-," zegt ze voordat ze zichzelf afkapt. "GA VAN HAAR AF JIJ VIEZE KLOOTZAK," schreeuwt ze als ze merkt wat er gebeurd. Nathan schrikt en gaat van me af waardoor ik haar in mijn hoofd bedank.

Een paar seconden later komt er een andere jongen in de kamer. Grace loopt op Nathan af en wil hem net gaan slaan, als de andere jongen haar armen vast pakt. "Sorry Nathan, we gaan alweer," zegt de jongen. "Nee ga zelf maar, ik blijf hier," zegt Grace zelfverzekerd. Maar ik, als haar beste vriendin, weet dat ze van binnen doodsbang is.

"Jawel, dat gaan we wel," zegt de jongen dreigend en op een manier waar niks tegen in te brengen valt. Hij pakt haar vast en sleurt haar mee. "KATE," hoor ik haar nog naar me roepen. "GRACE," roep ik terug. Maar helaas komt ze niet voor de tweede keer mijn reddende engel zijn en ben ik alleen achtergebleven met de duivel in menselijke vorm.

"Waar waren we gebleven?" stelt Nathan een retorische vraag grijnzend. Ik moet hier weg komen!

Hoofdstuk 5 alweer!!!
Laat weten in de reacties wat je ervan vond en nogmaals kritiek en verbeteringen zijn altijd welkom😘
Comment😊
Vote🙈
Ly all💕
Xx K