POV Grace
Na een tijdje waren Jake en de jongens weer weg gegaan. Ze hadden me niet gevonden. Met veel moeite had ik mezelf uit de boom gekregen en nu loop ik zwakjes terug naar mijn en Kate's boom. Ik heb echt geen flauw idee waar die was dus ik loop nu maar een willekeurige kant op. Ik wil zo graag gewoon gaan liggen en mijn ogen dicht doen, maar ik weet dat als ik dat doe dat ik het dan niet overleef.
Ik strompel verder en na een tijdje maak ik de beslissing die mijn 'leven' weer zou verkloten. Ik heb besloten om terug naar Jake te gaan. Ik ga het hem niet gunnen dat ik hier dood ga zonder nog verder te vechten. Ik ben sterker dan dat en dat zal ik hem laten zien. Ik ga hier niet dood en ik zal mijn vrijheid weer terug hebben. Ik weet wel nog waar dat klote gebouw van Jake staat, want dit is niet de eerste keer dat ik ontsnapte. En zeker niet de laatste... Dus wetende dat ik het anders niet overleef, loop ik terug naar de plek die alles van me afnam.
POV Jake
"We hebben haar niet gevonden. We hebben haar godverdomme niet gevonden!" Roep ik kwaad. Ik pak een stoel en smijt hem tegen de muur aan. Niemand zegt er iets van en dat is maar goed ook anders zou de volgende stoel niet tegen een muur aankomen... "Waar kan ze zijn? We hebben overal gezocht! Ze kan niet weg zijn," roep ik.
Ik stamp naar mijn kamer en ga boos op mijn bed liggen. Ik leid mezelf even af door op mijn telefoon te kijken, maar als ik dan weer terugdenk aan Grace voel ik de woede weer opkomen. Ik blijf boven tot ik Justin hoor schreeuwen dat het eten klaar is. Boos stamp ik de trap af en eenmaal beneden gooi ik de deur open. Ik ga chagrijnig aan tafel zitten en kijk niemand direct aan. De jongens praten ergens over, maar ik weet niet waarover. Ik kan maar niet stoppen met denken aan Grace. We willen net gaan afruimen als we de deur zachtjes open horen gaan.
POV Grace
Ik loop en loop en loop en er lijkt wel geen einde aan het lange pad te komen. Ik val telkens bijna op de grond en ik voel dat ik niet zo lang meer heb. Ik moet echt doorlopen als ik het wil halen. Even later kom ik aan bij het grote gebouw. Ik zucht even, maar dan ineens, alsof er een of andere knop was ingesrukt in mijn brein, boeit het me niet meer. Het boeit me niet meer dat Jake boos gaat worden op mij of dat hij me slaat of wat dan ook. Het boeit me zelfs niet meer dat ik misschien dood ga. De gedachte laat me zelfs lichtelijk lachen. Dus met een grijns op mijn gezicht open ik de deur zwakjes.
POV Jake
Ik zie Grace binnenlopen en eerst wil ik naar haar schreeuwen hoe ze gestraft gaat worden en ik wil haar knuffelen omdat ze eindelijk terug is, maar dan zie ik het. Ze zit helemaal onder het bloed en kijkt me grijnzend aan. Het bloed druipt van haar af en landt op onze voorheen schone vloer. Ik hoor een paar mensen naar adem snakken. "G-Grace," hoor ik mezelf zachtjes zeggen. Ze knikt en begint zachtjes bijna psychopatisch te lachen voordat ze voor mijn neus op de grond landt.
Ik ben even in shock na dit, maar ik kom snel in actie als ik doorheb wat er zojuist gebeurd is. "Aiden, bel Kyle en zeg dat hij zo snel mogelijk hier met zijn spullen naartoe moet komen," zeg ik snel. Aiden knikt en rent weg. "Liam, ga het verband halen," roep ik naar hem. Ook hij rent zo snel mogelijk weg. "Nathan, haal een glas water voor als ze waker wordt," roep ik naar hem. "Oké," zegt hij, waarna ook hij wegloopt. "Justin en Logan ga handdoeken halen om haar bloed mee op te ruimen," roep ik, waarna ik Grace in mijn armen pak.
Ik kijk haar voor even spijtig aan en pak haar daarna snel op en leg haar op de bank. Het kan me niet schelen wat er nou allemaal vies wordt, als mijn meid maar niet dood gaat. Ik hou mijn ogen op Grace als ik iemand hoor aankomen. Ik steek mijn hand afwachtend uit en ik voel dat iemand er verband induwt. Ik bindt het snel om haar wond heen en bedenk me dan dat ik het eerst moet schoonmaken. Ik laat een gefrustreerde zucht horen en pak haar weer op en til haar in bruid-stijl op.
Ik breng haar naar de badkamer die we gelukkig ook één beneden hebben. Ik draai de knop van het bad naar rechts zodat het bad volloopt. Als het bad een beetje gevuld is, leg ik haar er voorzichtig in. Ik was haar been en heup zachtjes en zie haar gezichtsuitdrukking veranderen. Ze heeft duidelijk pijn. Ik weet nou wel in ieder geval dat ze nog leeft. Als haar wond schoon is en het bad rood is van het bloed haal ik haar eruit.
"Justin!! Logan!! Waar blijven die godverdomme handdoeken?" Roep ik gefrustreerd naar boven. Niet veel later staan Justin en Logan in de badkamer en overhandigen ze me de handdoeken. Ik til haar weer op en draag haar naar de woonkamer. Logan legt een handdoek op de bank en ik leg haar erop. Ik dep zachtjes over haar benen en heupen.
Als Justin mee wil helpen kijk ik hem waarschuwend aan. Ik wil niet dat hij haar aanraakt. "Wil je dat ze doodbloedt of dat ik help?" Vraagt hij lichtelijk geïrriteerd. Ik knik en sein naar hem dat hij mag helpen. Hij doet een handdoek in haar haren en helpt me met haar wond schoon te maken. Net als ik het verband om haar heupen en op haar wond wil wikkelen, hoor ik de deurbel gaan. Dat zal vast Kyle zijn. "Logan, doe open," brom ik.
Niet veel later staat een man van rond de dertig in de kamer en loopt hij naar ons toe. Hij heeft een koffertje mee en staat even stil voor mij. Hij geeft me een hand en kijkt dan naar Grace. "Wat is er gebeurd?" Vraagt hij. "Weet ik niet, Kyle. Help haar nou maar," sis ik met mijn tanden op elkaar. Hij knikt en begint met haar wond schoon te maken met wat ik denk dat alcohol is. Hij doet allemaal dingen en vraagt na een tijdje of we haar kunnen verplaatsen naar een kamer met een bed. Ik knik en net als hij haar op wil tillen duw ik hem ruwer dan ik eigenlijk wilde aan de kant. Ik til haar zachtjes op en loop met haar naar mijn slaapkamer.
Ik leg haar voorzichtig op mijn bed neer. Hij doet nog wat dingetjes en nu zijn hij en ik alleen in de kamer. Nou hij, ik en Grace natuurlijk. Hij vraagt of ik de kamer wil verlaten, maar ik weiger. Ik laat haar echt niet alleen met deze creep. Grace doet even snel haar ogen open en dan meteen weer dicht. Ik pak gelijk haar hand vast. Kyle lacht en geeft me een schouderklopje. "Het komt wel goed met haar," zegt hij. Ik gun hem geen blik waardig en luister hoe hij de deur open doet en weer sluit.
Hij loopt naar beneden, maar ik blijf hier bij Grace. Ik heb haar hand niet losgelaten sinds ze haar ogen open heeft gedaan en ik wrijf nou zachtjes over de binnenkant van haar hand. Ze doet haar ogen open en kijkt me aan. Haar blik is anders. Haar blik is altijd zo warm en scherp, maar nu lijkt er wel niks meer te zitten. Ik weet nog dat Liam haar mocht straffen en dat ze toen ook wel wat droger keek, maar dit is anders. Ze lijkt wel emotieloos. Ze kijkt me nog steeds aan met diezelfde blik in haar ogen, terwijl ze niks zegt.
Nadat dat voor een paar minuten doorging stapt ze ineens uit bed. Ze strompelt langs me af en opent de deur. Ik hoor haar zachte voetstappen op de trap en ik weet dat ze naar beneden loopt. Ik blijf even verbaasd staan. Dan ren ik achter haar aan en stop haar voordat ze door de deur naar de woonkamer kan lopen. "Grace, we dachten dat je dood ging en nou krijg ik niet eens een simpele 'hallo'. Ik was doodongerust dat je het niet zo halen en nou loop je naar beneden alsof er niks aan de hand is," zeg ik verward.
Ze probeert langs me af te lopen, maar ik hou haar tegen. Ik kijk haar vragend aan en nog steeds komt er geen antwoord uit haar mond. "ZEG IETS," schreeuw ik boos naar haar. Ze blijft even stil, maar dan gaat haar blik van emotieloos naar verdrietig voor een seconde en dan weet terug naar emotieloos.
POV Grace
Ik liet bijna mijn emoties weer zien. Dit is een trucje dat ik dan tenminste wel heb geleerd van mijn vorige ontvoering. Ik weet wel bijna zeker dat Jake de vorige keer bij de organisatie zat die me had ontvoert. Zou hij weten wie ik ben? Zou hij weten dat ik dat was? Ze noemden me daar nooit Grace, ze hadden altijd van die stomme bijnaampjes. Ik heb dus wel een voordeel als hij niet weet dat ik dat was. Hij weet dus niet tot wat ik in staat ben.
Ik duw Jake aan de kant en loop door naar de woonkamer. Ik negeer al de blikken van de jongens en pak een blikje cola. Ik pak een zak chips uit de kast en loop naar de badkamer waar ik mezelf opsluit. Dit wordt mijn nieuwe veilige plekje. Ik open het blikje cola en drink het in één keer leeg. Ik open de zak chips en genietend eet ik het op.
Daar buiten had ik geen drinken en eten want Kate was eten gaan ha-. Wacht Kate!! Mijn ogen worden groot. Shit, Kate weet niet waar ik ben en is nu helemaal alleen. Maar wat nou als ze het al gehaald heeft.? Als ze nu bij het politie bureau is en alles zegt. Dan zal ik hier zo weg zijn. Maar wat nou als ze haar ook vinden of erger nog als een wild dier haar vindt? De gedachtes doen pijn aan mijn hoofd dus ik sluit mijn ogen. Niet veel later val ik in een onrustige slaap midden op de badkamervloer.
Heyy, nog een hoofdstukje die ik had geschreven toen ik geen WiFi had.
Vanuit welke POV willen jullie het volgende hoofdstuk? Laat het me weten in de comments.
Hopelijk vond je het leuk🤗
Comment😊
Vote🙈
Ly all💕
Xx K
JE LEEST
Kidnapped By Him
Pertualangan''Ga weg klootzak'' zeg ik terwijl ik hem van me af duw. ''Je bent pittig, daar hou ik wel van'' zegt de onbekende jongen. Hij grijpt mijn polsen vast en duwt een doekje op mijn mond, daarna wordt alles zwart. ~de cover is gemaakt door margot_dt, vo...
