Kidnapped By Him

Hoofdstuk 20

POV Grace
Het is nu al 2 uur geleden dat Jake de deur is uit gestormd en ik begin honger te krijgen. Als mijn maag begint te rommelen, ben ik er klaar mee dus loop ik naar de deur en bonk er met mijn vuisten op. "Laat me er uit," roep ik zo hard als ik kan. "Jongens kom op, ik heb echt hele erge honger," roep ik lip pruilend. "Jake, kom op. Ik ga doooooooooood," zucht ik dramatisch. Na een tijdje gaat de deur open.

Jake verschijnt in de opening en pakt mijn pols. Ik loop mee, maar probeer wel mijn pols los te rukken van zijn greep. "Kappen," snauwt Jake bijna emotieloos. "Nee, laat me los," zeg ik koppig, waarna ik mijn ogen rol. Shittttttt!! Mijn en Kate's plan!!! Waarom vergeet ik de hele tijd om aardig te zijn tegen deze sukkel.

Ik stop abrupt met het trekken en loop rustig mee. Jake kijkt al wat meer tevreden, maar blijft een emotieloze gezichtsuitdrukking dragen. Als ik beneden aankom zit ik iedereen (behalve Kate en Nathan) al aan tafel zitten. Ik kijk naar de klok en zie dat het al best laat is. "Kijk eens aan! Daar is ze hoor, onze schoonheid," hoor ik Aiden roepen waarna ik wat gelach hoor. "En wat zijn we allemaal toch blij," hoor ik Liam onder zijn adem mompelen.

Ik kijk naar de tafel en zie mijn favoriete eten: spaghetti. Ik ren naar de stoel naast Logan en schep meteen een volle lading op mijn bord. Ik kijk mijn bord met eten vol lust aan en verspil geen tijd om te beginnen. Ik neem grote, oncharmante happen en probeer zoveel mogelijk in mijn mond te proppen. Door de lekkere smaak die over al mijn smaaktabletten aan het verspreiden is, heb ik niet door dat iedereen me aankijkt. Ik hoor iemand zijn keel schrapen en kijk dan wel op naar 10 starende ogen. "Wat? Deze schoonheid heeft honger," spreek ik knipogen uit voordat ik mijn aandacht weer op mijn eten vestig. Ik hoor wat gegrinnik en iedereen gaat weer door met wat ze aan het doen waren.

Binnen 5 minuten heb ik mijn volle bord spaghetti alweer op. "Ik moet naar de wc," mompel ik waarna ik Jake aankijk. Hij knikt goedkeurend, dus ik sta op en loop weg. Ik ben bijna bij de wc aangekomen, als ik weer iets besef.

Flashback:
Ik sta op en loop naar de keuken. Waar is de wc überhaupt? "Derde deur links," roept Logan. Ik bedank hem in mijn hoofd en loop naar de gang. Ik wil net naar de wc lopen als ik iets zie wat me heeeel bekent voorkomt. Neeeeee dat kan niet. Niet weer! Ik begin al weer flashbacks te krijgen. Ik begin te hyperventileren en te gillen.
"Neeee, dit kan niet!" Roep ik hard. Niet veel later komt Logan aan gerent. Ik kijk hem bang aan. "Grace, wat is er?!" Vraagt hij geschrokken. Ik hou me nog net vast aan het koffietafeltje die hier staat. Logan komt dichterbij. Ik leun nog meer op het tafeltje waardoor het omvalt en ik op de grond lig.
Einde flashback

Alles stroomt weer binnen: de flashbacks over de jongens en het masker die de jongens droegen die gewoon op de gang lag. Maar deze keer is anders, deze keer ga ik niet flauw vallen door die flashbacks. Ik ga de kennis die ik toen heb opgestoken gebruiken in deze situatie.

Wacht?! Wat nou als... Hoe kon ik hier nou niet eerder aan denken. Ik was te druk bezig met de flashbacks dat ik helemaal ben vergeten na te denken over dat masker. Waarom zou dat masker hier liggen? Zouden deze jongens te maken kunnen hebben gehad met mijn vorige ontvoering? Zijn het dezelfde jongens? Al deze vragen stromen door mijn hoofd. Mijn hoofd doet pijn van al het denken, dus trek ik een conclusie. Deze jongens hebben iets te maken gehad met mijn vorige ontvoering. Ik weet niet of hun me nog herkennen, maar wat ik wel weet is dat ik daar levend uit ben gekomen. Die gedachte geeft me hoop, hoop voor mij en Kate.

Ik loop naar de wc en doe wat ik moet doen. Ik droog mijn handen af aan de theedoek die naast de verassend schone wasbak staat. Daarna maak ik een beslissing die sommige zouden beschrijven als dapper en andere als dom. Ik pak de theedoek, wikkel hem om mijn hand en kijk in de spiegel. Ik sla één keer hard tegen de spiegel aan. Het glas breekt en ik kijk tevreden in wat nog over is van de spiegel. Bring it on, boys!

POV Jake
We zijn de eettafel aan het opruimen als we een harde klap gevolgd door een kletsend geluid horen. We kijken elkaar aan en de woede is goed te zien bij iedereen, vooral bij Liam.

We rennen met zijn alle richting de wc waar het geluid vandaan komt. Daar aangekomen zien we Grace onschuldig met haar handen achter haar rug staan. "Wat is er gebeurd?" Vraag ik rusig, terwijl ik op de binnenkant van mijn wang bijt om kalm te blijven. Grace zegt niks en kijkt ons alleen maar emotieloos aan. "Grace? Wat is er gebeurd?" Vraagt Justin met knarsende tanden. Nog steeds geen antwoord.  "Nu ben ik er klaar mee," roept Liam boos waarna hij op Grace afstapt. Als Liam 2 meter van haar vandaan staat en dreigt dichterbij te komen, haalt ze een glimmend iets vanachter haar rug vandaan. Ze houdt het beschermend voor haar uit en kijkt Liam woedend aan. Als ik goed kijk zie ik dat het een scherp stukje glas is. "Grace, waar heb je dat vandaan?" Vraag ik haar wat minder kalm.

POV Grace
Ik kijk Liam woedend aan als ik Jake zijn stem hoor: "Grace, waar heb je dat vandaan?" Ik hou mijn ogen gericht op Liam en concentreer me op zijn voeten. Als hij twijfelend nog een stap naar voren zet, begin ik te roepen: "Niet dichterbij komen, of ik zweer het ik zal dit gebruiken!"  Hij kijkt me twijfelend aan, maar beseft dan dat ik niet aan het bluffen ben. Hij zet een stap naar achter, maar ik ben nog niet tevreden. "Iedereen blijft op tenminste 3 meter van mij af staan," roep ik naar ze. In mijn ooghoek zie ik Logan een stap naar voren zetten. Ik draai me in reflex naar hem om. "NU!" hoor ik Jake schreeuwen. Ik wordt van achter vastgepakt, Aiden en Jake komen vanaf voor op me af. Aiden pakt mijn armen stevig vast, zodat ik geen kant meer op kan. Jake komt dichterbij en gaat een beetje door zijn knieën zodat we op dezelfde hoogte staan.

POV Jake
"Niet dichterbij komen of ik zweer het ik zalf dit gebruiken," roept Grace, richting Liam. Ze heeft haar aandacht helemaal op Liam gevestigd dus ik sein naar Justin, Logan en Aiden mijn plan. Ze knikken en Justin gaat langzaam achter Grace staan. Grace heeft niks door, ook niet als Aiden dichterbij mij komt staan. Iedereen staat stokstijf stil, tot Logan een stap naar voren zet. Ze draait zich naar hem om en ik weet dat dit de beste kans is die we gaan krijgen. "NU!" schreeuw ik en iedereen doet wat ik seinde dat ze moesten doen. Justin pakt Grace vanachter en Aiden loopt haar richting in. Ik volg Aiden en zie dat hij haar armen vasthoudt wat haar wapen nutteloos maakt. Ik zak door mijn knieën zodat ik haar recht aan kan kijken. Ze draait haar gezicht een beetje zodat ze me niet in de ogen aan hoeft te kijken. Ontevreden hierdoor pak ik haar gezicht in mijn handen en draai het zachtjes terug, zodat ze me weer aankijkt. Ik kom wat dichterbij en fluister in haar oor: "Waarschuwing 2," Dan pak ik haar hand en open hem zodat ik de scherf kan pakken, zonder dat ik haar handen snij. Ik pak de scherf uit haar handen en kijk haar geamuseerd aan als ze probeert los te komen uit Justin's greep. "Dacht je nou echt dat dat ging werken, prinses?" Fluister ik net hard genoeg zodat alleen zij het hoort.

Sorrrrrrry, dat jullie weer zo lang moesten wachten. Gelukkig heb ik nou meivakantie, dus kan ik weer schrijven💫🎉😍
Comment😊
Vote🙈
Ly all💕
Xx K