Kidnapped By Him

Hoofdstuk 42

POV Grace
Na wat leek drie uur te zijn geweest wordt de deur uiteindelijk geopend door het monster hemzelf. Ik sta langzaam op en vlucht zonder iets te zeggen langs hem af de deur uit. Jake pakt mijn arm nog vast en kijkt me doordringend aan. Ik kijk hem strak in zijn ogen aan en zeg nog steeds niks. Als we er even staan, heb ik er genoeg van en ruk ik mijn arm los. Geïrriteerd loop ik naar de slaapkamer van Jake en plof ik neer op het bed. Ik pak een boek uit de kast en laat mezelf relaxen. Tot rust komend, lees ik het boek en hou ik mezelf niet tegen van fantaseren over vrijheid, ook al weet ik beter. Ik lees de bladzijdes snel en voel alle emoties beschreven in het boek.

Tot mijn irritatie wordt ik ruw uit mijn trans gehaald door een stem die me roept om te komen eten. Ik wil blijven zitten, maar voel mijn buik rommelen en weet dat ik moet eten. Ik loop naar beneden en zie dat iedereen behalve Liam al aan de lange tafel zit. Ongemakkelijk door al de starende ogen, ga ik op mijn plek naast Jake en Ethan zitten. Ik kijk naar het bord voor me en voel mijn smaakpapillen smachten naar de spaghetti. Ik kijk rond de tafel en zie dat iedereen al aan het eten is, maar dat is niet hetgeen dat me opvalt. Ik zie dat niemand drinken heeft dus sta op en vraag aan ze of ze wat te drinken willen als het aardige meisje dat ik ben. Ik hoor heel wat verschillende dingen door elkaar en pak een stuk papier om het op te schrijven. Na iedereen zijn drinken te hebben bezorgt ga ik weer zitten en begin aan mijn spaghetti.

Ik was gewoon niemand tot last te zijn en mijn eten ietwat onelegant naar binnen te werken als ik ineens een hand op mijn bovenbeen voel. Bijna mijn eten uitspugend, sla ik Jake's hand weg. Ik kijk hem vernietigend aan en krijg een vermaakte grijns terug. Ik voel de irritatie in me opborrelen en weet nu al dat ik dalijk iets doms ga zeggen waardoor ik problemen krijg. Tot mijn overweldigende blijdschap maakte Jake mijn irritatie nog erger door met zijn voet tegen de mijne aan te stoten. Ik sluit mijn ogen en neem diep adem terwijl ik langzaam tot 10 tel.

Mijn ogen springen open als ik een bekend geluid van een mes die in aanraking met een bord komt hoor. Geschokt kijk ik naar wat er voor mij afspeelt. Jake pakt mijn allerlaatste hapje spaghetti en steekt het in zijn mond. Ik sta abrupt op en voel alle ogen op mij gericht. "Oké, zo is het genoeg. Je kan irritant doen, me aanstoten of wat dan ook, en ik zal je met plezier negeren. Maar je pakt NIET iemand's allerlaatste hapje. Dat is gewoon barbaars en onmenselijk, Jake. Schaam je diep," ik moest even bijkomen. Ze keken me allemaal met geamuseerde koppen aan. "Het is nog wel haar favoriete eten," zegt Ethan waarna hij een neppe traan wegveegt. "Tenminste iemand die het snapt," mompel ik voordat ik weer ga zitten. Ik ben toch wel blij dat ik niks heb gezegd waardoor ik in de problemen kom.

Maar dan op de een of andere manier voel ik woede in me opborrelen als ik denk aan de meiden beneden, dus net toen ik dacht dat ik mijn grote mond dicht zou houden ging hij open. Hé, het is niet mijn schuld ik zweer het, hij heeft gewoon een karakter van zijn eigen. "Dus wanneer gaan de meiden, die jullie zo genadeloos de garage in hebben gesmeten, te eten krijgen?" Vraag ik dan aan niemand in het algemeen. De hele tafel waarbij eerst enthousiaste gesprekken plaats vonden valt gelijk stil. "Grace," waarschuwt Jake me alsof ik ga luisteren. "Hé, ik vraag het me alleen af. Krijgen ze nog eten of gaan jullie ze ook nog eens uithongeren, want ik bedoel dat kan er ook nog wel bij, vinden jullie niet?" Ik kijk ze stuk voor stuk aan als ik dit zeg. "Genoeg Grace," bromt Jake. "Wat, Jake? Ga je mij ook uithongeren? Alles beter dan nog één verschrikkelijke seconde bij jullie vast te zitten," schreeuw ik zowat naar hem. "GENOEG," schreeuwt hij terug terwijl hij opstaat. Als zijn harde stem me niet zou laten stoppen met praten dan zou zijn blik het wel gedaan hebben. Ik hou mijn hoofd laag en kijk naar de grond, hem niet aan willen kijken. "Ga naar boven," beveelt hij. Ik denk er geen 2 keer over na en pak mijn bord. Ik zet het in de afwasmachine samen met mijn mijn bestek en glas. Zonder iemand aan te kijken verlaat ik de te stille kamer en ren ik naar Jake's kamer.