Kidnapped By Him

Hoofdstuk 21

POV Grace
Het is nu al 2 uur ofso geleden sinds Jake me naar 'onze' kamer heeft gebracht. Ik weet dat Kate en ik een plan hadden, maar ik heb een ander plan. Een plan waardoor mijn en Kate's plan door kan gaan. Klinkt dat logisch? Niet echt. Maakt niet uit. Wat ik ga doen is: doen als ik geleerd heb na een van zijn veel te lange preken. Dan doe ik alsof ik hem echt leuk vind en moet ik dus naar hem luisteren. En dan zijn we dan weer teruggekomen bij het plan van Kate en mij.

Ik verplaats mijn hand naar mijn zak en voel. Ja, hij zit er nog. Jake denkt dat ik maar één scherf had gepakt, dus hij zal vast verast zijn wanneer ik deze uit mijn broekzak trek. Is mijn broekzak wel een slim idee? Dan springt het me te binnen: ik wikkel het gewoon in wc-papier, waardoor het niet meer zo scherp is. Dan stop ik het in mijn schoen. Wat nou als ik mijn schoen uit moet doen? Tja dat bedenk ik dan denk ik wel.

Niet veel later komt Jake binnen. Zijn blik staat neutraal en ik had hem veel bozer verwacht. "We gaan morgen ergens heen," begint Jake. "Oké, veel plezier," zeg ik niet echt geïnteresseerd aangezien ze zo vaak weggaan. "En jij gaat mee," maakt hij zijn zin af. Ik kijk hem verward aan, maar knik dan toch als ik terugdenk aan mijn plan en het feit dat ik hem moet gehoorzamen. Dan probeer ik me te bedenken waar we morgen heen gaan.

Allemaal ideeën, de één erger dan de andere, stromen binnen en ik ben te nieuwsgierig. "Waar gaan we heen?" Vraag ik achterdochtig. "Daar kom je morgen achter, maar kom voor nu gewoon mee naar beneden. Daar zitten de jongens," zegt Jake. "Dus ik krijg geen preek over de scherf?" Vraag ik verward. "Nee, maar als je zo dom bent om het nog een keer te proberen, kan je veel meer verwachten dan alleen een preek," zegt hij dreigend. De manier waarop hij het uitsprak geeft me rillingen. "Nou, kom je?" Vraagt hij ongeduldig. Ik bijt op mijn wang, om geen sarcastische opmerking te maken. "Ja," zeg ik zuchtend.

Beneden aangekomen zit iedereen voor de tv een film te kijken. Jake gaat naast Aiden zitten. Ik blijf ongemakkelijk aan de zijkant staan, totdat Jake me wenkt. Ik zie dat er geen plek is dus ik blijf afwachtend bij Jake staan. Onverwachts pakt hij mijn middel vast en trekt me op zijn schoot. Ik bijt alweer op mijn wang om hem niet weg te duwen.

Oh mijn god, wat is dit marteling. Gewoon doen alsof ik niet liever hem nu in zijn gezicht zou willen slaan. Ik hoop dat het bij Kate beter gaat. Waar is Kate eigenlijk? Ik heb er al sinds we ons plan hadden bedacht niet meer gezien. "Jake, mag ik naar Kate toe?" Vraag ik lief aan hem terwijl ik zijn wang streel. Ik ga dalijk kotsen van mezelf. "Als je een biertje voor mij uit de koelkast pakt," is zijn afgeleide antwoord. Blij sta ik op en loop naar de koelkast. Ik pak snel een biertje en race terug naar Jake. Hij pakt het aan. "Yo Logan, kan jij Grace even naar Nathan's kamer brengen? Ik zou zelf gaan, maar ik heb geen zin," zegt Jake lachend. "Tuurlijk, bro," is Logan's ook lachende antwoord.

Hij staat op en legt zijn hand in de holte van mijn rug. Hij duwt me zachtjes richting de deur en dan de trap op. Eenmaal aangekomen doet hij de deur open en laat me binnen. Kate ligt te slapen in het bed. Hoe laat zou het zijn? Logan wil de deur dicht doen, maar ik hou hem tegen. "Wacht, weet je hoe laat het is?" Vraag ik hem. "Ja, het is 3 uur," zegt hij. ' s Middags denk ik bij mezelf. "Oké, dank je," zeg ik waarna hij de deur sluit. Ik tik Kate aan, maar ze wordt niet wakker. "Kate?" Fluister ik. "Kate!" Zeg ik wat harder. "KATE GODVERDOMME, WORDT EENS WAKKER SLAAPKOP," schreeuw ik in haar oor. Deze woorden wekken haar en ze vliegt overeind. "Eindelijk," zeg ik glimlachend, waarna een diepe zucht mijn mond verlaat. "Meid, wij moeten echt praten," zeg ik.

POV Jake
"Jij gaat morgen toch mee naar je weet wel," zeg ik afgeleid tegen Justin, zonder mijn ogen van de tv af te nemen. "Ja, jij, Grace, Aiden, Nathan, Kate en ik gaan mee," zegt hij net zo afgeleid als ik. Liam en Aiden en Nathan zijn al in hun kamers en Logan is ergens buiten. Justin en ik kijken voetbal en het team waar wij voor zijn is aan het verliezen. "Nee, godverdomme! Hoe kan je zo dom zijn?" Roept Justin naar de tv, nadat één van de spelers de goal mist. Ik grinnik en zet het op een ander kanaal. Justin kijkt me verward aan, maar gaat er niet op in.

We kijken het nieuws en praten een beetje als ik een bekende naam hoor. "Grace Anderson en Kate Walker zijn nu al ruim een week vermist. De politie zijn nog volop aan het zoeken, dus als je ze ziet of iets van ze hoort twijfel dan niet en bel meteen de politie," horen we de verslaggever zeggen. "Hoe lang gaat het denk je duren voordat ze het opgeven en stoppen met zoeken?" Vraagt Justin. "Ik weet het niet, maar voor nu houden we de meiden extra goed in de gaten," zeg ik, "want ik raak haar echt niet kwijt, niet zoals we de vorige kwijtraakten."

Heyy, nieuw hoofdstukje😍
Ik hoop dat jullie het leuk vinden.
Comment😊
Vote🙈
Ly all💕
Xx K