POV Grace
"Kom op, Grace, je moet uit bed komen," mompelt Ethan terwijl hij mijn deken van me probeert af te rukken. "Nooit!" Verklaar ik waarna ik de deken hard terug trek. "Grace," zeurt Ethan met een kinderlijke stem. "Laat me alleen zodat ik kan verdrinken in mijn verdriet in vrede," zeur ik terug. "Dwing me niet het te doen," zegt Ethan met een dreigend gezicht. "Nee, Ethan, niet doen," zeg ik bijna smekend. "Kom dan uit bed," zegt hij gefrustreerd. De stilte die volgt lijkt voor hem een antwoord te zijn, omdat hij gewoon knikt: "Oké, ik wilde het niet doen, Grace, maar je geeft me geen andere keus. JONGENS!!!" Schreeuwt hij naar beneden. Meteen duik ik nog dieper onder de dekens als een wanhopige poging om mezelf te verstoppen.Ik hoor wat lijkt als tientallen olifanten die de trap hysterisch oprennen en weet dat ze er aankomen. "Wat de- Ethan wat is er?" Vraagt Aiden hijgend. "Deze hier is weer moeilijk aan het doen," zegt Ethan en ik vermoed dat hij beschuldigend naar me aan het wijzen is. Ik gluur door een gleuf in de dekens en zie dat mijn vermoedens kloppen. Ik kijk zo sneaky als ik kan door de gleuf naar de jongens en wat ik zie stelt me niet erg gerust, het tegenovergestelde juist. Ze staan allemaal te grijnzen als een stelletje malloten en ik weet dat het game over is voor mij.
"Wacht jongens, voordat jullie aanvallen," ze kijken me allemaal afwachtend aan en een nerveus lachje verlaat mijn lippen terwijl ik zo hard als ik kan iets probeer te bedenken waardoor ik tijd kan winnen, "ik wil graag nog even mijn laatste moment nemen om een zelfgemaakte speech voor te dragen!" "Grace, schiet gewoo-." "Ik herinner me nog de eerste keer dat ik pasta ophad" "Hier gaan we dan," zegt Jack met rollende ogen. "De smeuïge smaak was iets waar ik niet genoeg van kon krijgen. De textuur en de smaak waren overweldigend, zo zacht en romig. Ik weet ook nog dat ik een hele gemene broer had die altijd mijn laatste hapje zou proberen te pakken. *kuch* zet zoals een bepaald persoon een paar dagen geleden *kuch*. Dus bedankt voor die geweldige herinnering, Matthew. En het-," "Jongens, grijp haar maar gewoon," zegt Chase commanderend. De jongens volgen zijn bevel en voordat ik het weet wordt ik aangevallen van alle kanten. "Wie heeft mijn been vast?" "Ey, laat mijn arm los!" "Ik ben Grace niet sukkel, laat me los." "Au, wie sloeg me?" "Jongens," iedereen valt stil, "waar is Grace?" Dat was het moment dat ze realiseerde dat ik al lang de kamer uit was gevlucht. "Ze is tenminste uit bed," hoor ik nog waarna een geluid van een klap volgt.
POV Jake
"Justin luister, ik kan hem niet bereiken," zeg ik gefrustreerd. "Hij kan toch niet zomaar weg zijn?" Vraag ik bezorgd. "Je kent Nathan, Jake, hij zou nooit zo maar verdwijnen zonder iets te zeggen," mompelt Justin verontrust. "Dat. Weet. Ik. Justin" zeg ik met kiezen op elkaar om niet te flippen. "Als ik Nick nog een keer zie dan zorg ik er voor dat die klootzak nooit meer kan lopen," sis ik kwaad. "Ik denk dat we er naartoe moeten gaan," zegt Justin met tegenzin. "Of," zeg ik voldaan, "we sturen iemand anders." "Blake?" Vraagt Justin verward. "Ja, we sturen Blake en een paar van zijn team en nog een paar extra's," zeg ik alsof het niks is. "Hebben we hem hier niet meer nodig?" Vraagt hij. "Voor nu niet," antwoord ik voordat ik ophang en Blake opbel met het nieuws dat hij morgen vertrekt.POV Grace
"Au," mompel ik als ik mijn elleboog stoot tegen de krappe, benauwde kast. Ik zit hier in een hele oncomfortabele positie, omdat ik net de jongens een soort wedstrijd heb horen creëren. Met mij als onderdeel! Het is dus wie mij als eerst vind, heeft gewonnen. Ik hoorde de jongens daarna nog fluisteren over dat de winnaar mij kan 'hebben' voor de rest van de middag, maar ik ben heel erg zeker dat dat niet gaat gebeuren. Ik ga niet te veel zeggen, maar als een van hun denkt mij te kunnen 'hebben' dan doe ik wat nodig is. De enige persoon die weet dat dit mijn persoonlijke plekje is, is Ethan. Gelukkig is hij te dom om na te denken...Ik zit al een hele lange tijd op mijn voet, omdat ik te bang was om te gaan verzitten, want dan zou iemand me horen, wat niet goed uit zou komen voor mij, want dan zouden ze mij vinden en-. Wow, ik ratel echt maar aan één stuk door. Dat zijn vast gewoon de zenuwen denk ik. Ik zou het het ergst vinden als Jack, Aiden of Chase me zou vinden. Logan is de 'slimme', plus hij is de beste vriend van Jake dus hij zou niks proberen. Ethan is mijn *kuch* heeeele irritante *kuch* bestie. Blake en Justin zijn er niet en Justin is net een vader. En Brandon heeft nog geen woord gezegd tegen me, behalve dat hij zichzelf voorstelde. Dus worst case scenario: een van de drie monsters wint. Er is vast nog wel iets ergers dat er kan gebeuren waar ik op het moment gewoon niet op kom... Maar ach ja.
Het voelt alsof er al uren voorbij zijn gevlogen en ik voel mijn buik rammelen alsof ik al een week geen eten heb gehad. Maar opgeven is geen optie! Dus ik zal wel gewoon moeten lijden in stilte, I guess. Ik zit een ritme te tikken op mijn been als ik voetstappen richting de kast hoor komen. Meteen sluit ik mijn ogen automatisch en probeer ik mijn armen zo stil mogelijk ergens op te leggen. De voetstappen stoppen even recht voor de deur waardoor ik mijn hart in mijn keel voel bonken. Mijn handen zijn tot vuisten gebald en elke spier in mijn lichaam is aangespannen puur door de absolute angst. De persoon loopt weer verder richting de gang waardoor ik weer kan ademen.
Ik sluit mijn ogen weer en laat mijn hoofd naar achter vallen. Ik lach even opgelucht en veeg het zweet van mijn voorhoofd af. Dan vliegt de deur ineens open en zie ik de persoon waar ik dacht vanaf te zijn. "Liam..." "De enige echte, schatje," zegt hij arrogant. "En raad eens schoonheid," zegt hij met een misselijkmakende grijns, "ik heb gewonnen."
Heyyy, spannend hé?
Ik heb weer best lang gedaan over updaten enzo, maar het gezeik van waarom willen jullie waarschijnlijk allemaal niet horen. Dus ik hoop dat jullie genoten hebben van dit hoofdstuk. Bedankt voor alle motiverende comments!☺️
Comment😊
Vote🙈
Ly all💕
Xx K
JE LEEST
Kidnapped By Him
Aventura''Ga weg klootzak'' zeg ik terwijl ik hem van me af duw. ''Je bent pittig, daar hou ik wel van'' zegt de onbekende jongen. Hij grijpt mijn polsen vast en duwt een doekje op mijn mond, daarna wordt alles zwart. ~de cover is gemaakt door margot_dt, vo...