Hoofdstuk 37

4.2K 105 20
                                        

POV Grace
Tijdens de reis hadden we nog een paar spellen gespeeld. Ik had het naar mijn zin en vergat al mijn zorgen. Ik keek naar de jongens en zag niks meer dan een paar gewone jongens die meedoen met kaartspellen. Ik zag ze op een gegeven moment zelfs bijna als vrienden. De jongens zijn eigenlijk best grappig als ze niet naar je schreeuwen en dingen bevelen. Ik kijk boven me en zie het tekentje, dat aangeeft wanneer je je gordel weer aan moet doen, op rood springen. Ik maak mijn gordel vast en niet veel later hoor ik een stem omroepen dat we gaan landen. Ik zie dat de rest zich ook vastmaakt en voel een beetje nieuwsgierigheid in mij opzwellen. Ik was de hele tijd zo druk bezig met me zorgen maken over weggehaald te worden dat ik nog helemaal nog niet heb nagedacht over hoe Italië eruit ziet en hoe de mensen daar zijn. Niet dat ik met veel mensen ga kunnen praten...

De landing verloopt soepel en al snel staat het vliegtuig weer op de grond. We kunnen bijna meteen uitstappen en eenmaal buiten, voel ik de warmte me omarmen. In Italië is het lekker warm en meteen kijk ik spijtig naar mijn lange broek. Als ik voor me kijk, zie ik 2 zwarte auto's staan. Jake, Logan, en ik gaan samen in een auto. Ik stribbel niet zo erg tegen als Jake me de auto induwt en zie hem verrast kijken. Ik heb 'Shotgun' gezegd, dus tot zijn grote irritatie moet Logan achterin zitten. "Is het lang rijden naar die nieuwe plek?" Vraag ik aan Jake. "Ongeveer een uurtje," antwoord hij. Ik zucht opgelucht door zijn antwoord.

Jake start de auto en al snel racen we naar onze nieuwe bestemming. Ik kijk bewonderend uit het raam naar de mooie omgeving. Op de achtergrond hoor ik Jake en Logan een hevige discussie hebben over iets, maar ik kan niet genoeg focussen om te horen over wat ze het hebben. Ik mis Kate gewoon zo erg, maar ik weet nu wel in ieder geval dat ze veilig is en dat is het belangrijkst. Ik vraag me af of ik haar ooit nog ga zien, of mijn ouders: ga ik die nog ooit zien? Welke pechvogel wordt er nu 2 keer ontvoerd? En waarschijnlijk ook nog eens door dezelfde jongens! Ik haat de jongens nog steeds ongelofelijk erg voor wat ze hebben gedaan, maar toch kon ik wel met ze lachen. Ik moet de jongen's volledige namen echt onthouden zodat als, nee wanneer, ik hier weg kom ik precies weet wie mij dit heeft aangedaan. Misschien krijg ik nog wel wat informatie uit Jake, maar ik betwijfel het wel omdat hij slimmer is dan Aiden. Logan is zowat Jake's beste vriend, dus ik denk dat hij nooit informatie zal loslaten over hem.

"We zijn er bijna, nog een paar minuutjes," zegt Jake dan ineens. Wow, de tijd vliegt echt voorbij als je diep in gedachten zit. We komen uit bij een grote villa met 2 auto's ervoor. Het eerste wat me opvalt is dat de villa gigantisch is. Alweer ben ik verbaasd over hoe rijk deze jongens zijn. Dan zie ik dat we op een afgelegen plek zijn waardoor ik chagrijnig voor me uitkijk. Hoe moet ik in hemel's naam ontsnappen als er hier geen enkel mens te vinden is? Het huis staat in een soort van bos, maar ik denk dat het niet zo'n groot bos is als de vorige keer. Jake stapt uit en opent mijn deur om mij te helpen met uitstappen. Ik rol mijn ogen, maar neem zijn hand wel aan en klim uit de auto. Een paar seconden later komen de andere ook aan.

We stappen met zijn alle het huis binnen en meteen worden we gegroet door alweer een knappe vent. Waarom zijn al deze jongens zo godverdomme knap? Er zit letterlijk geen lelijke tussen! "Yo Jake," roept de jongen meteen zodra we binnenkomen. "Blake, hoe gaat 'ie?" Zegt Jake terug alsof ze oude bekende zijn. Ze geven elkaar een 'mannelijke knuffel' en dan lopen we verder naar de woonkamer. "Dus dit is je meisje?" Vraagt 'Blake' grijnzend waarna hij naar mij knikt. "Ja, Blake, dit is Grace. Grace, dit is Blake," zegt Jake. Blake knikt vriendelijk naar me dus ik doe het maar terug, niet wetend wat ik anders moet doen. Ik ben altijd al slecht geweest in het begroeten van nieuwe mensen. Bij sommige mensen komt dat natuurlijk, maar bij mij gewoon niet.

"Zal ik de jongens even halen zodat ze kennis kunnen maken met Grace?" Blake probeert Grace zwoel te laten klinken, maar inplaats daarvan klinkt het erg raar. Jake kijkt mij vragend aan en ik knik uiteindelijk als ik even radeloos aan de grond genageld sta. Blake verdwijnt en komt niet veel later terug met 4 jongens achter zich aan. En raad eens... Ze zijn allemaal knap!!! De jongens stellen zich allemaal omstebeurt voor en ik heb de hele tijd zitten twijfelen of ik 'ik heet Grace' 4 keer apart moet zeggen of één keer tegen ze allemaal. Uiteindelijk kies ik voor één keer. De jongens lopen weer weg en ik ben erachter gekomen dat hun namen: Brandon, Ethan, Jack en Chase zijn. Al deze namen moeten onthouden laat mijn brein nog ooit ontploffen. Brandon heeft bruine haren, een serieuze expressie op zijn gezicht en donkergroene ogen. Ethan heeft een stuk levendigere en blije uitstraling en donkerblonde haren met stralende blauwe ogen. Jack heeft een typische fuckboy uitstraling met zwarte haren en kastanje bruine ogen. Chase heeft een verveelde blik op zijn gezicht en bruine haren samen met diepe donkerblauwe ogen. Ze zijn allemaal gespierd en hebben scherpe, gedefineerde lijnen voor kaaklijn. Jack lijkt het gemeenst, maar je weet maar nooit, want Liam lijkt ook niet zo gevaarlijk en die is het gemeenst uit het huis.

Kidnapped By HimWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu