Kidnapped By Him

Hoofdstuk 22

POV Grace
"Ik kan niet meer wachten Grace, echt niet," zegt Kate gebroken. "Ik weet het, maar we moeten even sterk zijn. We komen hier wel doorheen en dan zullen ze allemaal boeten in de gevangenis. Het maakt me niet uit wat ik ervoor moet doen, ik haal ons hieruit," zeg ik vastberaden. "Grace, Nathan lijkt de laatste tijd wel geobsedeerd met mijn leven. Gisteren vroeg hij hoeveel vriendjes ik voor hem had gehad en hij is mijn vriendje niet eens. Het gaat hem ook echt niks aan. En toen ik hem vertelde dat ik 2 vriendjes voor hem had gehad werd hij heel boos. Grace, ik ben echt bang," zegt Kate met haar hoofd naar beneden. Het breekt mijn hart om haar zo bang te zien. Ik kan het niet meer aan.

"Kate, kijk me eens aan. We komen hier nu weg, het maakt me niet uit wat ik ervoor moet doen. Jij zult je nooit meer zo voelen, dat beloof ik." Zeg ik waarna ik haar knuffel. "Ik weet misschien iets, want we gaan hier niet weg zonder een plan," zegt Kate als ze de knuffel verbreekt. "We roepen Logan en dan doen we alsof ik flauw ben gevallen en dan kan jij hem aanvallen en dan sluiten we hem op in deze inloopkast," zegt Kate in één adem. "Bedenk je dat net of had je al nagedacht hierover?" Vraag ik Kate lachend. "Ik had er al over nagedacht," antwoord Kate. "Het is wel een goed plan," geef ik toe, "maar denk je niet dat het verdacht is dat ik pas ook al was flauw gevallen?" "Nee, we zeggen wel gewoon dat het van stress is ofzo. Ze zijn toch niet zo slim," merkt Kate schouder ophalend op. "Klopt," stem ik in.

"Oh en dan daarna rennen we zachtjes naar beneden. De trap af en dan checken of de deur op slot zit. Als de deur op slot zit dan moeten we iets hebben om een raam mee in te slaan," zeg ik enthousiast weer terug komend op ons plan. "Wat dacht je van dit?" Vraagt Kate, terwijl ze naar beeldje wijst. "Die is van glas en dat gaat denk ik niet zo goed. We kunnen geen risico's nemen," antwoord ik hoofdschuddend. "Oh, dit misschien?" Vraagt Kate terwijl ze een dik boek oppakt. "Dat kan best werken," geef ik tevreden toe. "Oké, het plan als we eenmaal weg zijn is gewoon rennen totdat we niet meer kunnen. Daarna een plekje vinden om te overnachten. Dan kunnen we de volgende ochtend weer verder gaan," stelt Kate voor. "Ja, ik ken het bos nu al een beetje aangezien ik pas ook weg was gerent," zeg ik, terwijl ik terug denk aan die nacht. "Ja, weet ik, dat had Nathan me vertelt," zegt Kate.

"Oh ja en er zijn nog andere jongens die bij de groep horen," zeg ik. "Ja, er moest er eentje op me 'passen'," zegt Kate geïrriteerd terwijl ze strak voor zich uitkijkt. "Ik kwam een jongen tegen in het bos en hij had een pistool," zeg ik angstig. "Oh, dan is dit serieuzer dan ik dacht," zegt Kate ernstig. "Kate, beloof me dit, als er geen kans meer voor mij is om hier weg te komen. Beloof me dan dat je weg rent voor ons allebei," zeg ik, tranen in mijn ogen vormend door de gedachte dat ze dat zou moeten doen. "Nee, we hebben ons hier samen ingewerkt. We komen hier ook samen uit," zegt Kate vastberaden. Ik knik, wetend dat ik dit toch niet ga winnen. "Nou laten we dit doen!" Zeg ik zelfverzekerd. "Één voor alle, alle voor één," grapt Kate. Kate gaat liggen en ik maak me klaar om dit te doen. It's showtime...

POV Jake
Ik kijk Justin geïrriteerd aan als er alweer een bericht over Grace verschijnt op het nieuws. Hij knikt begrijpend. Kunnen ze niet gewoon begrijpen dat Grace nooit meer terugkomt? Een oudere vrouw die ik herken als Grace's moeder verschijnt op het scherm. Je herkent wel een paar gezichten als je een meisje voor 3 maanden stalkt. "Wat zou u nu zeggen als u zou weten dat Grace aan het kijken is?" Vraagt een vage stem op de achtergrond. "Grace, lieverd, als je nu aan het kijken bent weet dan dat ik en je vader ontzettend veel van je houden en we nooit zullen opgeven. We zullen je vinden Grace, dat beloof ik," zegt Grace's moeder, terwijl er steeds meer tranen over haar wangen glijden.

Ik kijk geïrriteerd naar de tv. Nooit zullen ze mijn Grace van me afnemen! "Is het denk je wel slim om er morgen heen te gaan?" Vraagt Justin bezorgt. "Ja, waarom niet?" Vraag ik verward. "Nu Grace's moeder dramatisch heeft gedaan op tv gaat alle aandacht weer op Grace en dat kunnen we niet hebben," antwoord Justin. Ik kijk gefrustreerd naar de tv. "Ik laat mijn dag echt niet verziekt worden door haar," schreeuw ik naar Justin, terwijl ik naar Grace's moeder wijs. Waarom moet zij nou net weer dramatisch doen als wij een keer naar buiten willen.

"Jake, doe rustig," zegt Justin kalm. Zijn kalme stem kalmeert me een beetje. "Wij gaan morgen gewoon, weet je waarom? Omdat ik dat wil en als ik iets wil dan gaat het gebeuren ook," zeg ik al wat gekalmeerd. "Oké, dan doen we het op jou manier. Het is wel een groot risico," zegt Justin twijfelend. We kijken nog wat tv, maar ik kan me niet op de stemmen van de journalisten concentreren, want ik kan maar aan één ding denken. Grace...

Heyy, weer een nieuw hoofdstukje😍
Ik hoop dat jullie het leuk vonden...
Comment😊
Vote🙈
Ly all💕
Xx K