Kidnapped By Him

Hoofdstuk 54

POV Grace
"We kunnen dit de makkelijke of moeilijke weg doen," zegt hij sadistisch grijnzend. Ik doe mijn mond open om te schreeuwen, maar, Liam is me, jammer genoeg, voor en duwt zijn gespierde hand op mijn mond. Mijn vurige ogen kijken hem strak aan en mijn wenkbrauwen zijn samengetrokken tot een boze frons. "Niet zo boos kijken, schoonheid, daar krijg je rimpels van." Ik rol mijn ogen geïrriteerd door zijn stomme opmerking. "Bovendien, gaan wij het heel leuk hebben," fluistert hij misselijkmakend sensueel in mijn oor. Doordat ik te druk bezig ben aan het nadenken over hoe vervelend de situatie is waar ik mezelf in heb weten te krijgen, had ik niet door dat het wrede monster voor mij een doekje met chloroform erop uit zijn zak had gepakt. In een soepele beweging duwt hij het doekje op mijn mond. Mijn ogen kijken hem smekend aan terwijl ik mijn adem probeer in te houden. Zijn hand streelt mijn gezicht terwijl hij me diep in de ogen aankijkt. "Adem eens diep voor me," fluistert hij. Tranen vullen mijn ogen als mijn longen het beginnen op te geven. Het laatste wat ik zie voordat ik flauwval is Liam's kwellende grijns.

POV Ethan
"Waar kan ze zijn? We hebben overal al gezocht!" Zucht Chase gefrustreerd. "Weet ik veel, ik dacht dat ze onderhand wel gevonden zou zijn," zucht Logan. "Ethan, hoor jij niet te weten waar ze is als haar beste vriend?" Vraagt Aiden me. "Oh, ik weet al lang waar ze is," zeg ik grijnzend, "ik twijfel gewoon nog tegen wie ik het ga zeggen." Ze kijken me allemaal tegelijkertijd stomverbaasd aan, waarna ik naar ze knipoog. "Bedoel jij te zeggen," zegt Jack waarna hij dramatisch pauzeert met een moeilijke blik op zijn gezicht, "dat jij al de hele tijd weet waar zij is." "Yup," zeg ik met een ploppende 'p'. Jack kijkt van mij naar de jongens, weer terug naar mij en dan naar de jongens.

Dan laat hij een of andere gevechtskreet horen en rent op me af. Net voordat ik me omdraai om weg te rennen zie ik da de anderen hem volgen en mij ook beginnen te achtervolgen: "Shit!" Ik draai de hoek om en probeer zo snel als ik kan de deur open te trekken, maar hij gaat niet open. Wanhopig trek ik aan de klink, maar de deur verplaatst geen centimeter. Ik kijk naar achter en zie Jack met volle snelheid de hoek om rennen. Ik laat een schreeuw horen als hij niet langzamer gaat rennen. Hij knalt vol met zijn hele lichaam tegen me aan.

Jammer genoeg was dat niet het ergste. Want als ik mijn hoofd optil en naar voren kijk zie ik een hele kudde jongens op ons afremmen met wit weggetrokken, angst uitstralende gezichten. Ze proberen nog te remmen, maar het is al te laat. We schreeuwen allemaal en dan komt het een knal die een verschrikkelijk hard geluid veroorzaakt. Als er mensen langs zouden lopen en het zouden horen, zouden ze waarschijnlijk denken dat het hele huis aan het instorten is. Het moment dat de jongens tegen ons aan knalden, voelde het alsof al mijn organen tegen elkaar aan werden gedrukt. Mijn hand had ik nog op de klink neergelegd en door het enorme gewicht dat op me gelegd was, werd die naar beneden geduwd. De deur, doordat we allemaal erop leunden, zwierde met een grote vaart open. Net alsof de deur me vertelde 'je staat er alleen voor makker', viel ik achterover en viel 1000 kilo aan gespierde mannen bovenop mijn breekbare lichaam. Daarna hoorde ik allemaal gejammer van de jongens. Ik, daar in tegen, kon niet eens jammeren door het overweldigende zuurstofgebrek dat ik aan het meemaken was. Één voor één stonden de jongens op, tot ik uiteindelijk als enige nog vastgeplakt als een platte pannenkoek aan een ongeoliede pan hijgend op de grond lag.

"Ethan, sorry man, gaat het?" Zegt Jack, achter zijn nek krabbend. Slechts een kreun verlaat mijn mond als antwoord. Jack zucht en helpt me weer omhoog. "Ethan," zegt Logan serieus, "waar is ze?" "De... kast...in de...keuken," zeg ik tussen de hijgen door. Meteen zie ik Jack, Aiden en Chase rennen naar de keuken, elkaar vechtend om de eerste te zijn om de kastdeur open te trekken. Ik rol mijn ogen: "Sukkels." Brandon lacht, zonder geluid natuurlijk, en Logan loopt ze langzaam achterna. Ik wil net naar boven gaan als ik Aiden hoor roepen: "Uhh Ethan." Ik draai me geïrriteerd om en loop naar de keuken. "Wat?" Zeg ik lichtelijk geërgerd. "Ze is hier niet," zegt Chase verward. "Wat bedoel je: 'ze is er niet'?" Vraag ik hem. "Gewoon zoals ik het zeg: ze is niet in die klote kast," snauwt hij nu ook geïrriteerd. Ik kijk in de kast en tref hem leeg en Grace-loos aan. "GRACE? WAAR ZIT JE? JE HEBT GEWONNEN, JE KAN TEVOORSCHIJN KOMEN," roep ik zo hard als ik kan. "Grace?" Roep ik. "Jongens, waar de fuck is Grace?" Vraagt Logan bezorgt.

We besluiten allemaal rond te kijken en als ik bij de achterdeur aankom zie ik iets verschrikkelijks. De deur staat wagenwijd open en er steken allerlei splinters uit, wat mij vertelt dat de deur niet zomaar geopend is, maar opengetrapt. Het meest storende: hij is van de buitenkant open gebroken, wat betekent dat Grace niet zomaar ontsnapt is: iemand heeft haar meegenomen. Terwijl ik naar de deur staat komt Aiden aangelopen. "Gast, wat is er? Waarom is je gezicht zo bleek?" Vraagt hij. Dan kijkt hij achter mij en ziet hij de deur. "Bel Jake," zeg ik ernstig, "nu."

POV Liam
Ik grijns als ik haar achter in mijn auto leg. Ik scan haar lichaam met een blik vol lust en moet me inhouden om haar niet aan te raken. Haar gezicht is zo gerustgesteld nu ze aan het slapen is. Ik kan niet wachten om dat te verpesten en haar te laten smeken om een einde te maken aan haar lijden. Ze zal wensen dat ze nooit geboren was. Ik haal een plukje haar uit haar gezicht en streel haar wang. "Eindelijk weer herenigd, hè schoonheid?" Zeg ik grijnzend, voordat ik de deur dichtsmijt en zo hard als ik kan wegrij.

Heyyyy, weer een nieuw hoofdstuk!
Een beetje kort moet ik toegeven, maar het is beter dan niks. Sorry dat ik jullie allemaal zo lang heb laten wachten met een cliffhanger😳
Comment😊
Vote🙈
Ly all💕
Xx K