Kidnapped By Him

Hoofdstuk 15

POV Jake
"En toen kwamen jullie," Aiden heeft me alles verteld: dat Kate een telefoon hadden gevonden en dat Grace in shock was om een reden waar ik nog achter ga komen. Ik ben zo ongelooflijk boos op haar en het feit dat ze duidelijk haar plek hier nog niet kent. Het zou mijn hart breken haar pijn te zien lijden, maar als ze het nog een keer doet geeft ze me geen andere keus dan daar voor te zorgen. "Ik vind dat we een paar regels moeten vaststellen," zegt Nathan die net binnen kwam lopen. "Klopt, ze luisteren beide niet en dalijk lukt het ze nog om te ontsnappen," vult Logan hem aan. "Goed idee, Grace lijkt het ook nog niet helemaal te snappen," antwoord ik weer, "Liam, heb je haar wel echt bang gemaakt?" "Je had haar gezicht moeten zien, maar ik doe het graag nog eens," antwoordt Liam grijnzend met een blik alsof hij het al voor zich ziet. "Dat zei ik niet," zeg ik gealarmeerd.

We discussiëren met z'n allen over de regels tot we allemaal tevreden zijn. Zoals gewoonlijk kan ik ze niet gewoon uitleggen aan Grace zonder commentaar, maar uiteindelijk gaat ook zij akkoord met de regels. Soms is ze wel zo irritant! Alsof zij hier iets te zeggen heeft. Ze zal maar gewoon moeten luisteren of de gevolgen ondergaan. Natuurlijk hoop ik dat ze gewoon luistert, want haar pijn doen zou mij meer pijn doen. Ik breng Grace even naar Kate zodat ze daar niet om hoeft te zeuren en ga ondertussen langs Justin's kamer om iets te vragen.

"Is het denk je niet slim om de kamer even te checken op mogelijke wapens?" Vraagt Justin ineens. "Ja, klopt. Al helemaal na dat hele fiasco van gister." Ik vind pistolen, messen, touwen en zelfs een tazer en moet zeggen dat ik heel dankbaar ben dat Justin dit heeft voorgesteld. Als Grace of Kate deze dingen hadden gevonden zouden we allemaal diep in de problemen zitten.

Eenmaal terug in de woonkamer vraagt Liam: "Gaan we morgen weer langs die nachtclub hier in stad voor nog een paar chicks?" "Waarom? Wil jij ook een vriendinnetje?" Vraagt Justin treiterig. "Echt komisch hoor, Justin," zegt Liam geïrriteerd met rollende ogen.  "Ja, Nathan en ik blijven wel thuis. Toch Nathan?" Zeg ik. Ik moet ze natuurlijk niet laten vergeten wie er hier de baas is. "Ja, is goed. Ik moet de regels toch nog uitleggen aan Kate," zegt Nathan.

POV Grace
"Kate, je moet even goed luisteren," zeg ik kalm maar dringend, "vanaf dit exacte moment gaan wij ons gedragen. We moeten aardig en opgevend tegen Jake en Nathan doen." Kate kijkt me verward aan en wil net iets zeggen als ik weer spreek: "Dan, als we hun vertrouwen gewonnen hebben, vragen we of we een Sleepover mogen houden. Van te voren moeten we allerlei voorbereidingen doen, zoals dingen verzamelen." Ik laat haar het mesje en de oplader uit mijn schoen zien als voorbeeld. "Het mesje is voor zelfverdediging en de oplader eventueel ook, maar vooral om een telefoon op te laden als we er een vinden," leg ik snel uit.

"Oké, ik denk dat ik het snap. Maar voor de duidelijkheid: voor nu gewoon aardiger doen tegen Nathan en dan bespreken we de rest wel een andere keer?" Vraagt Kate twijfelend. We horen voetstappen en ik ruik Jake's parfum vanaf hier. Ik moet toegeven dat ruikt verrukkelijk... "Vind je Nathan echt zo leuk? Ik moet toegeven hij en Jake zijn beide best knap," zeg ik met een meisjesachtige giechel tegen Kate met een knipoog.

Ik weet nu gewoon dat Jake zelfvoldaan zit te grijnzen achter die deur. Hij opent de deur en, ja hoor, de grijns is aanwezig. "Grace, meekomen," zegt Jake serieus. "Doei Kate, ik zie je snel weer," zeg ik tegen Kate terwijl ik haar een knuffel geef. Het is zo raar dat ik dat moet zeggen terwijl we in het zelfde huis zitten. Maar wie weet wanneer ik haar weer zie. Ik loop extra sloom naar Jake toe om hem te irriteren.

Hij doet een poging om mijn pols te grijpen, maar ik ben sneller en trek mijn arm weg. "Mijn pols doet pijn van al jouw getrek en ik kan echt wel zelf lopen zonder begeleiding," zeg ik bitchy. Jake kijkt me geïrriteerd en waarschuwend aan. Ik draai me om en zie Kate met een gedraag-je-blik kijken. Ohwja, we zouden aardiger zijn... maar het is wel verdacht als ik nu ineens aardiger ben. Man mijn leven is toch zo moeilijk. "Oké prinses, wil je het zo spelen?" Vraagt hij terwijl hij dreigend op me af komt lopen.

Hij grijpt mijn pols nog harder dan normaal en zwiept me over zijn schouder alsof ik niks weeg. Ik ben hier ondertussen wel aan gewend, dus ik laat me gewoon als een zak aardappelen over zijn schouder hangen. Ik zwaai nog naar Kate, waarna Jake de deur dichtsmijt met zijn voet en stug doorloopt. Eenmaal aangekomen in 'onze' kamer begint hij te schreeuwen over 'hoe ik gewoon mee had kunnen gaan' en 'hoe hij de regels nog geen uur geleden had uitgelegd' en nog meer shit.

Ik bleef de hele tijd gewoon stil, het was vreselijk. Het voelde net alsof ik weer een klein kind was dat iets verkeerd had gedaan en Jake als een boze vader naar me aan het schreeuwen was. Nadat hij klaar was met schreeuwen, zei hij dat ik mijn pyjama aan moest doen (zie media) en ik me klaar moest maken voor bed. Dat had ik binnen 10 minuten gedaan.

Nu lig ik in bed te staren naar het plafond dromend naar de dag waarop ik weer vrij ben... En die dag gaat zeker komen ook, dat weet ik gewoon. Het matras zakt naast me in. Ik voel iemand dichterbij komen en een kusje op mijn voorhoofd planten. "Welterusten prinsesje van me," hoor ik nog, voordat ik in een diepe, droomloze slaap val.

Weer een best kort hoofdstukje, maar ik hoop dat je het leuk vond🙃
Comment😊
Vote🙈
Ly all💕
Xx K