✖ TÜM HAKLARI SAKLIDIR. ✖
23/06/18 yükseliş #5
11/03/18 fantastik #82
|Renkler Savaşı 1.Kitap|
Sonunda her şeyimi kaybedeceğimi bildiğim bir yolda durmadan ilerledim. Büyük bir sırrın peşinden koştum. Birçok düşman vardı etrafımda, pek çok dostumun...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
____________
~
Safkan Padala'nın tek bir el hareketiyle kafesin kapısı açıldı. Kafesten çıkan urima kuşu büyük siyah kanatlarını sonuna kadar açarak uçmaya başladı hemen. Kulenin tavanında bir kez daire çizerek uçtuktan sonra Sandra'nın önüne kondu.
Sandra'nın uriması da gelince geriye yanlıca benim urimam kalmıştı. Safkan Padala elini kaldırıp tavana yakın kafeslerden birini açtı.
'Rjeixliberi.'diye fısıldaması yeterli olmuştu.
Aeris kafesten çıkıp hemen önüme kondu hızla. Kanatlarını ustaca kullanarak hızlı bir şekilde hareket ediyordu urima kuşları.
Kızıla dönen kanatlarını sergilemek istiyormuşçasına iki yana açmıştı. Kırmızı gözleri üzerimdeydi yine. Kanatlarını kapattı yavaşça, sonrasında hareket etmeden beklemeyi sürdürdü.
Aeris'i tekrar görmek beni heyecanlandırmıştı. Sahip olduğu renkleri ve görünümleriyle urima kuşları muhteşem varlıklardı.
Bir safkan olmak, sorumluluk demekti aynı zamanda. Zordu bir safkan olmak. Ama bu zorlukların yanında sahip olduğumuz güç ve gördüğümüz mucizeler tüm bu zorluğa değiyordu. Değerdi.
Safkan Padala ben Aeris'e bakarken kuleden çıkmıştı. Yokluğunu ancak kapattığı kapıdan yayılan yok sesle farketmiştim. Safkan Carla, kule kapısını tekrar açarken bize seslendi.
"Biz dönene kadar bekleyin. Urimam diğer kulede onu alıp geleceğiz. Eğitim için bahçe daha uygun olacaktır. Bu yüzden bahçeye çıkacağız."dedi hızlıca. Ardından kuleden çıkıp kapıyı kapattı.
O gittikten sonra her birimiz kendi urimalarımıza dikkat kesilmiş, onlarla ilgilenmeye başlamıştık.
Aeris ve diğer urimalar sözleşmiş gibi neredeyse hiç kıpırdamadan duruyorlardı.
