✖ TÜM HAKLARI SAKLIDIR. ✖
23/06/18 yükseliş #5
11/03/18 fantastik #82
|Renkler Savaşı 1.Kitap|
Sonunda her şeyimi kaybedeceğimi bildiğim bir yolda durmadan ilerledim. Büyük bir sırrın peşinden koştum. Birçok düşman vardı etrafımda, pek çok dostumun...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
___________
~
DonnaUmrab şehrinde yüksek binaların arasında kalmış küçük sokaktan meydanı izliyordu. Şehirdeki binaların çevrelediği meydanda yönetim binası, şehir akademisi ve şehrin güvenliğini sağlayan gözcü askerlere ait bina vardı. Yüksek binaların arasında, meydanın üç ayrı kenarında büyük fakat yüksek olmayan binalar göze çarpıyordu. Saray mimarisi de denilen, geleneksel mimari ile inşa edilmişti üçü de. Beyaz renkli duvarlar çatının dört kenarında bulunan siyah kanatlı Nigrum heykeli siyah oymalı kapılar ve siyah zemin. Şehirdeki yeni ve gösterişli binalara geleneksel asilliğiyle baş kaldırıyordu her biri.
Donnahuzursuzca verdi nefesini. Gözünü meydandan ayırmıyordu. Çok fazla beklemişti. Ya da fazla sabırsızdı. Nihayet meydanın sağ tarafından ona doğru yürüyen Andrew'i gördü.
Andrew de Donna'yı gördüğünde mavi gözlerini kadından ayırmayarak yürüdü. Zaten hızlı olan adımlarını daha da hızlandırdığı için kısa sürede kadının yanına vardı. Sokakta kimse yoktu ama üzerindeki pelerinin başlığını indirmedi. Serin hava yüzünden üşüyordu, bu yüzden pelerinin başlığı kafasındayken daha kolay ısınır ve alışırdı bu serinliğe.
Donna onu, Andrew de Donna'yı yeniden sağ gördüğü için mutluydu. Bunca tehlikenin içinde, yarın bir yana birkaç saat sonrası bile tahmin edilemezdi. Hala birbirlerinden doğru düzgün haber alamıyorlardı.
Andrew sokakta ilerleyip meydanı görmeyecek bir noktada durdu.
Peşinden gelen donma ya dönerek,"O iyi. Gün geçtikçe güçleniyor, her şey yolunda."dedi gülümseyerek. Amacı kadının sözlerini bir an önce duymaktı. Bu yüzden hemen açıklamıştı, kadının merak ettiği bu önemli konuyu.
Andrew meraklıydı, Donna'nın neden onu buraya çağırdığını merak ediyordu. Donna'ya anlatması gereken pek çok şey olmasına rağmen birkaç cümleyle şimdiki durumu özetlemeyi seçti, kadının sözlerini duymayı sabırsızlıkla bekliyordu. Buraya gelebilmek için çok uğraşmıştı. En sonunda safkan Thomas'ın yerine akademiye gelmeyi başarabilmişti. Bu Donna ile konuşmak için Umrab'a gelmesine uydurduğu, kusursuz bir kılıf olmuştu.
