✖ TÜM HAKLARI SAKLIDIR. ✖
23/06/18 yükseliş #5
11/03/18 fantastik #82
|Renkler Savaşı 1.Kitap|
Sonunda her şeyimi kaybedeceğimi bildiğim bir yolda durmadan ilerledim. Büyük bir sırrın peşinden koştum. Birçok düşman vardı etrafımda, pek çok dostumun...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
__________
~
Safkan Andrew'in odasının önüne geldiğimde kapıya vurup içeriye girdim. Siyaha dönük kahverengi masasında oturuyordu. Kafasını kaldırıp bana baktı. Birşey söylemeden tekrar önündeki kağıda çevirdi başını. Masada birçok kitap vardı. Masanın önüne yerleştirilmiş siyah koltuğa oturdum. Masanın üzerindeki açık duran kitapları kapattı ve önündeki kağıdı bir kitabın altına koydu.
"Günaydın efendim."dedim tereddütle.
Bana bakmadan"Günaydın Cora.Bu gün safkan Carlanın yanındasın. Diğerleriyle birlikte. Geç kalmadan onun odasına git."dedi sadece. Beni başından mı savıyordu yoksa?
Dünkü sınavdan sonra hiç konuşmamıştık. Fons şehrinden döndüğümüzden beri garip davranıyordu. Sınavdan sonra daha da soğuk bir tavır içindeydi bana karşı. En azından ben öyle hissediyordum.
Tekrar koltuğa oturdum. Yüzünde hiçbir ifade yoktu. Oturduğu koltuğu masaya yaklaştırdı ve bir kolunu masaya koydu.
"Dünkü sınavda gerçekten iyi iş çıkardın. Eğitime yeni başlamana ve son günler yüzünden eğitiminin aksamasına rağmen."
Bunları söylerken yüzünde gurur, sevinç hatta şaşkınlık yoktu. Hiçbir duygu kırıntısı yoktu, sesinin soğukluğu rahatsızlık vericiydi. Söylemek istediğinden değil söylemesi gerektiğinden böyle demişti, onu rahatsız eden birşey vardı. Bu düşünceyle keskin bir korku duygusu hakim oldu zihnime.
"Teşekkür ederim efendim."diye mırıldandım.
"Brian nasıl yaralandı Cora?"diye sordu tam da korktuğum gibi.
