✖ TÜM HAKLARI SAKLIDIR. ✖
23/06/18 yükseliş #5
11/03/18 fantastik #82
|Renkler Savaşı 1.Kitap|
Sonunda her şeyimi kaybedeceğimi bildiğim bir yolda durmadan ilerledim. Büyük bir sırrın peşinden koştum. Birçok düşman vardı etrafımda, pek çok dostumun...
Wattpad de bulunan tek sinsi yazar geldi. Taklitlerimden sakının, kimse benden daha sinsi değildir...
Küçük bir bilgi vermek istiyorum kitapla ilgili. Kitabın finalinin ne zaman hangi bölümle olacağını söylemeyeceğim. Ansızın bitecek kitap.
Yani dikkatli olun...
Okuduğunuz her bölüm son bölüm olabilir.
SONSUZSİYAH
<><><><><><>
______________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
______________
//////////\\\\\\\\\\
Bir Saat Önce
//////////\\\\\\\\\\
Yorgunluktan kapanan göz kapaklarım, uyuyarak geçirdiğim birkaç saatin ardından aniden aralanmıştı. Bedenim uykudan sıyrılıp ruhum gerçeklik ile buluştuğunda karanlık odamda gezdirdim gözlerimi. Karanlık ve soğuktu beni karşılayan manzara. Farkında olmadan dişlerimi sıktığım için çenem ağrımıştı. Daha fazla dayanamayarak yatakta doğruldum. Heva kalkanı hala karanlık olduğundan odam bir hayli soğuktu, gözlerimi kör eden karanlığın yanında...
Yatakta oturduğum için bedenimden sıyrılan kalın örtüyü belime kadar çektim ve bedenime sardım daha fazla üşümemek için. Ellerimi boynumun iki yanına yerleştirip gözlerimi kapattım bedenimin ağırlığını kollarıma yüklerken. Hala yorgundum ve uyumaya ihtiyacım vardı. Beni bu ihtiyaçtan alıkoyan bir kabus görmemiş olsaydım hala uyuyor olurdum.
Toz zerresi bile sayılmayacak kadar küçük parçalara ayrılarak yok olduğumu görmüştüm rüyamda. Nedenini bilmediğim bir endişe duygusu sarmıştı bedenimi.
Karşı karşıya kaldığı gerçekler yüzünden kendimi fazlasıyla savunmasız hissediyordum. Sahip olduğum güç, üstesinden geldiğim onca sorun bile yeterince cesaret vermiyordu bana.
Yok olmaktan mi korkuyordum? Hayır... Nigrumlara yardım edebilecek tek kişi olduğum için korkuyordum. Gerçekten bir anahtarsam ve onlara yardım edemezsem diye korkuyordum.
Bir amacım vardı, ne olursa olsun pes etmeden güçlü bir şekilde yaşamalıydım. Ailemin geçmişi ve ölümleri ile başlayan bu yaşam savaşını kaybetmeyecektim. Savaşacağım kişi bir kral olsa da...
Madem ki güçlüydüm, madem ki kraliçe ve garip hissettirse de safkan Damon benim yanımdaydı, bir şansım olabilirdi. Başarabilirdim.
Odamın kapısının ardından iki kere ve güçsüz, zayıf bir vurma sesi geldi. Bakışlarımı kapıya çevirdim. Zaten gün yeterince yorucu geçmişti, gelen her kimse bana yeni bir sorun daha vermeyeceğini umut ettim.
