✖ TÜM HAKLARI SAKLIDIR. ✖
23/06/18 yükseliş #5
11/03/18 fantastik #82
|Renkler Savaşı 1.Kitap|
Sonunda her şeyimi kaybedeceğimi bildiğim bir yolda durmadan ilerledim. Büyük bir sırrın peşinden koştum. Birçok düşman vardı etrafımda, pek çok dostumun...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
_______________
Başlangıçlar her zaman güzel değildir. Kimi zaman hikayeye en dipten, en kötü haldeyken başlarız. Kaybolan her şey ile birlikte ruhumuz da karanlığa batmıştır, düşüncelerimiz de. Burada asıl konu başladığımız yer değildir. Asıl konu en dipten başlasak bile tepeye çıkmaktır. Kolay değildir fakat imkansız da olmamıştır. Aslında her şey bizim elimizdedir.
Şu an en dibi görmüştüm. Tepeye çıkmam gerekiyordu, kaybolduktan sonra yolumu bir şekilde bulmalıydım. Zaten karanlıkta olan ruhum, içine düştüğüm durum ile birlikte beni en dibe çekmişti. Saatlerdir hücrede soğuktan uyuşmuş bir şekilde bekliyordum. Safkan Andrew gittikten sonra gelen giden olmamıştı. Ne kadar zamandır burada olduğumu tam olarak bilmesem de tüm günü bu soğuk yerde geçirdiğimi tahmin ediyordum. Hava iyice soğumaya başlamıştı, Heva kalkanı yakında kararacaktı muhtemelen.
Oturduğum yerde bacaklarımı kendime doğru çekip kollarımı bacaklarımın üzerine doladım ve başımı dizlerime yasladım. Kaçamıyordum, ne yapacağımı bilmiyordum... Çaresizdim, uzun zamandır kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim.
"Gitme zamanı safkan."
Safkan Andrew'in sesini duyduğum an başımı kaldırdım. Hücrenin tam önünde duruyor ve mavi gözleri ile bana bakıyordu. İçeriye girdiğini fark edemeyecek kadar dalgınlaştığıma inanamayarak kendime kızdım bir an. Acele ile ayağa kalkıp kapıya yaklaştım. Safkan Andrew ise benim sert bakışlarımı ona diktiğimi görmeden hücrenin kilidini açmak için uğraşıyordu. Kısa süre sonra kilit yuvasından ayrıldı ve kapı aralandı. Safkan Andrew kapıyı tamamen açıp bana baktı.
"Üşümüş olmalısın. Yer altında bulunan bu kat günün tamamı buz gibidir. Hadi bir an önce gidelim."dedi başıyla dışarıya çıkmamı işaret ederken.
Hücreden çıktım ama ilerlemedim. Safkan Andrew'e söyleyeceklerim vardı. Aklıma takılan birçok soru işareti...
"Kralın bir safkan olduğumu bildiğini söyledin..."
"Evet." diye yanıtladı kaşlarını çatarken.
"Yıllardır bunu saklayarak yaşadım. Beni nasıl öylece affetti?"
