Kiss or Kill

Kabanata 13

Chapter 13: Déjà vu

Ever since Jeremy and Jairus read about the letters, guess what? I-dineklara na nila ang mga sarili bilang official body guards ng isang troublemaker na katulad ko. Susundan daw nila ako kahit saan ako magpunta. Ultimo sa comfort room ng mga babae ay gagawa sila ng paraan para masundan ako. Hindi ko naman sinabing protektahan nila ako ngunit sadyang matigas ang bungo nila. When I asked them why, they never answered. Although I'd admit, they're lessening my worries about the death threats I've been receiving. But still, it's not comfortable for me to create ties with gangsters. Ayaw ko lang talaga gumawa ng kahit anong kaugnayan sa mga taong taga-underground society. Just the idea itself gives me goosebumps.

Let me clarify one thing: I may be from a clan of gangsters and assassins but that's about it. Hindi ako isang gangster. I repeat, I'm definitely not a gangster and will never be one. Since I was young, I've been trained about self-defense and offense. Ganu'n naman talaga eh, lalo na't bahagi ako ng isang makapangyarihang angkan sa underground society. It's a freaking requirement.

The minute I opened my eyes, I wanted to close my eyelids back again. Sobrang aga pa para magising ako ngunit kung pipikit din naman ako ngayon, paniguradong hindi na ako makakatulog. I tiptoed from the sofa going to the two gangsters' direction. What a nice view, it is! Jeremy and Jairus are cuddling under the sheets of the blanket. Nakapulupot ang kamay ni Jeremy sa baywang ni redhead at nakapatong ang paa nito sa paa ni redhead.

I smirked when an idea popped up in my head. Kinuha ko ang phone ko at kinuhanan sila ng litrato. Pagkatapos, tinext ko si Yanna na maaga s'ya pumasok para sabay kami kumain ng breakfast sa Mnemonicson. Napag desisyunan kong pumasok na maaga para hindi ko muna makasama ang dalawang bodyguard ko kuno. Paniguradong susundan nila ako kahit saan. I should at least savor the moment while they're not around.

Mabilis akong naggayak at nag ayos nang hindi nagigising ang dalawa. Thankfully, my plan was a success.

"Miala? Ang aga mo yata ah," tinignan ni Ate Cj ang orasan at ngayo'y quarter to six pa lang.

"None of your business."

I mentally facepalmed once I saw that my big bike slash motorcycle's not where it usually is. Ugh! Bwisit na pulang buhok! S'ya ang dahilan kung bakit flat ang gulong ng motor ko. Wala tuloy akong masasakyan dahil naiwan ko ito sa bahay ko. Nag kibit balikat na lamang ako at naglakad.

***

After a 20 minute walk, narating ko ang Mnemonicson. Wala pang masyadong tao dahil sobrang aga pa. Naisipan ko munang dumaan ng room at iwan ang bag ko. I saw Yanna's bag so I rushed to the cafeteria. Paniguradong mag-eemote 'yun dahil natagalan ko. Pagkabukas ko pa lang ng pintuan, siya ang unang nahagip ng mga mata ko dahil kumakaway siya sa may harapang pwesto.

"Bakit ngayon ka lang 'te? Sabi mo agahan, tignan mo oh. Halos lumamig na yung pagkain kakahintay ko sa'yo," inabot nya ang pagkain na inorder niya para sa akin.

I looked at her frustratingly before responding. "Blame the guy with the red hair. I had to walk to school!"

"Huh? Di ka sumakay sa motor mo?"

"Binutas ni redhead yung gulong ng motor ko," naiirita kong wika.

Nag usap lang kami ni Yanna tungkol sa kahit anong pumasok sa isipan namin, hanggang sa dumako ang usapan sa akin at sa bahay ko.

"Wait, dumaan nga pala akong bahay nyo kahapon. Nagtataka ako na walang tao pero nakaparada naman ang motor mo. Nasaan ka kahapon?"

I wrinkled my forehead. "Bakit ka pumunta sa bahay ko? How'd you even know where I lived?"