Kiss or Kill

Kabanata 49.5

Chapter 49.5: Attack of the Gangsters (part 2)

The time has come. Parang kahapon lang ay nagpaplano pa lang kami. But now, here we are standing before the hidden mansion. It was nearly midnight, bilog ang buwan at maraming bituin sa kalangitan. Umihip ang malamig na hangin at hinawi nito ang mga hibla ng buhok na tumatakip sa aking mukha. The moonlight reflects the hazel eyes of the redhead guy in front of me. Kumikinang ang kanyang mga mata na dahilan ng pagkalunod ko. That's the main reason why I fell for him. Ang malalim niyang tingin, ang tingin na hihila sayo upang magkaroon ng hangaring makilala siya.

"Are you ready?"

"Yeah, ready more than anyone," I gave him a sly smile. "Are you sure about this? You can still run away, redhead. I might be the end of you, you know."

"Alam ko. You're a dead end for me and might as well be my sweetest downfall. But as long as it's you, I wouldn't mind."

As long as it's me, he wouldn't mind. Palihim akong napangiti sa sinabi niya. He never fails to give me shivers all over my body by just his words.

Hinawakan ni Jairus ng mariin ang nanlalamig kong mga kamay. Basa na ang aking mga palad ng malamig na pawis. Hindi ko napansin na nanginginig na pala ang mga ito dahil sa kaba. My calm expression belied my shaking hands. Binalik ko ang tingin sa matayog, malawak, at malaki na natatagong mansyon. Ilang metro lamang ang layo nito sa aming posisyon. Bumuntong hininga ako at tumingin muli kay Jairus.

"Kaya ikaw, you better bring your ass here safe and sound. Kailangan mo pa marinig ang sagot ko diba?" dagdag pa niya.

"Oo na."

Lumapit sa akin si redhead at hinawakan ako sa mukha gamit ang kanyang malambot na kamay. "You and me against the world?"

"No. More like you and me against earth, it's axis, the galaxies and the universe. The heavens may be against us and we could all end up dead. It's our fate."

He shook his head while grinning at me. It's as if he had a better interpretation than me. "Ito lang ang tatandaan mo, Miala. You're like a diamond to me. No matter how hard they try to break you, it would be impossible as long as I'm here. I will protect you, stupid. Kahit anong mangyari, poprotektahan kita," aniya. "Kung may kailangan mawala sa atin, it would be me. Kailangan mo mabuhay kahit anong mangyari."

"Damn you! Don't say nonsense things," pinaghahampas ko siya sa kanyang dibdib. "You jerk."

"Yeah, I'm a jerk," pag-sangayon pa niya. Hinuli niya ang mga kamay at ngumuso. "Hoy, chancing ka na ah."

Pakiramdam ko ay umakyat lahat ng dugo ko sa aking mukha. Gahd, please tell me I'm not blushing in front of this guy. Gusto kong manliit sa harap nya. Gusto kong tumalon ng building ngayon din.

"Oh. Eto," inabot niya sa akin ang isang puting envelope. Pinakawalan niya ang mga kamay ko at dumistansya sa akin. Humawak siya sa kanyang batok at nag-iwas sa akin ng tingin. Napansin kong namumula na naman ang tainga niya.

"Ano 'to?"

Bumuntong hininga siya at tumingin sa akin. "Wag mo muna basahin, tignan mo yung likod."

I followed what he said. I flipped the envelope to see something that was written at the back. It was written beautifully in print with a black ink. Parang pangbabae ang sulat. Other than that, ang kumuha ng atensyon ko ay ang nakasulat.

"Open when... you're safe and sound," I read silently. I stared at him for a few seconds. Not knowing how to respond, binigyan nya lang ako ng tipid na ngiti. Ginulo niya ang buhok ko dahilan ng pagkasira ng sandaling iyon.