Dikkat! Mafya Var! ☠ - Yeniden Sevmek / Aşka Kırgın

Bölüm - 13 ☠

13.Bölüm

*Bölüm Şarkısı : Mavi Gri - Odamda Hayalin Saklı

Dakikalar geçmek bilmezken Semih'in gözleri olduğundan koyu bir tona büründü ve tekrar konuştu. "Defol odamdan!"

Gürlemesi üzerine Hande ona sardığı kollarını çekip bir adım geri attı. Melih'le aralarında durmuş, öylece bekliyordu. Semih onu tekrar kendine çekti, kolları arasında kaybolan kıza fısıldadı. "Uzaklaşırsan sakin kalamam."

Kadın onun bazen ölüm meleğine benzediğini düşündü. İhtişamlı ama korkunçtu. Kolları arasında olmak ise bir kalkanla onun korkunçluğundan bile korunmak gibiydi.

Melih kapıyı çarparak odadan çıktığında ne yapacağını bilemedi. Hâlâ onun kolları arasında kalmalı mıydı yoksa artık uzaklaşması mı gerekiyordu? Gerçi Semih onu öyle sarmıştı ki kendi isteğiyle çıkabileceğini sanmıyordu.

Nihayet ayrıldıklarında kalbi göğsünü delip geçiverecekti. Kokusu hâlâ burnundaydı ama sıcaklığı onun bedenini terk etmişti. Üşüdü hatta hafifçe titredi. "Yalnız kalmak ister misin?"

Başka diyecek bir şey bulamamıştı. "Yalnız kalırsam abim için iyi olmaz. Sen otur, sadece on dakika ver bana."

Hande yerine geçip otururken adam ellerini demir korkuluğa koyup camdan dışarıyı izlemeye başladı. Semih'in dediği gibi on dakika boyunca çıt çıkmadı. Sonunda derin bir nefes aldı ve kendi koltuğuna oturdu. "Tamam, önce senin kahveni isteyelim. Sonra da şunlardan birini seçelim."

Ahizeyi tekrar kaldırıp kulağına götürdü ve birkaç tuşa basıp çok geçmeden "odama iki kahve istiyorum. Biri şekerli biri sade olsun" deyip kapattı. Hande'yi eliyle yanına çağırdı. Açtığı kâğıtlardan ikisini rulo yapıp aşağı aldıktan sonra kalan iki kâğıdı gösterip "hangisi?" diye sordu.

"Şey... Eğer kalburüstü bir kitleye hitap edecek bir markaysa siyah olan ama her kesimden insana uygunsa diğeri daha iyi gibi."

Kapı tıklanınca Semih oraya döndü ve gel demeden önce 'çok şükür kapı çalan biri' diye mırıldandı. İçeri elinde tepsiyle giren kadın kahveleri bıraktı. "Başka bir isteğiniz var mı?"

"Yok, çıkabilirsin."

O odadan çıktıktan sonra adam ayağa kalkıp Hande'nin belinden tutarak onu koltuklara yönlendirdi. Karşısına oturmadan önce kahveleri ortadaki küçük cam sehpaya bıraktı. "Sanem gelene kadar kahvelerimizi içip sohbet edebiliriz. Sana sormak istediğim bazı şeyler var."

"Ne gibi?"

"Mesela nasıl bir düğün istiyorsun? Özellikle istediğin bir yer var mı?"

"Fark etmez, yani düşünmedim daha önce. Gerçekten bu kadar ayrıntıcı olmaya gerek var mı?"

Kadının aklında o an sadece Melek vardı aslında. Kim olduğunu deli gibi merak ediyordu. Adı Semih'i bu kadar sinirlendiren eski nişanlısı, eski asistanı nasıl bir kadındı, neden ayrılmışlardı, neredeydi...

"O zaman şöyle yapalım, ben ayarlayayım sana sürpriz olsun. Sen sadece gelinlik seçimleriyle ilgilen. Keyif almadığının farkındayım ama sormak istiyorum. Aklında bir şey varsa olsun diye."

"Bazen sana çok kızıyorum, bazen çok düşünceli oluyorsun. Kafam karışıyor."

"Dengeyi kuramıyorum, farkındayım. Değişimi sevmem ama evlenmek, aile kurmak ciddi şeyler. Seni hayatımın kalanına aldığımı bilerek hareket etmeye çalışıyorum. Sen birkaç gün sonra sadece Hande olmayacaksın, Semih'in Hande'si olacaksın."