Dikkat! Mafya Var! ☠ - Yeniden Sevmek / Aşka Kırgın

Aşka Kırgın ☠ Bölüm - 14

*Ya siz ne kadar güzelsiniz, yorum oy oranı düşer diye düşnmüştüm bölüm arası kısa diye beni yanılttınız. İyi ki varsınız hepiniz :)

*Bölüm Şarkısı: Erkan Güleryüz - Gel Barışalım Artık

*Bölüm İthafı: Ushanay

14.Bölüm

Semih odanın kapısını ses çıkarmamaya özen göstererek arkasından çekip salına yürüdü. Hande'yi bulduğunda rahatlaması gerekiyordu ama çözmesi gereken çok fazla şey vardı. Önce konuşmayı erteleyip durduğu ailesiyle yüzleşmesi gerekiyordu, ardından kadın iyileşene kadar yanında durmalı ve ilk fırsatta intikamını almalıydı. Koridoru geçip büyük kapıdan girdiğinde Hamit Bey ve Murat Bey bir şey konuşuyorlardı, daha doğrusu tartışıyorlardı. "Sakin kalamam Hamit Bey, biz size kızımızı emanet ettik. Böyle şeyler bizim ailemizde olmaz. Öyle çözüldü gitti deyip geçemem, içeride o halde yatan senin yavrun olsa sen çözüldü gitti der misin?"

Babası cevap vermeden Semih araya girdi. "Demez. Kimse demez Murat Bey ama sizin kızınız olduğu kadar benim de eşim. Benim de canım içerideki kadın. Bunu yapanlar öylece kurtulamayacaklar."

"Onlar ölse ne kalsa ne? Hande'yi buraya getirene kadar susturdunuz bizi artık yetti. Kızım için sustum, şimdi eve gelebilecek durumda olduğuna göre Leyla hazırla kızımızı. Yavuz sen de bak oğlum en yakın saate al biletleri İzmir'e gidiyoruz."

"Orada durun Murat Bey. Benim size saygım var, Hande'nin durumundan da böyle davranmanızı anlıyorum ama onu benden ayıramazsınız."

Yavuz dikildi karşısına. "Onu seninle bıraktığımızda başına gelenleri gördük."

"Sen karışma Yavuz."

"Ama baba-"

"Karışma dedim. Dediğimi yap."

"Hande'yi götürseniz de burada ona sunulacak tedavi imkânları daha geniş. Götürmenize izin vermem Murat Bey. Siz de iyiliğini düşünüyorsanız, ısrarcı olmazsınız."

"Ben gerekirse varımı yoğumu satar, borca da girsem kızıma en iyi tedavileri sağlarım. Sen onun derdine hiç düşme."

"Murat Bey! Anlıyorum bana kızgınsınız ama ben de üzgünüm. Yaptığım hatanın bedelini yeterince ödedim. Evladımı kaybettim. Bir de karımdan mı ayıracaksınız beni?"

"Ne?"

Onun hamileliğini bilmeyenler şaşkınlıkla bakarken Semih'in yüzü düştü. "Hande hamileydi."

Bunu söyledikten sonra onları bırakıp çalışma odasına geçti. Telefonunu cebinden çıkarıp Osman'ı aradı. Çok kısa sürede cevap geldi. "Alo."

"Neredesin?"

"Şirketteyim. Bir şey mi lazım, geleyim mi?"

"Yok, gelme. Berat Beyhan iti yaşıyor mu?"

"Ölmesin deyince ben de kapattım depoya bizimkiler yaşatacak kadar bakıyor."

"İyi yapmışsın. Biraz daha bekletin, babası onu arıyordur şimdi dikkatli olun. Sana mesaj atacağım listedekileri hazırla, telefonun sürekli açık olsun senden konum isteyeceğim."

"Tamam."

Telefonunu cebine koyarken tekli koltuğa oturup başını geriye yasladı. Öyle yorgun hissediyordu ki günlerde uyuyabilirdi. Yine de içeride uyuyan kadın için vermesi gereken bir savaş varsa verirdi.

Vedat oturduğu dönen sandalyede etrafında bir tur dönerken Nergis "çocuk musun?" diye sordu.

"Böyle yapınca yüzün gülüyor, ben de mutlu oluyorum."