|| Kule φ Yedi Dünya ||

[E] φ 25 φ

► Kelime Sayısı: 2061

►Anlatan Karakter: Leoris
► Irkı: İnsan

Y.N: Ortalıkta bir hayli süredir yoktum. Yarım sene kadar :P Açıkçası söylemem gerekirse, herhangi bir şey olmadı. Yani tüm bunlar için herhangi bir sebebim yok. Her yaz olduğu gibi kendime biraz ara veririm ve bir başkası olmak cazip gelir. Bu da öyle bir seneydi. Okul başladı, boş vaktim arttı, ve işte tekrardan buradayım. Hayal gücümü sağa sola boşaltmamı, okuduğum kitaplarla içime dolan yazma isteğimi boşaltabileceğim bir platform. Yine ne zaman kaybolurum, ve yine ne zaman gelirim bilmiyorum. Belki yarın, belki haftaya, belki daha geç, belki daha erken. Artık bende kestiremiyorum açıkçası. Neyse, ben buradayım. 4.3K Görüntülenme gözüküyor, okuyanlardan yaşayanlar varsa, bekliyorum! ^^

***

Ertesi gün, diğerlerinden biraz daha farklı bir gündü. Suikastçi Üçlemesinin üzerine gitmedik, onun yerine yapmamız gereken bir başka şey vardı. Kendi kendime, sınavda keşfettiğim "Gölge Aldatmacasını" doğru düzgün kullanmayı öğrenmek. Zane haklıydı. Gölge Aldatmacasını biliyordum ve kullanabiliyordum fakat bu büyü benim için bir aslanın avına saldırırken pençelerini nasıl atacağını bilmesi gibi yozlaşmış bir içgüdüydü. Bir şeyleri öğrenmem ve onları doğru düzgün uygulamam gerekiyordu. Zane'de beni şekillendirecek kişiydi.

Yatağımdan doğruldum ve hergün olduğu gibi antrenman alanına yavaş adımlarla vardım. Büyü gücüm tamamdı, Sadakat ve İçgüdü büyüleri tamamen aklımdaydı. Zane bir kütüğe yaslanmış beni sakince bekliyordu. Gayet sakindi, oraya yaklaştığımda gülümsedi.

Zane: Dün gayet verimli bir gün oldu. Açıkçası bu büyüyü bilmen beni çok rahatlattı. Bunu dikkatli kullanmayı öğrenirsen, Kule'nin içerisine girdiğinde birçok şekilde hayatını kurtaracaktır. Benim kurtarmıştı. Açık konuşmam gerekirse, kulenin içinde karşına ne çıkacağını asla bilemem. Her yıl birçok şey değişir. Ama bu yinede sana yardım edecektir. Hadi, başlayalım.

Başımı aşağı yukarı onaylarcasına salladım. Zane ayağa kalktı parmaklarını önünde kenetledi. Aurasını yavaşça saldı. Hayır hayır, bu aurası değildi. Bu sadece aurasının önceden gelen baskısıydı. Bir anda tüm aurası bir şiddetle patlar gibi dağıldı ve etrafta bir rüzgar hareketlendi.

Zane: Öncelikle sana şunu öğretelim, bu gölgeleri sen nasıl çıkardığının farkında mısın?

Leoris: Gözlerimi o noktaya odaklıyorum ve oradan bir gölgenin yükseldiğini düşünüyorum. Ve yükseliyor.

Zane: Şimdi dene bakalım.

Gözlerimi kıstım ve bir noktaya odaklandım. Hep yaptığım şeyi yaptım. Oraya odaklandım. Oradan bir gölgenin yavaşça yükseldiğini hissettim ve düşündüm. Beklediğim gibi oldu, gölge oradan yükseldi. Ama bir şeyler farklıydı.

Zane: İşte. Kaçırdığın minik bir nokta var. Bu senin odaklanman ile yaptığın bir şey değil. Olay, kafanın içinde bitiyor. Hayır hayır, bu tamamen bir "Telekinezi." O noktaya doğru gözlerini kısmana gerek yok. Kendini bunun ile şartlarsan bu seni yavaşlatır ve sınırlar. İzle şimdi.

Gözlerini kapadı, kenetlediği ellerini sıktı ve bir anda arkasında kara bir göçük oluştu. Arkasından, yerden büyük bir heybet ve sarsıntı ile on kadar kara gölge çıktı. Hepsi tek bir noktaya odaklanmıştı ve Zane bunu kafasını oraya çevirmeden yapmıştı. Bu, imkansız olmalıydı!

Zane: Olay kafanda biter. Her zaman bu böyledir. Bir noktayı kafana kazı. En ufak detayına, sağa doğru eğilmiş en ufak bir çim tanesine kadar. Bunu yapman tabiki imkansız. Bu yüzden gözlerini oraya odaklaman gerekiyor. Unutma, sen içgüdü ile de görebiliyorsun. Hatırla! Gözlerini oraya odaklamana gerek yok, onun orada olduğunu hayal et.