Love and Sacrifice

XIII: Pag-aalala

Joyce POV
Pagkayakap sakin ni rain ramdam ko yung hingal nya at kung panu sya huminga napatingin ako kay renz nakangiting tumango sya sakin. Hinagod hagod ko na lang yung likod ni rain para kumalma na sya.

"Okay na ang lahat wag ka nang mag-alala" hinagod din ni renz yung likod nya

"Sige na magpahinga ka na muna" mahinahon na saad ko kay rain, humiwalay naman sya sa pagkakayakap sakin

Nagpunas na sya ng luha at ngumiti samin ng kuya nya.

"T-thank you po..... P-please stay..." mahinang pakiusap ni rain samin

"Yes we will stay, take a rest now" hinaplos ni renz yung ulo ni rain, napangiti naman sya

Sumandal si rain sa sideboard ng kama nya at hinawakan yung parehong kamay namin ni renz. Sigurado akong natakot din sya sa nangyare sa kanya kanina lalo na mag-isa lang sya at walang kasama.

"We're not going anywhere and we're not leaving you alone again" nakangiting sabi ni renz habang nakatingin sa kapatid nya

Ngumiti lang si rain. Hinalikan naman ni renz sa noo ang kapatid at hinaplos ang buhok nito.

"Sige na magpahinga ka na alam kong napagod ka nang sobra" ngumiti ako sa kanya habang hinahaplos ko ang kamay nya

Tumango lang si rain at yumakap muli sa kuya nya tsaka pumikit. She need a rest!

.

.

.

Renz POV
Nakayakap sakin si rain at hinahagod ko lang yung likod nya tapos hawak nya yung isang kamay ni joyce.

Nakalipas ang ilang minuto nakatulog na sya habang yakap yakap ako, inayos ko na sya sa paghiga sa kama nya para mas maging komportable na sya.

"Myloves magrelax ka na, okay na si Rain" hinawakan ko kamay nya, alam kong natakot din sya kanina

"Myloves nasasaktan ako pag nakikita ko si Rain na nahihirapan, kasi tinuring ko na rin syang bilang tunay na kapatid ko" medyo naluluha si joyce habang nagsasalita

"Ako rin naman, kung pwede ko nga lang kunin yung sakit nya para hindi na sya mahirapan pa ay gagawin ko" malungkot na saad ko, kung pwedeng ako na lang ay tatanggapin ko

"Ang hirap nang kalagayan nya buti nakakayanan pa nya" malungkot na sabi ni joyce na nakatingin sa kapatid ko

"Kung akong kapatid nya nahihirapan pag nakikita syang ganyan, pano pa kaya sila daddy siguro hirap na hirap sila" hawak hawak ko ang kamay ng kapatid ko at hinahaplos ito

"Oo naman lalo na ang daddy mo, daddy's girl eh" nakangiting sabi ni joyce

"Pag nalaman nila daddy ito mapapagalitan talaga ako dahil mag-iisang linggo pa lang tayo dito pero tatlong beses na syang inatake ng sakit nya" siguradong masesermunan ako ni daddy baka nga bigla na lang sila bumalik sa state

"Hindi naman siguro tsaka hindi mo naman ginusto na mangyare sa kanya yan, maiintindihan naman nila tito yun" pagpapalakas ni joyce ng loob ko, bukod sa pamilya ko si myloves talaga ang kinukuhanan ko nang lakas ng loob

"Pero bakit kaya sya inatake kanina? Hindi naman sya napagod, hindi rin naman sya na stress pero bakit sya inatake ng hika nya?" pagtataka ko na kanina ko iniisip kung paano nangyare ang lahat nang ito

"Yan ang hindi natin alam, pero buti nakatawag sya agad sayo" sagot nya na nakatingin pa rin sa kapatid ko

"Kaya nga eh buti na lang medyo malapit lang yung mall dito sa resthouse" mabuti mabilis kaming nakauwe kanina kung hindi baka sa hospital na ang deretso namin nito