entice | jeonghan

25 | Kape

Khaleesi

S-Seryoso talaga siya?! Hindi ba siya nagbibiro?! I mean— hindi ba imagination ko lang itong nangyayari ngayon?!

"B-Bakit..?" tanong ko habang pinipilit na tumingin sa ibang lugar dahil sobrang nakaka-attract ang labi niya. Napaka-hirap lubayan!

Dagdag mo pa yung scene na pinapanood namin ngayon at yung lamp na ilaw lang sa kwarto ko. Tangina, ano na?!

Sa adam's apple nya ako tumingin dahil doon lang ako pwedeng hindi ma-distract. Nakita ko siyang lumun— okay mali, nakaka-distract pala yung addam's apple nya.

Mahal kita syll. bwisit ka.

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko at halos mamawis na yung palad ko. Nagpa-panic na ako ng todo at hindi ko na alam ang gagawin ko.

Hahalikan niya na ba ako?

Eto na ba yon?

Naa-attract na din ba sya sakin? Lalaki na ba sya? Jusko sasabog na puso ko!

"Khaleesi.."

Pag naging kami ba— teka, ready na ba akong magkaroon ng boyfriend?! Magiging okay ba ako na girlfriend?! Teka, magiging kami na ba pag pumayag akong halikan niya ako?!

Hala shet!!!

Teka!!!

"Khal—"

Jeonghan, wait!!!!

"Waaa!!!!"

"Ow!"

Kinuha ko kaagad yung kumot pagtapos ko siya tulakin pababa ng kama at tinakpan buong katawan ko.

Hindi pa ko ready!!!!

"S-Sorry!" sabi ko habang naka-takip pa din. "P-Pwede ka na umuwi kung gusto mo. M-Matutulog na ko, goodnight!"

Narinig ko siyang tumayo at lumabas na ng kwarto ko. Nakahinga naman ako ng maluwag kaya inalis ko na yung takip sa mukha ko.

"Boo."

INULET!

"ANO BANG PROBLEMA MO SAKIN, JEONGHAN HA?!"

ANG SAKIT SA PUSO! HALOS HIMATAYIN NA AKO DOON LECHE SIYA!

PAANO BA NAMAN?! PAGKA-ALIS KO NG KUMOT SA MUKHA KO, NASA HARAPAN KO SIYA MISMO.

"Hahahaha!"

"Ang lakas ng loob mong tumawa, leche ka!"

Binato ko siya ng unan. Saktong sumapul naman sa mukha niya.

"Aray!"

"Bat ka pa nandito?!" hindi ko alam kung kakayanin pa ba ng puso ko na nandidito pa siya matapos yung kanina.

"I'll sleep here."

"No thanks."

"Don't worry. Di kita gagalawin. Di kita type."

"BASTOS KA AH! MAY SINABI BA KO?! LUMAYAS KA NA NGA!" binato ko ulit siya ng isa pang unan. Kinuha nya yung dalawang unan tsaka nilagay sa sofa ko dito sa kwarto.

"Sino nagsabing humiga ka dyan?" tanong ko sakanya.

"Bakit? Tabi tayo? No thanks, baka rape-in mo ko."

Aw ang kapal ng mukha. Sarap hampasin.

"May sinabi ako?! Bakit ka ba kasi nandito?! Anong oras na oh!" sigaw ko sakanya pero hindi niya ako pinapansin at pumikit nalang sa sofa ko.

Ano to, bakit sya nags-sleepover dito? Di ko naman yan inutusang matulog dito ah!

"Matulog ka nalang."

"Pano ako matutulog, nakikita kita?"

"Wag mo kasi ako titigan."

Wao.

Kahit na lamp lang yung ilaw dito kitang kita ko parin siya ano! Sa puti niyang yan, di ko siya makikita?

Bahala nga siya dyan. Matutulog na ko. Isipin mo nalang, wala yang gwapong yan dito okay?

Okay?

Okay?

Okay?

Ok— HINDI OKAY AGHH.

"Bakit ka ba kasi nandito?!"

"Just sleep."

"Ano bang balak mo?!"

"Just sleep."

"Kaya ko naman mag-isa dito a—"

"Khaleesi."

"Oh?

"Just sleep."

AGHHHH OKAY FINE.

AS IF NAMANG MATUTULOG TALAGA YAN DITO. BAKA NANGT-TRIP LANG TAS UUWI DIN.

OKAY FINE.

BAHALA SIYA DYAN PAG AKO NAKATULOG TALAGA NG MAHIMBING.

Jeonghan's

Grabe ang ingay ng babaeng ito.  Can't she just sleep? I just need to make sure she's safe here alon—uh, utos sa akin ni Jun. Not my own words.

"Just sleep." sabi ko sakanya.

Narinig ko siyang nag-reklamo pa pero after ilang minuto, bigla na siyang tumahimik. Pinakiramdaman ko at sinubukang sumilip kung naka-tulog na ba siya at oonga— ang bilis.

Kinuha ko yung dalawang unan na binato niya sa akin kanina tsaka hinarangan yung magkabikang dulo ng kama niya.

Tch, baka malaglag. Kasalanan ko pa! Engot pa naman.

Kinuha ko yung laptop niya papunta sa desk niya atsaka ni-close ang media player na kanina naming pinapanood.
Naalala ko tulo— nevermind. Agh.

Ni-shut down ko na din yung laptop niya tsaka lumabas. She better not wake up. Ang ingay niya grabe.

Paalis na sana ako nang bigla akong makarinig ng kalampag sa dulong parte ng hallway. Kung papakinggan, parang may sumubok na umakyat dito sa bahay nila kaya naman binuksan ko ang ilaw ng bahay dito. Para malaman nilang may tao at di na sila mag-tangkang pasukin to.

Tch, bakit ba naman kasi iiwanan nila itong babaeng ito dito mag-isa? Argh.

Bumalik ako kaagad sa loob ng kwarto niya at buti nalang natutulog na siya ng mahimbing. Humiga ako sa sofa atsaka umidlip.

kinabukasan

Maaga akong gumising para naman maka-alis ako kaagad. Ayokong may sabihin 'tong babaeng ito sa akin. Baka kung anong isipin, di ko naman yan type.

[a/n: boooo! below the belt pare qaqo ka]

Wala akong pake.

Mukha namang mamaya pa yan magigising kaya lumabas na ako ng kwarto nya. Baka may makakita pa sa akin eh.

Habang bumababa ako ng hagdan, may isang tanong na paulit ulit umiikot sa utak ko. Wala naman dapat akong pake pero— agggh.

Marunong ba sya mag-luto?

"Wag mo isipin Jeonghan. Umuwi ka na." sabi ko sa sarili ko.

Tama. Wag ko na isipin yun. Ano bang pake ko?

Argh.

--x

Sinimulan ko tong chapter na to, november. Anong buwan na omg. Napaka-tamad ko talaga.

P.S walang kwenta yung name ng chapter, di related amfufu. Bwahaha

P.P.S happy new year people! gosh i suck af.