Geçmişi hakkında hiçbir şey hatırlamayan Leyla ile ölümle defalarca yüzleşmiş ve bu dünyada kendisi için bir hayali olmayan Ali'nin hikayesi...
Umutlarını kaybettikl...
Leyla gözlerini açtığında başındaki ağrı dayanılacak gibi değildi. Hareket etmek istediğinde bir sandalyede elleri ve ayakları bağlanmış bir halde olduğunu farketti. Arabaya zorla bindirilişi, ağzına kapatılan bezle kendinden geçmesi, en önemlisi de Cemil; Cemil'i görmesi tek tek gözünde canlandı. Korku içinde iplerden kurtulmak için çabaladı. Uğraşı boşunaydı. İpler o kadar sıkıydı ki her hareket edişinde bilekleri tahriş oluyor, acıyor yine de çözülmüyordu. İplerden kurtulamayacağını anlayınca etrafına bakındı. Kabuslarında gördüğü odadaydı. Türlü türlü işkenceye maruz kaldığı, günlerce kapatıldığı oda...
Cemil'i gördüğü ilk anda parça parça hafızası yerine gelmeye başlamıştı. Bu odada geçirdiği günleri hatırlamak ise isteyeceği en son şeydi.
Cemil Leyla'yı ailesiyle, en kıymetlisiyle tehtid ettiğinde çaresiz doğduğu, büyüdüğü şehri terkedip onunla buraya geldi. Çocukluğundan beri saplantılı bir şekilde Leyla'nın peşinde hayatını zehir eden bu adamla sevdikleri için savaşmayı bırakmıştı. Onlara zarar gelmemesi için kendinden vazgeçti.
Leyla'nın hatırladığı geçmişiyle yüreği sızladı. Gözlerinden sicim gibi dökülen yaşlarsa bunun kanıtıydı.
Günlerce bu odada tutulup şiddet gördü. Cemil'in içip çakır keyif olduğu o gece onun iğrenç dokunuşlarına izin verip fırsatını bulduğu anda eline geçirdiği şişeyi kafasına indirdi. Cemil sadece sersemlemiş, bayılmamıştı. Leyla onun bu halinden faydalanıp esir edildiği bu evden kaçmayı başardı.
Sokağa çıktığında Cemil peşindeydi. Yakalanmamak için korku içinde ara sokaklarda kaçarken vakit gece yarısı olduğu için her yer ıssızdı. Cemil'den iyice uzaklaştığı bir sırada birkaç el silah sesi duydu. Panik içinde bir yer ararken çıkmaz bir sokağa girdiğini anladı. Arkasına baktığında kimsenin olmadığını görünce gördüğü çöp konteynırının arkasına saklandı.
Ali ile karşılaşması, silah sesini duyunca panikle kaçtığı sırada ayağının bir şeye takılıp düştüğü ve başındaki keskin acıyla gözlerinin kararması, her şeyi hatırlıyordu.
Şimdi ise tekrar aynı yerdeydi. Ali... Ali onu bekliyordu. Gelmeyince aramaya başlamış olmalıydı.
Cemil'den ölesiye nefret ediyor aynı zamanda da yapabileceklerinden, insafsızlığından bir o kadar da korkuyordu. Defalarca onun insanlıktan çıkmış hallerine şahit olmuştu. Son defa ondan kaçarak oldukça kızdırmış olmalıydı. Belki de bu sefer acır da uzatmadan öldürürdü. Yaşayacaklarındansa ölmek Leyla için bir kurtuluş olurdu. Cemil ise böyle bir iyilik yapar mıydı, hiç bilmiyordu.
Çaresizlik içinde başına gelecekleri beklemeye başladığında kabuslarındaki gibi duyduğu ayak sesleri felaketinin habercisiydi. Kalp atışları hızlandı.
İçinden "Korkma kalbim, ölüm bizim için kurtuluş. Umalım da azıcık merhamet göstersin," dedi.
