"Sometimes,it feels better not to talk.At all.About anything.To anyone."
《Εμενα,θα μου απαντας οταν σου μιλαω.》μου φωναξε απο μακρια οσο εγω ακομα περπαταγα προς το γυμναστηριο.
Ναι.
Μετα,ειχαμε γυμναστικη.
Και οπως ολοι ξερουν,εγω,μισω,τη γυμναστικη.
《Ειπα κατι,νομιζω.》ειπε ξανα τριζοντας τα δοντια του και πιανοντας με τωρα απο τον αγκωνα για να με γυρισει προς το μερος του.
《Πες μου εναν λογο,που με ακολουθεις ολη αυτη την ωρα;》τον ρωτησα εντονα και εστριψα εντελως το σωμα μου προς τη δικη του κατευθυνση.
《Δεν μ'αρεσει να με αγνοουν.》μου απαντησε.
《Και εμενα δεν μ'αρεσουν πολλα πραγματα.Οπως την παρουσια σου στο χωρο.Αλλα δεν με βλεπεις να παραπονιεμαι για αυτο.Με βλεπεις;》τον ρωτησα ειρωνικα και εκεινος σταυρωσε τα χερια του,στο στηθος.
Ου.
Γυμνασμενος.
Ου.
Κοιλιακοι.
Ου.
Ειμαι ηλιθια.
Ου.
Τι σκεφτομαι;
Ου.
Σκασε.
Ου-οκευ,σταματαω.
《Θες να το παιξεις ειρωνικη,στον βασιλια της ειρωνιας,ρε κοριτσακι;》με ρωτησε και με πλησιασε αλλο ενα βημα οσο εγω βρισκομουν χιλιοστα μακρια απο τη πορτα του γυμναστηριου.
《Βασικα,δεν το παιζω τιποτα.Ποτε,δεν παιζω τιποτα.Και αμα παιξω κατι,παντα κερδιζω.Να το θυμασαι,αυτο.》του απαντησα ολο νοημα και ανοιξα την πορτα και μπηκα μεσα στην αιθουσα.
Αφησα το νερο μου στην ακρη και εκατσα κατω,αρχιζοντας καποιες ασκησεις με ανοιγματα.
Ετσι,για να ζεσταθω μωρε.
Βασικα επειδη βαριεμαι,αλλα ας λεμε κατι αλλο.
《Σοβαρα,τωρα;Κανεις ασκησεις;》με ρωτησε κρατωντας το γελιο του και μου ερχοταν για 2738 φορα σημερα,να του ριξω μπουνια,πραγματικα.
《Ναι,γιατι;Εχεις προβλημα και σε αυτο;》τον ρωτησα ξεφυσωντας και εκεινος γελασε,πονηρα.
《Ισα,ισα.Δεν με χαλαει καθολου.》απαντησε και εκατσε λιγο πιο περα παιρνοντας μια μπαλα του βολευ και αρχισε να κανει πασουλες στον εαυτο του.
YOU ARE READING
Η Κρυμμένη Μάγισσα
Paranormal❝Ξέρεις τι; Απλά είμαι τυχερός που τη γνώρισα. Μου έμαθε πώς να χαμογελάω και κάθε φορά που βλέπω το δικό της χαμόγελο,όλα τα προβλήματά μου εξαφανίζονται σαν καπνός. Ξέρω ρε φίλε πως δεν είμαι ρομαντικός και για μένα η αγάπη είναι σαν να πηγαίνω σ...
