Η Κρυμμένη Μάγισσα

|35|

"Nobody baby,but you and me.."

Η πορτα ανοιγει,και εμφανιζεται ο Jacob με τον Cameron λιγο πιο πισω,να με κοιταει προβληματισμενος,ενω ο αδελφος του,φανερα θυμωμενος.

Μχμ,μαλιστα.

Θελω να πεθανω,θελω να πεθανω,θελω να πεθ--

Καλα,Olivia,προσεχε τι ευχεσαι.

Εδω δεν παιζουμε με αυτα.

Ειμαι ειρωνικο προφανως,που ευχομαι να πεθανω ενω αυτοι σχεδιαζουν να με δολοφονησουν σαν κοτοπουλο.

Ποιος ξερει τι με περιμενει ακομα;;

《Γαμωτο,Olivia,θα απαντησεις αυτο που σε γαμωρωταω η θα εχεις για πολυ ωρα το βλεμμα της αγελαδας;;》ρωτησε νευριασμενος ο Jacob.

Α,σωστα.

Βρισκομαστε σε αυτη τη κατασταση.

《Σορρυ,απλα ευχομουν να πεθανω χεχ..》απαντησα γελωντας αβολα και τους κοιταξα αθωα,συνεχιζοντας.《..τι με ρωτησες πολυαγαπημενε μου;;》

《Ασε τις γλυψες.Τι κανεις εδω,βλαμμενη;;》με ρωτησε ξανα ο Jacob,ξανα προφανως,και σταυρωσε τα χερια του στο στηθος.

《Εμ,εμ,εμ..》ειπα προσπαθωντας να βρω μια δικιολογια και κοιταξα τον Cam,ωστε να με βοηθησει.

《Ψιτ,αδελφε,εχετε τη τιμωρια,μαλλον για αυτο θα σε εψαχνε.》ειπε ο Cam και ω θεε,σε ευχαριστω,σμουτς σμουτς.

Θυμηστε μου να τον ευχαριστησω μετα.

《Ακριβως,Jake.Δεν φτανει που με εβαλες σκοπιμως σε αυτη τη τιμωρια ωστε να με βασανισεις σαν διεστραμμενο σκουλικι που εισαι,αλλα τωρα ζητας και τα ρεστα;;》τον ρωτησα παιζοντας τη θυμωμενη και εκεινος με κοιταξε απειλιτικα αλλα εγω ειδα τα νοηματα του Cameron που με κινησεις των χεριων του-να θυμηθω να μη παιξω μαζι του ποτε παντομιμα,ειναι αχρηστος σε αυτο-μου τονισε να σταματησω.

《Ε-εννοω,χεχ,δεν πειραζει καλε μου.Παμε ομως τωρα;;》τον ρωτησα και ο Jacob στριφογυρισε τα ματια του βαριεστημενος.

《Ναι,καλα,οκευ.Αλλα κατι τελευταιο πριν φυγουμε.》ειπε και αρχισε να με πλησιαζει με δολοφονικο υφος οσο εγω τον κοιτουσα φοβισμενη.

Μη ξεχναμε οτι ακουσαμε πως θελει να με σκοτωσει.

Αν ειμαι εγω αυτη.

Αλλα για κατσε.

Ο Cameron γιατι ελεγε πως με εκανε να τον εμπιστευτω;