Η Κρυμμένη Μάγισσα

|32|

"Μερικες φορες η αληθεια,πληγωνει περισσοτερο απο το ψεμα."

Το οτι καθομασταν τωρα πια στο σαλονι,μετα απο το φαγητο,και κοιταζομασταν ο ενας τον αλλο,με εφερε σε αβολη θεση.

Ενταξει δεν λεω,θελω να μαθω για την ιστορια μου,αλλα φοβαμαι.

Και αν ο αγνωστος εχει δικιο;

Και αν οντως δεν θελω να μαθω τι πραγματικα εγινε;

Η ποια ειμαι;

Η ωρα ειχε παει 8:00.

Ειχα μονο λιγα λεπτα.

Η τωρα η ποτε.

Και οσο τα σκεφτομουν αυτα και κοιταζα μεσα στα ματια τους,ολο και φοβομουν για το ποια αληθεια και ποιο ψεμα θα ακουω απο εδω και περα.

《Θελω να μαθω την ιστορια μας.》ειπα αποφασιστικα με μια πνοη και το βαρος που κουβαλουσα τοσο καιρο,εφυγε απο πανω μου μονομιας.

Με κοιταξαν και οι δυο παραξενεμενοι με την εντολη μου και τοτε εγω πηρα το θαρρος να συνεχισω,χωρις να τους αφησω να μιλησουν.

《Μαμα,μπαμπα,νομιζω ηρθε η ωρα και ειμαι αρκετα μεγαλη για να μαθω τι πραγματικα εχει γινει στον κοσμο των μαγων και στην οικογενεια μας.》ειπα αποφασιστικα και τοτε γουρλωνοντας τα ματια τους,κοιταχτηκαν μεταξυ τους.

Και τοτε ξεροβηχοντας ο μπαμπας,με κοιταξε ξανα στα ματια.

《Εμ,αγαπη μου,ξερω οτι θες να μαθεις,αλλα ακομα δεν--》

《Οχι!》του εκοψα την φορα,ξεροντας ηδη τι θα πει και σηκωθηκα ορθια.

'Δεν εισαι αρκετα ωριμη και μεγαλη ωστε να μαθεις για αυτο'.

Εξαλλου,παντα αυτο ελεγε.

Αλλα οχι αυτη τη φορα.

《Δεν θελω να ακουσω ξανα τετοιες δικαιολογιες.Ειμαι 17 χρονων!Θελω να μαθω τωρα τι εχει γινει.Μου κρυβεται τοσο καιρο το ποια ειμαι,που ανηκω και--》

《Olivia!》φωναξε η μητερα μου και εγω σωπασα κατευθειαν.《..κατσε κατω σε παρακαλω και ακουσε μας.》

Εκατσα στον καναπε κατευθειαν,κοιτωντας τους στα ματια,παραξενεμενη και κ πατερας μου ξεφυσιξε,τριβοντας το προσωπο του.

Η μητερα μου,εβγαλε τα μαλλια της απο τα ματια της και με κοιταξε εντονα.

《Αυτα που θα ακουσεις,ειναι η αληθεια.Σε παρακαλω οτι σου πουμε,δεν πρεπει να το βγαλεις παραεξω και σε εκλιπαρω,μην αρχισεις να το ψαχνεις το θεμα.Θα σου πουμε λιγα πραγματα και τα υπολοιπα,θα ερθουν με τον καιρο τους.Ηρθε η ωρα να μαθεις.Αρκετα περιμενες..》ειπε η μητερα μου και εγω κουνωντας το κεφαλι μου θετικα,ξεροντας απο μεσα μου ομως οτι δεν θα τηρησω την υποσχεση,κοιταξα το ρολοι στον τοιχο.