"Χανεις οτι αφηνεις,κερδιζεις οτι τολμας."
《Με τσιμπησε ενα μεταλλαγμενο κουνουπι;》ειπα σαν ερωτηση,χαμογελωντας με ολα μου τα δοντακια και εκεινη εμεινε με το παγερο υφος που ειχε απο την αρχη.
Ναι.
Μα και βεβαια δεν επιασε.
Σοβαρα τωρα;
Μεταλλαγμενο κουνουπι;
Τι στο καλο σκεφτομαι;
《Πω ρε μαμα,τιποτα δεν ειναι,ηρεμησε-》
《Ακου,αγαπη μου..》ειπε η μαμα με σοβαρο υφος και σηκωθηκε απο τη πολυθρονα.που καθοταν και αρχισε να περπαταει προς το μερος μου,οσο εγω τωρα κοιταζα το πατωμα,αμηχανη.
Σε παρακαλω θεε,ας μη κανει αυτο που νομιζω.
《Το ξερω οτι,εισαι σε μια ηλικια,ωπου οι ορμονες κανουν παρτυ,οι ορεξεις σας ειναι στα ακρα και δεν συγκρατιεστε.Αλλα πρεπει να ξερεις οτι υπαρχουν προφυλαξεις και-》
Ναι,φυσικα και το εκανε.
《Μαμα.》ειπα.
《Ναι;》
《Δεν εκανα τιποτα με κανεναν.》
《Α.》
Αμηχανη σιωπη.
Τελεια.
《Μπορω να παω τωρα στο δωματιο μου;Ειμαι κουρασμενη.》ειπα και αρχισα να πηγαινω προς τις σκαλες,αλλα η φωνη της,με ξανα σταματησε.
《Απλα θελω να προσεχεις.》ειπε με σοβαρη φωνη ξανα και εγω γυρισα προς το μερος της,ξανα.
《Τι εννοεις,μαμα;Φυσικα και προσεχω.》ειπα περιεργη κοιτωντας τη και εκεινη εγνεψε.
《Οχι αγαπη μου,εννοω να προσεχεις,γενικα.》ειπε ξανα.
《Εμ..》τη κοιταξα περιεργη αλλα εκεινη απλα με κοιτουσε.《ενταξει;!》
Τι περιεργο ηταν τωρα αυτο;
++
Ετρεχα.
Ετρεχα οσο πιο γρηγορα μπορουσα.
Τα ποδια μου ειχαν μελανιασει απο το πολυ τρεξιμο,τα παπουτσια μου ειχαν γεμισει μεσα στις λασπες και τα δεντρα ολο και πληθαιναν οσο πλησιαζα το δασος.
Τον ακουγα να με κυνηγαει.
Τον ακουγα να με ακολουθει,χωρις να σταματησει ουτε λεπτο.
YOU ARE READING
Η Κρυμμένη Μάγισσα
Paranormal❝Ξέρεις τι; Απλά είμαι τυχερός που τη γνώρισα. Μου έμαθε πώς να χαμογελάω και κάθε φορά που βλέπω το δικό της χαμόγελο,όλα τα προβλήματά μου εξαφανίζονται σαν καπνός. Ξέρω ρε φίλε πως δεν είμαι ρομαντικός και για μένα η αγάπη είναι σαν να πηγαίνω σ...
