Η Κρυμμένη Μάγισσα

|12|

"Νομιζω η κολαση,ειναι κατι που κουβαλας.Οχι καπου που πας."

Author's note:
●Βασικα,απο εδω και περα,αρχιζει λιγακι η δραση.

Και το μυστηριο.

Νομιζω,ολοι το καταλαβαν.

Lol.

《Ξερεις,Olie,ψαχνουμε τοση ωρα για το ανοιγμα της κρυψωνας αλλα τιποτα.Μηπως οντως τελικα,να μην υπαρχει;》ρωτησε η Rebecca και εγω στριφογυρισα τα ματια μου.

《Λετε να ειναι κανενα μαγικο;》ρωτησε η Ashley,αμεσως μετα.

《Μπα,δεν νομιζω απο αυτα που ξεκλειδωνουν μαγικες πυλες.Θα ηταν πολυ ευκολο.Κατι αλλο πρεπει να ειναι..》ειπα εγω σκεφτομενη,ψαχνοντας τριγυρω.

《Εγω λεω να φυγουμε και να ερθουμε αυριο που ειναι και Σαββατο.Ας μπουμε κρυφα.》ειπε η Rebecca,ξανα,κανοντας με να στριφογυρισω τα ματια μου,παλι.

Ξερει οτι,αμα συμφωνησουμε σε αυτο,δεν θα το κανουμε ποτε,γιατι πολυ απλα,θα μας το ακυρωσει,τελευταια στιγμη.

Παντα αυτο κανει οταν θελει να ξεφυγει απο μια κατασταση..

《Becca..》ειπα στρεφοντας το σωμα μου προς εκεινη και με κοιταξε.《Μηπως φοβασαι;》τη ρωτησα,πονηρα πλησιαζοντας τη και εκεινη με κοιταξε με αμηχανο βλεμμα.

《Χεχ,εγω;Πας καλα;Εγω ειμαι αυτη που της αρεσει πιο πολυ το επικινδυνο,κοπελια.Ειμαι η πιο θαραλλεα,εδω.Σκεψου σε ποια μιλας.》ειπε στηριζοντας το σωμα της πανω στα βιβλια της βιβλιοθηκης πισω της,οσο ειχε ενα πονηρο χαμογελο.

Αλλα,ξαφνικα..

《Ααα,βοηθεια!》φωναξε οταν ενα απο ολα αυτα τα βιβλια που ακουμπησε,μπηκε προς τα μεσα.

《Ναι,σιγουρα θαραλλεα.》ειπα γελωντας με την Ashley,κανοντας εκεινη να μας κοιταξει,απειλιτικα.

Ξαφνικα,μετα απο δευτερολεπτα,σκαλες αρχισαν να εμφανιζονται απο το πουθενα,οι οποιες να πηγαινον προς τα κατω,μεσα στο σκοταδι.

Γυρισα λοιπον το βλεμμα μου,προς αυτες.

《Ετοιμες;》τις ρωτησα οταν πηγα να κατεβω πρωτη,αλλα η Rebecca,με επιασε απο τον ωμο,σταματωντας με.

《Lumos.》ειπε η κουνωντας το ραβδι της,κανοντας το να βγαλει φως.

Σωστα.

《Lumos.》ειπαμε μαζι με την Ashley,κανοντας το ιδιο και αφου περασα εγω πρωτη,αρχισαμε να κατεβαινουμε τις σκαλες,μια μια.