"You were worth every what if."
《Γιατι το εκανες αυτο;》τον ρωτησα.
Ημουν καθισμενη διπλα του στον καναπε και ειχα παρει το κουτι πρωτων βοηθειων απο το μπανιο.
Ημασταν σπιτι μου.Μολις εγινε το περιστατικο με τον Alex τρεξαμε εδω κατευθειαν.Εκεινος ηταν απολυτως καλα,ομως επεμενε να του καθαρισω τις πληγες.
《Γιατι ειναι ηλιθιος.》απαντησε αποτομα στην ερωτηση μου και εγω ξεφυσιξα.
《Και για αυτο επρεπε να τον χτυπησεις τοσο πολυ;》τον ειρωνευτηκα και εκεινος με κοιταξε αποτομα στα ματια οσο εγω του σκουπιζα τη μυτη απο τα αιματα.
《Σιγα το πολυ.》
《2 σπασμενα πλευρα,μια σπασμενη μυτη,ενα σκισμενο χειλος ενα μελανιασμενο χερι και ενα μαυρισμενο ματι,τα λες λιγο;》τον ρωτησα.
《Σε θελει πισω,Olivia.》μου ειπε και τωρα ηταν η σειρα μου να τον κοιταξω αποτομα.
《Και σενα θα επρεπε να σε νοιαζει..γιατι;》
《Δεν με νοιαζει αυτο.Με νοιαζει που νομιζει οτι μπορει να σε εχει.》μου ειπε και με κοιτουσε τοσο εντονα που κοιταξα γρηγορα ξανα πισω στη πληγωμενη,πρισμενη μυτη του.
《Δεν ειναι δικη σου δουλεια,Jacob.Μην ανακατευεσαι στην προσωπικη μου ζωη,δεν σου πεφτει καν λογος με ποιον θα ειμαι,για αυτο την επομενη φορα μη κανεις κατι τετοιο στο πρωην αγορι μου γιατι τοτε,θα θυμωσω περισσοτερο.》του ειπα και πηγα να σηκωθω ωστε να του φερω παγο,ομως εκεινκς με επιασε απο τον καρπο και με τραβηξε πανω του,κανοντας με να κατσω στα γονατα του.
《Δηλαδη τωρα,εισαι θυμωμενη;》με ρωτησε και με κοιταξε ξανα στα ματια αλλα εγω δεν του εδωσα σημασια και πηγα να σηκωθω.
Εκεινος ομως,ειχε αλλα σχεδια.
《Μπορεις να με αφησεις σε παρακαλω;》του ειπα τριζοντας τα δοντια μου στα λογια μου και εκεινος εγμεψε αρνητικα,φερνοντας με πιο κοντα του.
Περασε τα ποδια μου γυρω απο καθε πλευρα του και εγω γουρλωσα τα ματια μου αυτη τη φορα.
《Ασε με αλλιως θα τσιριξω.》τον προειδοποιησα αλλα εκεινος απλα ανασηκωσε τους ωμους του.
《Καντο,λες και θα μας ακουσει κανεις,οι γονεις σου λειπουν..》ειπε και μου εκλεισε το ματι.《..θα μου πεις τωρα;》
《Τι να σου πω γαμωτο;》
《Εισαι νευριασμενη;》
《Μπα,καθολου.Ειμαι τοσο χαρουμενη και ευτυχισμενη που εσπασες στο ξυλο το πρωην αγορι μου!》τον ειρωνευτηκα και εκεινος εριξε ενα πονηρο γελακι στα λογια μου.
YOU ARE READING
Η Κρυμμένη Μάγισσα
Paranormal❝Ξέρεις τι; Απλά είμαι τυχερός που τη γνώρισα. Μου έμαθε πώς να χαμογελάω και κάθε φορά που βλέπω το δικό της χαμόγελο,όλα τα προβλήματά μου εξαφανίζονται σαν καπνός. Ξέρω ρε φίλε πως δεν είμαι ρομαντικός και για μένα η αγάπη είναι σαν να πηγαίνω σ...
