"People were created to be loved.
Things were created to be used.
The reason why the world is in chaos,
is because things are being loved,
and people are being used."
{Warning:Μεγαλο κεφαλαιο..}
《Κοριτσια,σας παρακαλω,μη με ρωτατε συνεχεια.Αμα βρω και καταλαβω τι στο καλο,ηταν αυτο που ειδα και πως στο καλο το ειδα οταν ακουμπησα το συγκεκριμενο μενταγιον,θα σας πω.》ειπα στα κοριτσια ξεφυσωντας οσο προχωρουσαμε την επομενη μερα,στους διαδρομους του σχολειου.
《Γιατι πολυ απλα,δεν ρωτας τους γονεις σου;》με ρωτησε απορημενη η Becca και εγω γυρισα να τη κοιταξω.
《Γιατι πολυ απλα,δεν θα μου πουν.Ειναι καθετοι,στο οτι ειμαι μικρη ακομα για να μαθω..》ειπα και τοτε θυμηθηκα τα λογια της μαμας μου,καθε φορα που εφερνα αυτο το θεμα,στο σπιτι.
《Εισαι μικρη ακομα για αυτα.Θα μαθεις τα παντα,οταν θα εισαι ετοιμη για να μαθεις,τα παντα.》
Ηρθαν κατευθειαν τα λογια της,στο μυαλο μου.
Και τοτε καταλαβα.
《Κατι μου κρυβουν,κοριτσια.》ειπα κανοντας τες να σταματησουν το περπατημα τους και τοτε εγω γυρισα προς το μερος τους,συνεχιζοντας.《..συνεχεια μου εκρυβαν κατι.Απο μικρη ποτε δεν ακουσα τιποτα,για την ιστορια των γονιων μου.Για την ιστορια την συγγενων μου οταν γινοταν ολη αυτη η καταστροφη.Και τωρα..που ειδα ολο αυτο..》ειπα και σταματησα αποτομα για να τις κοιταξω ξανα,αφου τοση ωρα ειχα στραμμενο το βλεμμα μου,στο πατωμα.《..θελω ολο και πιο πολυ να μαθω.》
《Γιατι,εμεις νομιζεις ξερουμε τη δικια μας ιστορια;》ειπε παραπονεμενη η Rebecca και τη κοιταξα.
《Τουλαχιστον,ξερετε κατι λιγα.Εγω..δεν ξερω τιποτα.》ειπα και τοτε εκεινη,σγνεψε κατανοητα.
《Τι κανετε,κοπελιες;》ρωτησε μια φωνη απο πισω μου και τοτε γυρισα προς εκεινη.
Ο Cam.
Χαμογελασα σε αυτον,αλλα οταν ειδα απο πισω του,το χαμογελο μου εσβησε.
Και ο Jake.
《Χευ,Cam.》ειπα χαμογελωντας,αγκαλιαζοντας τον και τοτε ακουσα ενα βηξιμο.
Στριφογυρισα τα ματια μου και απομακρυνθηκα για να κοιταξω αυτον που το εκανε.
《Γριπη;》τον ρωτησα ειρωνικα και εκεινος με πλησιασε,με σοβαρο υφος.
《Το οτι επετρεψα να εχεις παρτιδες ακομα,με τον αδελφο μου,δεν σημαινει οτι θα σας αφηνω να ειστε και τοσο κοντα.》ειπε σοβαρα και εγω ξανα στριφογυρισα τα ματια μου,σε αυτον.
BINABASA MO ANG
Η Κρυμμένη Μάγισσα
Paranormal❝Ξέρεις τι; Απλά είμαι τυχερός που τη γνώρισα. Μου έμαθε πώς να χαμογελάω και κάθε φορά που βλέπω το δικό της χαμόγελο,όλα τα προβλήματά μου εξαφανίζονται σαν καπνός. Ξέρω ρε φίλε πως δεν είμαι ρομαντικός και για μένα η αγάπη είναι σαν να πηγαίνω σ...
