51k+ reads;! Ευχαριστω πολυ!!
"Real girls are never perfect and perfect girls are never real."
《Καλωσηρθες στη σχολη των μαγων.》,ακουω τον Jake να λεει και ανοιγει τις πορτες της σχολης.
Μπροστα μου εμφανιζεται κατευθειαν μια τεραστια αιθουσα με ντουλαπακια.
Σαν κανονικο σχολειο.
Ο διαδρομος ομως ηταν τεραστιος.
Παιδια σε παρεες με τα βιβλια τους στο χερι, ειτε συζητουσαν,ειτε γελουσαν δυνατα ειτε διαβαζαν.
Μερικα κρατουσαν τα ραβδια τους στο χερι και εκαναν εξασκηση σε ξορκια.
Εγωτο μονο που εκανα ειναι να τους κοιταω,ωσπου ξαφνικα βλεπω ε
να χερι να κουνιεται περα δωθε μπροστα μου.
《Ζεις;》με βγαζει απο τις σκεψεις μου ο Jacob και εγω κουνωντας το κεφαλι μου για να μη χαζεψω κι αλλο,γυρναω και τον κοιταω ενθουσιασμενη με αυτα που βλεπω.
《Ειναι καλυτερα απο οσα μου εξηγησες!Δεν το πιστευω!》ειπα και χαμογελασα πιο πολυ.
《Ακομα εναν διαδρομο ειδες,τι εννο--》
《Μη μου το χαλας.》τον διεκοψα και εβαλα το δαχτυλο μου στα χειλι του για να τον σταματησω
《Οτι πεις.》μουρμουρισε και επιασε το δαχτυλο μου βγαζοντας το απο πανω του,《Παμε;》
《Που να παμε;》
《Πας καλα;Να δεις τη σχολη και να γνωρισεις τους ημιαιμους.》ειπε και εγω κουνησα θετικα ενθουσιασμενη το κεφαλι μου στα λογια του.
Αρχισαμε να περπαταμε,αλλα εγω γυρισα προς το μερος του οταν θυμηθηκα κατι.
《Δηλαδη τελειωσες το σχολειο εδω και εχεις ηδη απολυτηριο λυκειου;》τον ρωτησα και εβαλα μια τουφα των μαλλιων μου πισω απο το αυτι μου οσο τον ακουγα να γελαει διπλα μου με την ερωτηση μου.
Ως συνηθως.
《Ναι,μικρη.Απλα εγω απο αυτη τη σχολη,η οποια δεν ειναι γνωριμη στον κοσμο των ανθρωπων.Οποτε ανετα μπορουσα να πω πως ειμαι μικροτερος ωστε να ερθω στο σχολειο σας.Εξαλλου για καποιο λογο ηρθα οχι για να βγαλω το σχολειο.》μου ειπε και χαμογελασε στραβα κοιτωντας με.
YOU ARE READING
Η Κρυμμένη Μάγισσα
Paranormal❝Ξέρεις τι; Απλά είμαι τυχερός που τη γνώρισα. Μου έμαθε πώς να χαμογελάω και κάθε φορά που βλέπω το δικό της χαμόγελο,όλα τα προβλήματά μου εξαφανίζονται σαν καπνός. Ξέρω ρε φίλε πως δεν είμαι ρομαντικός και για μένα η αγάπη είναι σαν να πηγαίνω σ...
