|39|

1K 98 21
                                    

"Imagine how much shit you could avoid if you knew someone's true intentions from the start."




《Olivia,προσπαθησε να μη φρικαρεις--》μου ειπε η Ashley αλλα εγω την εκοψα πριν ολοκληρωσει.

《Ξερεις,ειναι αστειο.》ειπα και τις κοιταξα με κενο βλεμμα.

《Τι ειναι αστειο;》με ρωτησε τωρα.

《Το οτι νομιζα πως θα εξαφανιστει.Πως επιτελους εφυγε απο τη ζωη μου,αλλα φυσικα,τωρα οχι μονο μπαινει στα ονειρα μου βασανιζοντας με αλλα βαζει και συμμαθητριες μου-που να προσθεσω με μισουν θανασιμα-να κανουν τις βρωμοδουλειες του!》φωναξα θυμωμενη και βαρεσα το ντουλαπακι με τη φωτογραφια επανω,κανοντας τη να ξεκολλησει και να πεσει στο παγωμενο πατωμα.

Τη πιανει απο κατω η Rebecca και τη κοιταει εξεταστικα.

《Για μισο λεπτο!》ειπε και εριξε ενα διαβολικο χαμογελο.

《Τι εγινε;》τη ρωτησε η Ashley αλλα εγω απλα ειχσ κλεισει τα ματια μου και χαιδευα τους κροταφους μου ωστε να ηρεμησω λιγο.

《Βρηκα πως θα τον βρουμε!》ειπε και χοροπηδησε χαρουμενη.

Τοτε ακουγοντας τα λογια της,ανοιξα ξανα τα ματια μου και την κοιταξα.

《Τι εννοεις;》ρωτησαμε μαζι με την Ashley και εκεινη μας επιασε απο τους ωμους.

《Κοριτσια,αυτη εδω μπορει να ειναι απλα μια προειδοποιηση του,ομως αυτο δεν σημαινει πως εκανε το λαθος να--》

《'Ερχομαι για σενα.Ελπιζω να με περιμενεις ακομα,γλυκα.'Ποιος ειναι αυτος;》ειπε ο Cameron ακριβως πισω απο την Becca που κραταγε το φυλλαδιο με τη φωτογραφια μου απο το παραθυρο του σπιτιου μου,και εκεινη με εμας μαζι,τσιριξαμε απο τη τρομαρα μας.

《Πας καλα;》τον ρωτησαμε και οι τρεις νευριασμενες και εκεινος ανασηκωσε τους ωμους,παιζοντας το αθωος.

《Τι;Μια ερωτηση εκανα.》ειπε και μετα με κοιταξε.《Τι λεγατε πριν;Ποιος ειναι αυτος;Και το πιο σημαντικο..αυτη ειναι φωτογραφια απο το σπιτι σου;》με ρωτησε,παιρνοντας το απο τα χερια της κολλητης μου και επεξεργαζοντας το,φοβισμενος.

《Εμ.Οχι καλε.》ειπα εγω,χωρις να απαντησω ουσιαστικα σε καμια ερωτηση του και αρπαξα το φυλλαδιο απο τα χερια του.《Δεν ειναι απολυτως τιποτα.Οι-Οι χαζομπαρμπι μου εκαναν φαρσα.》ειπα,ολιγον τραυλιζοντας,αλλα ευτυχως,φανηκε να το πιστευει.

《Το ξερεις οτι δεν μπορεις να τις αφησεις να σου τα κανουν αυτα,ετσι;》

《Ξερω ξερω.Θα ερθει και η σειρα τους,μην ανησυχεις.》ειπα κλεινοντας του το ματι.《Ομως τωρα θελω μια χαρη απο σενα.》

Η Κρυμμένη ΜάγισσαWhere stories live. Discover now