~İrem'den~
Kız gelip Ulaş'a sarıldı. Ulaş'a baktım. Sarılıp sarılmamakta kararsız gibiydi. O da sonra ellerini kızın beline doladı.
Oradan hemen gitmek istiyordum hemen. Tam gidicekken Ulaş kolumdan tuttu. Yüzüne baktım. Gözlerim dolmuş olabilirdi ama umursamadım.
"Şey İrem.."
Ulaş sözünü tamamlayamadan kız hemen atladı.
"Cansu ben."
"İrem ben de."
Uzattığı eli sıktım.
"Onu biliyoruz canım."
Konuşmak istemiyordum. Gülümsemeye çalışıp yürümeye başladım. Çekim birazdan başlayacaktı ve benim karaktere girmem gerekiyordu. Düşüncelerimden sıyrılıp elimdeki senaryoyu okumaya başladım. Yanıma Ulaş gelene kadar.
"İrem."
"Efendim Ulaş?"
"Iıı Cansu.."
"Açıklama yapmak zorunda değilsin Ulaş."
"Ama istiyorum İrem. Açıklama yapmak istiyorum."
O sırada Emre bizi çağırdı. Açıklayamamıştı ne olup bittiğini. Gerçi açıklanacak ne vardı ki? Sevgililerdi işte. Cansu mudur nedir onun her hareketinden belliydi. Ana neden bana bunu önceden söylememişti? Bir düşününce neden söylesin ki bana? Beni seviyor mu hayır. Hoşlanıyor mu hayır.
"İrem rolüne odaklanır mısın biraz? Nerede aklın?"
"P.. pardon. Tekrardan alabilir miyiz?"
Sahneyi çektikten sonra eşyalarımı alıp direkt otele gittim. Kafamı yastığa gömüp uyumak istiyordum. Ya da öncesinde çikolata yerdim biraz.
Gece çok uyuyamamıştım. Gün doğmasıyla kalktım duşumu alıp aşağı indim. Her yer sepsessizdi. Otelin lobisine gidip koltuklara oturdum. Mart ayı olmasına rağmen hava serindi. Oturduğum yer de kapının önü olduğu için üşüyüp ellerimi kollarımda birleştirdim. Sırtıma sarılan ceketle irkilip döndüm. Ulaş ceketini vermiş ve yanıma oturmuştu. Hiçbir şey demeden önüme döndüm. 4 5 dakika hiç konuşmadık.
"Dün konuşamadık."
"Konuşulucak bir şey yoktu zaten Ulaş."
"İrem bir kere dinlemeyecek misin beni?"
"Üzgünüm işim var." deyip ceketi de koltuğa bırakıp kalktım. Çok mu soğuk davranıyordum?
Kahvaltıya kadar odamda durdum. Saat 9'a gelirken de restauranta indim. Bizimkileri ararken Ulaş'la Cansu'yu gördüm. Ayrı bir masada birlikte kahvaltı yapıyorlardı. Gözlerimi kapattım. 'İrem sakin olman lazım. Sakin.' Kendi kendimi sakinleştirip Furkanların yanına geçtim.
~Ulaş'tan
Cansu'nun gelmesine çok şaşırmıştım. Beklemiyordum buralara kadar gelmesini. Aramıştı konuşmamız lazım demişti. Ben de 4 5 gün sonra İstanbul'a geleceğimi söylemiştim. Ama o durmamış buraya gelmişti. Arkadaştık üniversiteden. Aramızda da hiçbir şey yoktu. Ama gel de bunu İrem'e anlat. Aramız açılmıştı Cansu yüzünden. İremin neden böyle davrandığını az çok anlayabiliyordum artık. Konuşup birbirimizi anlamanın zamanı gelmişti. Ama ve lakin İrem Hanımın inadı tutmuştu. Konuşucaktım o inatsa ben de en az onun kadar inattım.
~İrem'den
Kahvaltımı hemen yapıp sete gittim. Erkendi biraz ama karavanda oturup senaryoya çalışırdım. Senaryoyu elime aldım okurken kapı açıldı. İçeri böyle dalabilecek tek kişi vardı:Ulaş.
"Kapıyı kırsaydın!"
"İrem gel benle konuşucaz."
"Hayır şu an olmaz işim var."
"İrem konuşucaz dedim."
"Zorla mı ya istemiyorum konuşmak filan!"
"İyi bunu sen istedin."
Beni kucağına alıp karavandan çıkardı. Kucağında çırpınıp duruyordum.
"Bırak beni Ulaş. İndir hemen. Rezil oluyoruz herkese."
Biraz daha yürüdükten sonra indirdi.
"Nereye getirdin beni of!"
"Artık dinlersin umarım beni."
"Ne anlatıcaksan anlat da gidelim hemen."
"İrem."
"Evet dinliyorum."
"Yüzüme bakar mısın?"
Çenemden tutup yüzümü kendine çevirdi.
"Cansu benim sevgilim falan değil. Arkadaşım. İstanbul'dan gelmiş."
"Sadece arkadaşın yani? Emin misin?"
"Evet başka bir şey yok aramızda."
"Ya ben o kızın sana nasıl baktığını gördüm. Basbaya hoşlanıyor senden."
Güldü.
"Hoşlanılmayacak biri değilim yani. Olabilir."
"Allahım ya. Kız hep dibinde. Anlamıyor musun hoşlanıp hoşlanmadığını? Göz koymuş sana göz."
"Bu yani."
"Ne bu?"
"Galiba sen kıskandın beni biraz."
"Ne kıskanıcam be? Saçma saçma konuşma."
Evet kıskanıyordum. Hem de çok. İkisini yan yana görmeye tahammül edemiyordum.
Koşa koşa uzaklaşırken Ulaş'ın arkamdan 'Ben anladım seni İrem.' dediğini duydum.
İyi okumalar:) Diğer bölümü de yarın atmayı düşünüyorum✋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşlerde Sevdim Seni •tamamlandı•
FanfictionAramızda dağlar, yollar, yıllar var iken; beni sana sımsıkı sarılı görenler olmuş.. ~ulrem serisi #1 "Açıkçası ben aşkın bir tutku olduğunu düşüyorum, birini tanımadan da aşık olabilirsiniz; bazen sadece gözlerine bakmak, sesini işitmek bile aşık ol...