Düşlerde Sevdim Seni •tamamlandı•

4 | Düşlerde Sevdim Seni

~Ulaş'tan~

"Ulaş sete mi gidiyorsun?"

"Evet. Sen de gideceksen beraber gidelim."

"Geliyorum bir saniye."

Çantasını alıp arabaya bindi.

"Nasılsın?"

"Daha iyiyim. Sağol."

Dün gece birlikte bankta uyuyakalmıştık. Hem bana hem ona iyi gelmişti o gece.

"Telefonumu unuttum galiba ya. Bulamıyorum."

"Çantandadır."

"Bakıyorum yok. Ha buldum."

Telefon elinde düşüp oturduğumuz iki koltuğun arasına düşmüştü. Hazır kırmızı ışıkta durmuşken almak için eğildim. Aynı anda İrem de eğilmişti. Göz göze geldik. İlk kez bu kadar yakınlaşmıştık. İremin bakışlarında kaybolmuştum. Gözlerim dudaklarına kaydı. İreminkiler de. Öyle bir çekim vardı ki aramızda ikimiz de ona teslim olmuştuk. Bu çok net hissediliyordu. Nefesi nefesime değiyordu.

~İrem'den~

İlk kez ona bu kadar yakından bakıyordum. Seğiren çene kemiği öyle mükemmeldi ki. Gözleri.. Gözleri çok anlamlı bakıyordu. Gözlerim dudaklarına kaydı. Onunkilerde.. Çok farklı hissediyordum. Ulaşa hiç böyle bakmamıştım.

~Ulaş'tan~

Arkadan gelen korna sesiyle geri çekildim. O da. İçerinin havasını dağıtmak için müzik açtım.

'Düşlerde sevdim seni
Söyleyemedim.
Sessiz öptüm nefesini
Söylemedim.

Sana ben şiirler sözler büyüttüm
Sana ben bahar yazlar büyüttüm
Sana ben hummalı gizler büyüttüm
Söyleyemedim.

Şarkılar yazdım sana
Okuyamadım.
Hep yanımdaydın oysa
Dokunamadım.

Sana ben hayaller düşler büyüttüm
Sana ben gözümde yaşlar büyüttüm
Sana ben hummalı aşklar büyüttüm
Söyleyemedim...'

~İrem'den~

Kalbim çok hızlı atıyordu. Şarkının büyüsüne kendimi bıraktım. Ama bir anda sözlerine takıldım. İrem saçma saçma şeyler düşünüyosun at kafandan şunları dedim kendi kendime. Belki de hislerimle yüzleşmem gerekiyordu kim bilir.

Arabadan indikten sonra çekimler başlamadan sahile gittim. Denizin sesini dinlemeye, kokusunu içime çekmeye. Dün sevgilimden ayrılmıştım. Bugün başka bir adama bir şeyler hissediyordum. Çok karaktersizceydi. Eserin dediklerini düşündüm. Bizim içimizdeki aşk bitti demişti. Acaba ben başkasını severken kendime itiraf edemediğimden miydi olanlar?

Elimi yüzümü yıkayıp lavabodan çıktım. Kafam çok karışıktı. Kendimde değil gibiydim. Yürürken az kalsın Ulaş'la çarpışıyorduk.

"İrem kötü görünüyorsun. İyi misin?"

"İy..iyiyim."

"Kahve ister misin? Terasta beraber içeriz."

"Olur."

Elimizde kahvelerle çıktık. Dışarısı soğuktu. Kahvemi yudumlarken Ulaş montunu sırtıma yerleştiriyordu.

"Üşümüşsündür."

"Sen üşüyeceksin şimdi. Olmaz al sen."

"İyiyim ben böyle."

Gözlerine baktım. Çok şey anlatır gibiydi. Ne hissedeceğimi şaşırmıştım. Kendimle çelişip duruyordum.

Galiba ben seviyordum onu.. Anlatamayacağım kadar..

İyi okumalar:)