Düşlerde Sevdim Seni •tamamlandı•

14 | Doğum Günü

~İrem'den

Bugün büyük gündü. Setten sonra Ulaş'ın doğum gününu kutlayıp beraber olduğumuzu söyleyecektik herkese.

Set mahkemedeydi. Sahneyi çektikten hemen sonra küçük bir pastayla doğum günü kutladık. Akşam sadece oyuncularla olacağımızdan şimdiki kutlamayı settekiler de olsun diye yapmıştık. Akşam Öykü'nün konseri vardı ardından partiye geçecektik.

Ulaş'a çok özel bir hediye almıştım. Yanından hiç ayırmayacağı bir hediye.

Set bittikten sonra hep birlikte konsere gittik. Öykü şarkı söylerken dans etmeye bayılıyordum. Yine sahneye çıkıp Sait Abiyle göbek attık. Stres atıyorduk dans ederken. Konserde Ulaş yoktu. Gözde ve Temmuz'la seti vardı.

Konser bittikten sonra parti salonuna geçtik. Çok kalabalık değildik. Ulaş gelmeden ışıkları kapatmıştık. Geldiğinde konfeti patlatıp "İyi ki doğdun Ulaş!" demeye başladık. Ayrı ayrı sarıldık. Mumları üfledikten sonra Ulaş pastayı kesecekken beni de yanına çağırdı. Bıçağı birlikte tutarak pastayı kestik. Sıra hediye verme zamanına geldiğinde paketimi alıp yanına geldim. Ona bir cüzdan almıştım. Ama sıradan bir cüzdan değildi. Üstünde nakışla İrem yazıyordu. Ulaş'ın gözlerindeki mutluluğu okuyabiliyordum. Cüzdanı kenara bıraktıktan sonra beni öpmeye başladı. Arkadan Cem ve Furkan'ın "Ooo!" seslerini duyabiliyordum. Ulaşla dudaklarımızı ayırdıktan sonra kulağıma fısıldadı.

"Seni seviyorum."

Herkes bizden bir açıklama bekliyordu. Ulaş'a baktım.

"Biz İrem'le bir süredir birlikteyiz."

Alkışlayanlar, ıslık çalanlar, tebrikler havada uçuşuyordu. Onların da sevinmesi çok mutlu ediyordu bizi. Herkesle sarıldık mutluluklarını belirttiler. Osman Hoca'nın ne diyeceğini bekliyorduk hepimiz.

"Mutluluğunuz daim olsun çocuklar. Aranızda olanları işinize yansıtmayacağınızı bildiğimden rahatım bu konuda. Ama bunu bizden başka kimse bilmesin. Ne zaman dizi final yapar o zaman kameralara el ele çıkarsınız."

Herkes hediyesini verdikten sonra pastayı yedik. Hep birlikte otururken Pera-Sensiz Ben çalmaya başladı.

Birer birer dansa kalkmaya başladı herkes. Ulaş da elimden tutup kaldırdı beni. Ben ellerimi boynuna attım o da belimi koydu.

Bul beni kaybolmuşum
İzim silinmiş dilim suskun susmuşum
Bak bana mahvolmuşum
Senden kendimi almayı unutmuşum

Bul beni kaybolmuşum
Gecem günüme karışmış bir hoşum
Sanma ki sarhoşum ne var ne yoksa yıkıldı içimde bomboşum
Sensiz ben bomboşum

Gözlerimizi bir an olsun birbirimizden ayırmıyorduk. Başımı boynuna yasladım. Bir yandan kokusuyla kendimi kaybediyor diğer yandan iyi ki birbirimizi bulmuşuz diye şükrediyordum. Şarkı bittikten sonra ordakilerle vedalaşıp mekandan ayrıldık.

"Aşkım benim telefon içerde kaldı galiba. Ben alıp geliyorum."

"Tamam ben arabaya geçiyorum."

Ulaş içeri girdiğinde yavaş yavaş arabaya yürümeye başladım. O sırada kolumdan biri tutup beni başka bir tarafa çekti.

"Eser? Ne işin var senin burda?"

"Seninle konuşmaya geldim."

"Sarhoş musun sen?"

"Yoo değilim. Ayrıldıktan sonra yüz yüze konuşamadık diye geldim. Her şeyi açık açık konuşalım diye."

"Şimdi şu an burda mı?"

"Biricik sevgilinden izin al da bir yerlere gidip oturalım."

Eser'i iyi tanıyordum. Yalan söylemezdi, dürüsttü hep. Benimle gerçekten konuşmak istiyordu.

Ulaş'a Şebnem'in geldiğini söyleyip onunla gideceğimizi söylemeyi düşündüm önce. Gecenin bu saatinde eski sevgilimle bir yerlere gitmeyi hoş karşılamaz diye. Ama vazgeçtim. Bizim ilişkimizde yalan yoktu.

Ulaş'a Eser'in geldiğini ve benle konuşmak istediğini söyledim. Gideceğimiz yerin adını da yazıp gönderdim.

Eser'le cafe'ye geldiğimizde boş bir masaya geçip oturduk.

"Evet seni dinliyorum Eser."

"Benden ayrıldıktan hemen sonra kendine sevgili yapmışsın."

"Eser sen kendin de demiştin. Benim zaten sana hissettiklerik çoktan bitmişti. Bizim kalplerimiz çoktan ayrılmıştı. Sadece doğum günümde sen aradın ve bunu sözlü olarak dile getirdin."

"Haklısın sen benle sevgiliyken aşık olmuştun o adama. Biliyor musun İrem? Ben bunu bile bile senle ilişkimize devam ettim."

"Sen nerden bileceksin ki? Ben bile senden ayrıldığımda anladım."

"Hatırlıyor musun? Ocak gibi yanına gelmiştim. Sizin otele. Arkadaşlarından birkaçı aşağıdaydı. Beni onlarla tanıştırmıştın. Ulaş ordaydı, Sinan, Cem bir de Furkan. Teker teker tanıştırdın beni. En son da Ulaş'la. Sesin biraz titreyerek 'Bu da Ulaş işte.' dedin. O anki ona bakışını bir tek ben gördüm İrem. Bir tek ben. Ona nasıl baktığını, onun sana nasıl baktığını ben gördüm. Sonra 1 ya kadar geçti. Doğum gününe işler yüzünden gelemedim. Özür dilerim. Sosyal medyadan fotoğraflara bakarken ikinizi sarılırken gördüm. Sen bu acıyı yaşadın mı hiç? Hayır. Birbirine aşık iki insanı sarılırken görmen ve bunlardan biri canından çok sevdiğin sevgilinse. Sonra seni aradım işte olanları biliyorsun."

Gözlerim dolmuştu. Eser'e farklı bir şey hissetmesem de o benim her şeyden önce hep yanımda olan dostumdu. O üzülünce ben de üzülüyordum.

O sırada Eser elimi tuttu.

"Özür dilerim Eser. Sana bunları yaşatmak istemezdim. Gerçekten."

"Biliyorum."

"Ben kalkıyım artık. İyi geceler."

Vedalaşıp cafeden çıktığımda Ulaş'ı arabasıyla kapının önünde beklerken buldum.

Oturduktan sonra bana hiçbir şey sormadan hareket etti. Sakindi.

"Ne konuştunuz?"

"Ayrıldıktan sonra yüz yüze konuşamamıştık ya. Sebebini anlattı detaylıca."

"Anladım."

Derin bir sessizlik oldu. Ama hayra alamet değildi bu.

"İrem benim sana söylemem gereken bir şey var."

"Eserle buluşmamdan hoşlanmadıysan konuşmam zaten bir daha onunla."

"Yok. İstediğiniz gibi görüşebilirsiniz karışamam ben buna."

"E ne peki o zaman?"

"Şimdi şöyle ben içeri tekrar girdim ya telefonumu almak için. Osman Hoca yanına beni çağırdı. Birkaç şey dedi."

"Ne dedi?"

"Bizim sevgili olmamızı isteyen ya da aramızda bir şey olduğuna inanan birçok kişi var ya."

"Evet."

"İşte onlara bunun olmadığına kesin inandırmamız lazımmış."

"Ne alaka ya? Niye?"

"Çünkü ikimizin arasındaki ilişki diziden daha çok konuşuluyormuş. Osman Hoca da bunu istemiyor."

"Ya hadi tamam aşkımızı duyuramıyoruz zaten bir de niye yokmuş gibi şeyler söyleyelim?"

Ulaş omuz silkip arabayı kullanmaya devam etti. Ben de olanları algılamaya çalışıp ne yapacağımızı düşünüyordum.

Çok UlRem'li bir bölüm olmadı biliyorum ama arkadaşlar bu bölümü cümlesi cümlesine kelimesi kelimesine kafanıza kazımanız gerek. Çünkü çok büyük ayrıntılar gizli. İyi okumalar :)