Düşlerde Sevdim Seni •tamamlandı•

5 | Şarap?

~İrem'den~

Gece saatin 3'üydü. Bir türlü uyuyamamıştım. Yatakta dönüp duruyordum ve onu düşünmeden duramıyordum. Gece bu saatte kimse olmaz diye üstüme sabahlığımı geçirip odadan çıktım. Kaldığımız katın sonunda içkilerin durduğu bir dolap vardı. Sessizce oraya gittim. Bir şişe alıp odama dönecektim.

"Imm.. Hangisini alsam ki?"

"Ortadaki iyi duruyor."

Arkamdan gelen Ulaş'ın sesiyle biraz irkildim ama burada, yanımda olması.. Çok güzeldi.

"Şeyy.. Beni uyku tutmadı da. Biraz içiyim dedim."

"Beni de. Beraber içsek?"

"Oluur. Benim odama geçelim o zaman."

Dediklerime ben bile inanamıyordum. Resmen onunla odamda içmeyi kabul etmiştim. Ne kadar doğruydu yaptığımız?

Odaya geçtik. Şarapları koyup getirdi. Tek içişte bitirmiştim.

"Yavaaş. Gece uzun İrem."

Gece uzundu. Ben gözlerimi ondan alamıyordum tabi uzun olacaktı.

"Bir kadeh daha alır mısın?"

"Ne alır mıyım?"

"Şarap İrem."

"Ha alırım evet."

"İrem uçtun şimdiden."

"İyiyim ben."

Şarabı dolduruşu, bana verişi, her şeyi öyle kibar öyle nazikti ki..

"Ulaş aslında biliyor musun? Ben Eseri sevmediğimi farkettim."

"Ciddi mi?"

"Evet gerçekten. Başkasını seviyormuşum meğer."

"Yani haklıymış dediklerinde."

"Evet haklıymış."

"Peki kimmiş bu beyaz atlı prens?"

"Uu.. Ulaş.."

"Efendim?"

"İnsan birisini seviyorsa ama farkında değilse mesela? Sonradan farkına varmışsa sevdiğini."

"Hiçbir şey için geç değildir ki. Önemli olan sevmek bence. Ne zaman olursa olsun sevdiğini anlamak önemli."

"Ben Eser bunları demese farkına varamayacaktım belki de. Sevilmediğimi anladığımda oldu her şey. Beynim çalışmaya başladı galiba. Ulaş peki sevmek ve sevilmek sence hangisi?Bence sevilmek. "

"Sevmek bence. Hatta bir alime sormuşlar sevmek mi sevilmek mi diye. Alim de sevmek demiş. Neden demiş herkes sevilmek daha güzel değil midir? Alim şöyle cevap vermiş: 'Sevildiğinden hiçbir zaman emin olamazsın. Ama birini sevdiğinden emin olabilirsin.'

Her yaptığı, her sözü, her hareketi, her davranışı daha da aşık ediyordu beni ona. Konuşurken dudaklarını izlemeye başladım. Hafif hafif açılıp kapanıyordu, arada büzülüyordu. O an içimden ne geçiyorsa onu yaptım. Yatakta uzanıp dudağına ufak bir öpücük kondurdum. Geri çekilip yüzüne baktığımda mest oluşunu izledim. Tekrardan yaklaştım kafasından hafifçe tuttum ve daha arzulu öptüm. Ona her değişimde yeniden doğuyormuş gibi oluyordum. Zamanın akıp akmadığından şüpheleniyordum. Hiç ayrılmamak istiyordum. Belimden tuttu ve beni kendine biraz daha çekti. Öpüşüme karşılık verirken dünya dönmüyor gibiydi. Sadece ikimizdik.. Sadece.. Öpmeye devam ederken ellerimi saçlarında gezdirdim. Onun ellerini de belimde hissediyordum. Kendi gibi nazik ve ufak dokunuşlar yapıyordu. Nefes almak için geri çekildim. Ellerimi yanaklarına koydum, gözlerine baktım. Ela gözleriyle bakıyordu yine. Her seferinde kendimi kaybediyordum.

"İ..irem."

"Efendim?"

İkimiz de nefes nefeseydik.

"Sarhoşsun.."

"Senin sarhoşunum."

"Yarın uyandığında hatırlamayacaksın bile olanları. İzin ver gideyim."

Konuşurkenki ses tonu büyülüyordu zaten insanı. Sanki bilerek yapıyordu mest olmam için. Alnını alnıma yasladı. Elleriyle başımın arkasından tuttu ve parmağıyla kulağımı okşamaya başladı. Nefes nefeseydik ve o anda nefeslerimiz birbirine karışıyordu.

Haklıydı belki de. Son kez gözlerinin içine bakıp yatağa uzandım. Birazcık daha oturup beni izledi. Sonra odadan çıkıp gitti.

Şöyle halvetçilere bir bölüm yazıyım dedim😉Okunma sayısı yavaş yavaş artıyor ama oylama çok az. Lütfen oylar mısınız?🙏