Düşlerde Sevdim Seni •tamamlandı•

52 | Geri Dön

İrem, parmağındaki yüzüğü çıkarıp Ulaş'ın avucuna bıraktı.

"Hoşçakal.."

2 saat önce

Ulaş, sevgililer günü için hazırlık yaparken İrem setteydi.

Birlikte yiyecekleri akşam yemeği için program yapan Ulaş, restoranda rezerve ettiği masanın özel bir görüntü oluşturmasını istiyordu.

İrem'in akşam üzeri seti bittiğinde Ulaş aradı.

"Canım neredesin?"

"Ufak bir işim var."

"Tamam sen hallet sonra evin oradaki restoranda buluşalım mı?"

"Olur, buluşalım."

İrem, telefonu kapatıp arabasını hastaneye doğru sürdü. Belli aralıklarla karnına giren sancılar son zamanlarda dayanılmaz bir hal almıştı. Ulaş'a endişenlenmesin diye de söylememişti.

Arabayı park edip hastaneye girdikten sonra randevu aldığı doktora giderek kapıyı tıklattı. Randevulu olduğundan hemen muayeneye başlamıştı doktor. İrem'in karnına jeli sürerken aynı zamanda sorular soruyordu.

"Şikayetiniz nedir?"

"Uzun süredir karnıma sancılar giriyor, nedenini bilmiyorum. Son haftalarda sıklığını arttırdı."

"Anladım, daha önce hamilelik yaşadınız mı?"

"Evet, düşük."

Doktor gözlerini anladım dercesine kırpıp ultrason cihazını İrem'in karnında gezdirmeye başladı. Doktorun yüz ifadesinin düşmesinden ters bir şeylerin olduğunu anlamış fakat sormaya cesaret edememişti.

Karnını peçeteyle silip masanın önüdeki sandalyeye oturduğunda Doktor öksürerek konuşmaya başladı.

"İrem Hanım söylediklerimden sonra kesinlikle umutsuzluğa kapılmamanız gerekiyor."

İrem, soğuk soğuk terlemeye başlayınca Doktor uzatmadı.

"Rahim bölgesinde düşük sonrası enfeksiyondan kaynaklı yapışmalar meydana gelmiş. Düşükten hemen sonra size bilgilendirmemişler büyük ihtimalle. Sancılarınız da bundan kaynaklı."

"Lafı uzatmasanız Doktor Bey?"

İrem, sesinin titremesine engel olamamıştı.

"Maalesef İrem Hanım, hamile kalma ihtimaliniz çok düşük. Ağrılar için bir ilaç vereceğim, hafifletir en azından."

Doktorun son söyledikleri beyninin içinde yankılanırken diğer dediklerini duyamıyordu bile. Hamile kalma ihtimaliniz çok düşük demişti.

İrem, reçeteyi alarak hemen odadan çıktı. Hastanenin kapısına doğru ilerleyip açık havaya çıktığında gözlerinden yaşlar dökülmeye başlamıştı. Arabasına binerek başını direksiyona koydu. Gözyaşlarının bacağına damlasına izin verdi bir süre daha.

Durumun ciddiyetini az çok anlarken ağlaması daha da şiddetlendi.

Bir daha anne olamayacaktı, Ulaş'la kendi kanlarından bir çocukları olamayacaktı. Ulaş bu kadar baba olmayı isterken onun baba olmasını sağlayamayacaktı. Gerçekler yüzüne çarparken ne yapacağını bilmez bir haldeydi.

Arabayı Ulaş'la buluşacakları yere sürdü. Vardığında Ulaş çoktan gelmiş onu bekliyordu.

İrem, gözyaşlarını silip içeriye girdi. Ulaş'ın oturduğu masaya yaklaşırken Ulaş onu görüp ayaklanmıştı.